■ روحیات امام خمینی(ره) متأثر از اثرات نماز بود
محمدحسین رضایی، با موضوع «نماز و ولایت»، مطالبی بیان کرده است که اهم مطالب آن به مناسبت ایام دهه فجر در این سایت باز نشر داده می شود : نماز نعمتی است که خدا به ما داده تا بتوانیم به وسیله آن با ساحت مقدس الهی ارتباط برقرار کنیم و ما هیچگاه نمیتوانیم شکرنماز را به جا آوریم، هدف از اقامه نماز در جامعه، ایجاد جامعه صالحان است.
امام خمینی(ره) در وصیتنامه خود میفرمایند:«پسرم همت کن و از هواهای نفسانی بکاه و از خداوند کسب مساعدت کن که بیمدد او کس به جایی نرسد و در راه تقرب به درگاه خداوند بکوش و بدان که نماز راه وصول به این مقصد است»، در واقع امام خمینی(ره) در وصیت خود نماز را با عنایت ویژهای مدنظر داشته و به آن توصیه نموده است، به همین دلیل است که ایشان در پایان این بند وصیتنامه اظهار میکنند با قلبی آرام به دیار باقی میروند.
خضوع و خشوع در برابر ذات اقدس الهی مهمترین ویژگی نماز است که امام خمینی (ره) به آن رسیده بود، همه دوست دارند یک رکعت نماز مثل نماز امام خمینی(ره) بجا آورند، در حالیکه ایشان در جمعی اعلام کردند در تمام عمر یک ر کعت نماز برای خدا نخواندهام و این نشان از نهایت فروتنی و خضوع این مرد بزرگ دارد.
تمام روحیات امام خمینی(ره) و توفیقاتی که در طول زندگی با وجود بحرانهای بسیار به آن دست یافته بود اعم از اتفاقات سال ۴۲، سالهای تبعید، انقلاب اسلامی همه متأثر از اثراتی بود که نماز و عبودیت خداوند در ایشان به جا گذاشته بود.
امروز همه ما در قبال نماز مسئول هستیم زیرا نماز سبب تزکیه انسان است، اگرچه تا فضل الهی نباشد تزکیه در انسان ایجاد نمیشود، اما ما در قبال نماز مسئولیتهای متعددی نیز داریم، بخشی از مسئولیت ما در قبال نماز، فردی است که باید ببینیم با نماز چه کردیم و حق این فریضه مقدس الهی را چگونه به جا آوردیم که در این خصوص اشارات زیبایی در دعای ابوحمزه ثمالی شده است.
بخش دیگری از مسئولیت ما در قبال نماز، اجتماعی است که به فراخور تکلیف شرعی، انسانی، اجتماعی و حکومتی در قبال آن وظیفه داریم که هدف از این ادای دین و وظیفه، اقامه نماز برای ایجاد جامعه صالحان است چراکه میتوان با نماز از بسیاری از منکرات کاست و اثرات نماز را حتی در کاهش آسیبهای اجتماعی مثل طلاق تعمیم داد.
افراد مقرب الهی به هرکجا که رسیدند از فیض نماز بوده است و رهبر انقلاب همواره بر به کارگیری همه ظرفیتهای علمی و فرهنگی در پرداختن به موضوع نماز تأکید دارند.
یکی از وزرای اسبق مسکن و شهرسازی در حکم انتساب مدیران ابتدا امر به نماز کرده بود و بعد مسئولیت آنها را متذکر شده بود، چنین دغدغههایی باید در سطح همه دستگاهها فراگیر شود.
همه افراد جامعه نسبت به جذب جوانان به نماز مسئولیت دارند وهر یک از ما باید در جذب جوانان به نماز اثرگذار باشیم و راههای متعددی از جمله رفتار ما در جذب جوانان به نماز نقش دارد، پس باید در جلب راههای اثرگذار بکوشیم چراکه هریک از ما در مقام حکومتی، شرعی، انسانی و اجتماعی وظیفه داریم.