■ خانقاه (2)
خانقاه (2)، نهادى متعلق به صوفيان با كاربردهاى گوناگونِ تجمع، اقامت، مراسم آيينى و عبادت و آموزش صوفيان و نيز مهمانپذيرى رايگان. (ادامه مقاله خانقاه 1)
3) نظام و آداب. آداب خانقاهى مفصّل و دربرگيرنده اعمال و مناسكى افزون بر واجبات و مستح
■ ذَمّيه
فرقه‌اى از غاليان شيعه در حدود قرن دوم، كه به الوهيت علي‌بن ابي‌طالب قائل بودند. اگرچه منابع در ذكر جزئيات اعتقادات اين فرقه اختلافاتى دارند، همگى متفق‌اند كه ذمّيه نوعى الوهيت به علي‌بن ابي‌طالب نسبت داده‌اند
■ روح (در كلام)
متكلمان روح را، در برخى از كاربردهايش در قرآن، مترادف با نفس مي‌دانند، به معناى چيزى كه سبب حيات است (براى نمونه رجوع کنید به طوسى، ج 6، ص 332، 515؛ فخررازى، 1410، ج 21، ص 32ـ45). بيشتر متكلمان نيز ميان نفس و روح تفكيكى قائل نمي‌شوند
■ طيبيّه
يكى از شاخه هاى اسماعيليه. طیبيّه اندكى پس از قتل الآمرباحكام الله، بيستمين امام مستعلويه و دهمين خليفۀ فاطمى، در 524 از ديگر اسماعيليان مستعلوى جدا شدند و سازمان دعوتشان نیز مستقل از قاهرۀ فاطمى شد. در همان حال، سازمان دعوت مستعلوى در قاهره، ا
■ نماز در یهودیت
نماز در یهودیت (در عبری: تفیلا תפלות) و در جمع تفیلیم یا تفیلوت خوانده می‌شود. همچنین به تسمه‌ای که در حین نیایش به دور دست خود می‌بندند تفیلین گفته می‌شود. توضیحات دقیق در باب آن‌ها را می‌توان در سیدور یا بخش‌های م
■ ِدْعِیّه یا بِدَعِیّه
نام گروهی از خوارج که اطّلاع مبسوط و دقیق از عقاید ایشان و کسی که این فرقه به او منسوب است ، در دست نیست . سخنان بدعیّه مانند اَزارِقه * است ، جز آنکه می گویند: نماز دو رکعت در بامداد و دو رکعت در شامگاه است (اشعری ، ص 126؛ مقدسی ، ج 5، ص 138)،
■ پیر
از اصطلاحات عرفانی .
واژه شناسی . پیر در اصل به معنای سالمند و کهنسال و اصطلاحاً به معنای شیخ ، مرشد و راهنما و انسان باتجربه است . برای بن و ریشة این واژه در زبانهای باستانی دو نظریه وجود دارد: برخی آن را از صورت اوستایی prvya/ pa
