■ توحيد در عرفان
نظر عارفان در باره توحيد مبتنی بر نظريه وحدت وجود و نظريه تجلی و ظهور نزد ايشان است ( رجوع كنيد به تجلّی * ؛ وحدت وجود * ؛ نيزرجوع كنيد به تُركه اصفهانی، ص 199؛ ادامه مقاله). مرا
■ توحيد در فلسفه
توحيد خداوند ــ پس از اثبات وجود او، كه از نخستين مباحث الاهيات به معنای اخص به شمار می رودــ يكی از مهمترين مسائل در فلسفه اسلامی است. در تصديقِ توحيد حقتعالی و اذعا
■ توحيد در كلام
بحث توحيد در منابع متقدم كلامی غالباً مشتمل است بر تبيين مراد از وحدت خدا و اثبات اين وحدت. در باب مراد از وحدت، بيش از پنج معنا ارائه شده است: 1) ج
■ توحیدخانه
محل اجتماع و استقرار صوفیان در عصر صفوی در اصفهان . توحیدخانه از لحاظ انگیزة تأسیس و نیز آیینها و مراسمی که در آن انجام می شده ، با مکانهایی مانند خانقاه ، زاویه و صومعه که بیشتر سلوک فردی صوفیان باعث تأسیس و رونق آنها بوده ، تفاوت داشته است .
&nb
■ تورات
یا تورای عبری به معنای تعلیم و نیز شریعت و قانون که مقصود از آن در متداولترین کاربرد، پنج سفر اول کتاب مقدّس یهودیان است .
مرور کلی . واژة تورات گاه بر کل عهد عتیق نیز اطلاق می شود. با آنکه معنای «قانون » برای واژة تورات از ز
■ توریه
اصطلاحی در متون دینی بدین معنا که متکلم معنایی از کلام خود را که مرادش نیست به مخاطب منتقل کند. توریه ، در لغت به معنای پنهان کردن ، پوشانیدن و افشا نکردن راز است (فراهیدی ؛ ابن منظور؛ فیروزآبادی ، ذیل «وری »).
در اصطلا
■ توفیق
اصطلاحی در کلام و عرفان اسلامی و مورد تأکید در منابع اسلامی . توفیق در لغت به معنای موافق بودن یا موافق گرداندن ، اتفاق نظر داشتن ، موافقت و تصدیق کردن ، میان کسانی را اصلاح کردن و آشتی دادن ، ارشاد شدن کسی توسط خداوند و فراهم شدن شرایط کافی بر
■ تولّی
اصطلاحی کلامی در برابر تبرّی . واژة تولّی ، مصدر باب تفعل از ریشة و ل ی ، به دو صورت (تَوَلیّ'، تَوَلیّ'عَنْ) به کار می رود. برای صورت اول ، معانی متعددی ، از جمله دوستی داشتن با کسی و پیروی کردن از او و ولی گرفتن وی و یاری رساندن به او
■ توّابین
گروهی از شیعیان کوفه که در سال 65 به رهبری سلیمان بن صُرَد * به خونخواهی امام حسین قیام کردند و در پیکار با امویان به شهادت رسیدند. شیعیان کوفه که امام حسین علیه السلام را برای رهبری کوفیان علیه یزید بن معاویه دعوت کرده بودند، از یاری وی در کرب
■ تَقیّه
اصطلاحی دینی به معنای ابراز داشتن عقیده یا انجام دادن کاری بر خلاف نظر قلبی خود به دلایلی خاص . تقیه در لغت به معنای نگاه داشتن ، پرهیز کردن و پنهان نمودن است (ابن منظور؛ فیروزآبادی ، ذیل «وقی »). در منابع اسلامی ، تقیه به معنای نگا