■ روح (در كلام)
متكلمان روح را، در برخى از كاربردهايش در قرآن، مترادف با نفس ميدانند، به معناى چيزى كه سبب حيات است (براى نمونه رجوع کنید به طوسى، ج 6، ص 332، 515؛ فخررازى، 1410، ج 21، ص 32ـ45). بيشتر متكلمان نيز ميان نفس و روح تفكيكى قائل نميشوند