■ خاتميت
خاتميت، مفهومى كلامى و از آموزههاى مشترك همه مسلمانان به معناى پايان يافتن نبوت به حضرت محمد صلىاللّهعليهوآله.
1) در قرآن و حديث. خاتميت مصدر جعلى از خاتم (به كسر يا فتح تاء) و از ريشه خ ت م است. در بيشتر منابع لغوى مراد از خاتمالانبيا ب
■ خاكساريه
خاكساريه، فرقهاى از درويشان شيعىمذهب ايرانى. اين فرقه در عهد قاجار، خاصه پس از سفر يكى از قلندران جلاليه (رجوع کنید به جلالالدين حسين بخارى*) هند به نام غلامعلىشاه به ايران، مشهور شد و ظاهراً تا پيش از آن، طريق آنان همان طريقه حيدريه* بوده است. در وا
■ خاكسپارى
خاكسپارى، در قبر نهادن ميت و دفن او پس از غسل دادن، تكفين و خواندن نماز ميت، مطابق با احكام و آداب شرعى. از زمان حضرت آدم و به خاك سپرده شدن هابيل به دست قابيل با ارشاد الهى (رجوع کنید به مائده: 31)، دفن كردن اموات روش متداول در ميان اقوام، ادي
■ خالكوبى
خالكوبى، ايجاد نقشهاى ماندگار بر بدن انسان از طريق وارد كردن مواد رنگى در زير پوست. سابقه زمانى خالكوبى بسيار طولانى و گستره مكانى آن دامنهدار است؛ چنان كه شواهدى از تداول آن در شرق دور، ايران، عراق، مصر و سرزمينهاى ديگر، از ادوار بسيار دور تا
■ خانقاه (1)
خانقاه (1)، نهادى متعلق به صوفيان با كاربردهاى گوناگونِ تجمع، اقامت، مراسم آيينى و عبادت و آموزش صوفيان و نيز مهمانپذيرى رايگان.
1) واژگان. واژه خانْقاه/ خانَقاه، معرب خانگاهِ فارسى، تركيب خانه و گاه (غياثالدين رامپورى؛ دهخدا، ذيل واژه)،
■ خانقاه (2)
خانقاه (2)، نهادى متعلق به صوفيان با كاربردهاى گوناگونِ تجمع، اقامت، مراسم آيينى و عبادت و آموزش صوفيان و نيز مهمانپذيرى رايگان. (ادامه مقاله خانقاه 1)
3) نظام و آداب. آداب خانقاهى مفصّل و دربرگيرنده اعمال و مناسكى افزون بر واجبات و مستح
■ خانواده
خانواده، اولين نهاد اجتماعى و كوچكترين واحد تشكيلدهنده جامعه. هر خانواده از مجموعهاى از افراد تشكيل مىيابد كه در پيوند خويشاوندى و زيستى قرار دارند و معمولا در يك خانوار زندگى مىكنند. كليات وضع و ساختار خانواده در نظام اجتماعى مسلمانان مشابه با اديان
■ خطبه شقشقيه
خطبه شقشقيه، از خطبه هاى مشهور نهج البلاغه و متضمن نقد دوران سه خليفه اول. نام اين خطبه برگرفته از جمله امام على عليه السلام در پاسخ به ابن عباس، پس از ايراد خطبه، است (بيهقى، ج 1، ص 227) كه در آن امام سخن گفتن خود را در اين مقام به صداى شقشقه شتر تش
■ خطبه قاصعه
خطبه قاصعه، بلندترين خطبه نهج البلاغه در نكوهش ابليس و برحذر داشتن مردم از پيروى او. واژه قاصعه از ق ص ع به معناى فرو دادن آب و برطرف كردن عطش، نشخوار كردن، كوچك شمردن و خوار كردن آمده است (خليل بن احمد؛ جوهرى؛ ابن منظور، ذيل «قصع»). شارح
■ خورشید
خورشید به معنای آفتاب است. از آن در بابهای طهارت، صلات و نکاح سخن رفته است.
فهرست مندرجات
مطهر بودن خورشید
شرایط پاک کنندگی خورشید
احکام خورشید
پانویس
منبع
مطهر بودن خورشید
خورشید از مطهرات است
■ خِيْرَكى، مسجد
از مساجدِ دوره تُغلقيه در شمال شهر دهلى. گفته‌اند كه مسجد خيركى را خان‌جهان‌جانان شاه، وزير فيروز شاه تغلق (حك : 752ـ790)، بنا كرده است (محمدعلى، ص 57؛ حسن، ج 3 و 4، ص 126)، اما هيچ كتيبه يا كتاب تاريخى براى اثبات آن در دست نيست
