من نمی خواهم به اجبار خانواده نماز صبح بخوانم من می خواهیم صبح بخوابم بعدا نمازم را قضا کنم هر کس رابطه شخصی خودش را با خدا دارد و دیگران نباید در این رابطه دخالت کنند.

دغدغه نماز خواندن فرزندان و اهمیت دادن به نماز، همیشه از بزرگترین دغدغه های والدین بوده است، اما گاهی اوقات با مخالفت و سرسختی و توجیهات گوناگون فرزندان مواجه می شوند، و از یک سو دغدغه نماز خواندن آنها و تربیت دینی اشان اهمیت دارد و از طرف دیگر اینکه نکند با رفتار نسنجیده فرزندان را از اسلام و دین زده کنند، لطفا راهنمایی بفرمایید.

در این زمینه نکاتی قابل طرح است که عبارتند از:

نكته اول:

آنچه مسلم است این است كه این خانواده محترم دارای یك دغدغه مذهبی و ارزشمند می باشند كه قابل تحسین و تقدیر می باشد وآن دغدغه این است كه اولاد ایشان اولادی متدین و مقید به آیین پاك الهی می باشند.

نكته دوم:

هر چند این دغدغه والدین مذهبی قابل ستایش است ولی نحوه عملكرد و رسیدن به این مطلبوب همیشه مورد ستایش و پذیرش اساتید فن نیست، توضیح بیشتر این كه والدین مذهبی خواهان اولاد مقید می باشند ولی راه رسیدن به این خواسته خدا پسندانه را به درستی اجرا نمی كنند و برنامه های كه در محیط خانواده اجرا می شود دارای كاستی و نواقصی می باشد. یكی از بهترین راههای رسیدن به این مطلوب با توجه روایات گران بها از حضرات معصومین علیهم السلام دعوت غیر زبانی به اعمال نیكو می باشد.

كُونُوا دُعَاةً إِلَى أَنْفُسِكُمْ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِكُمْ وَ كُونُوا زَیْناً وَ لَا تَكُونُوا شَیْنا[1]

مردم را با عمل خود نه با زبان تنها، به خود جلب نموده و دعوت كنید و شما زینت‎بخش اجتماع و شیعیان و ما باشید و موجب ننگ و عار نباشید.

روایت زیبای ذكر شده به این مطلب اشاره دارد كه بهترین راه دعوت دیگران به خدا دعوت غیر زبانی می باشد به طوری كه ما خود می بایست با اعمال و رفتار خودمان موجب اشتیاق دیگران به خدا پرستی.

آنچه مسلم است این است كه این خانواده محترم دارای یك دغدغه مذهبی و ارزشمند می باشند كه قابل تحسین و تقدیر می باشد و آن دغدغه این است كه اولاد ایشان اولادی متدین و مقید به آیین پاك الهی می باشند.

نكته سوم:

وقتی والدین خود در مرحله اول به نماز های یومیه از جمله نماز صبح اهمیت بدهند این خود در ضمیر فرزندان تاثیر گذار خواهد بود.

نكته چهارم:

یكی از بهترین راهكار برای دعوت فرزندان به نماز صبح زبان خوش همراه با لطایف الحیل است چرا كه هر گاه والدین در این مسیر با سختگیری های بی مورد عمل كرده اند شاهد نتیجه عكس در این خصوص بوده ایم ولی نباید این را هم فراموش كرد بی توجهی و بی مسولیتی والدین هم در این خصوص چاره كار نیست.

نكته پنجم:

این نكته را والدین می بایست بدانند كه كسانی كه در خواب هستند همانند كسی كه بی هوش است تكلیفی ندارد بلكه تكلیف در هنگام بیداری و هوشیاری می باشد.

نكته ششم:

یكی از رهكار های موثر ایجاد شوق و انگیزه برای اطاعت امر الهی و رفع سستی و كسالت در امر اطاعت است وقتی این امور را رهایت كنیم به حول و قوه الهی انسان توانایی نماز شب هم پیدا خواهد كرد.

نكته هفتم:

موانعی كه موجب دیر بیدار شدن برای نماز صبح می شود بیداری بیش از حد خانواده و فرزندان برای امور غیر ضروری از جمله اینترنت كه خود می تواند موجب آسیب اخلاقی شود، ‌غذای سنگین شب، ‌و ضعف جسمانی و سستی و تنبلی می باشد كه برای رفع این مشكلات می شود با هم اندیشی و مشورت با خود فرزندان به بهترین نتیجه مطلبوب رسید.

یک تذکر جدی به والدین

والدین از نماز استفاده ابزاری نکنند، وقتی جایگاه نماز درست تحلیل و تبیین نشود ممکن است بعد از مدتی نماز کنار گذاشته شود یا منظم برپا نشود که این نیز به حذف نماز می انجامد.

گاه از نوجوان می پرسیم چرا نماز نمی خوانی؟ و پاسخ این است که هرچه از خدا خواستم که به فلان خواسته و آرزویم برسم، نرسیدم و دیگر نماز نمی خوانم، یا مدتی نماز خواندم و دیدم مشکلم حل نشد یا به خواسته ام نرسیدم، دیگر نمی خوانم! استفاده ابزاری از نماز، القای خانواده ها که اگر نماز بخوانی، در امتحان قبول می شوی و نماز را در حد مشکل گشای مسائل عادی زندگی حتی گاه خواسته های نامعقول تلقی کردن، آفت و آسیب بزرگ برای نماز خواندن است.

مشهور آن است که در فصل امتحان، نماز خواندن دانش آموزان رایج تر می شود و پس از امتحان به خصوص اگر با ناکامی مواجه شوند تعطیل می شود! چنین تصویر و تصوری از نماز و فرو کشیدن آن در حد گره گشایی از مشکلات معمول، ستمی بزرگ است.

گزارش هایی از مدارس دریافت می شود که گاه معلمان و مربیان در چنین القائاتی با دیگران هم داستان و هم زبان می شوند.

این مطلب را به اشتراک بگذارید :