از پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله نقل شده كه فرمودند: «كسی كه بی‌دلیل در مسجد با مسلمانان نماز به جا نمی‌آورد، او را نماز(كامل) نباشد.»

همچنین فرمود: «نماز به جماعت سنت است اگرچه بر نوك نیزه باشد.» (كنایه از اینكه هرچند در سخت‌ترین شرایط باشد) و فرمود: «اگر درباره كسی كه در نماز جماعت شركت نمی‌كند پرسش شد، بگو: او را نمی‌شناسم.» (علامه مجلسی ذیل این روایت به نقل از امام صادق علیه السلام می‌نویسد: چنین كسی به عدالت شناخته نمی‌شود و غیبتش جایز می‌گردد و از وی باید كناره گرفت)[1]

ترجیح نماز جماعت بر سایر امور

به نماز اول وقت خیلی مقیّد بود. یك روز در مجلس جشنی بودیم، نزدیك غروب بود كه من به اتفاق خانوادهام سراغ شهید را گرفتم و هرچه جستجو كردم، ایشان را ندیدم. بعد از مدتی ایشان آمدند، گفتم: «كجا بودید؟ ما خیلی وقت است منتظر شما هستیم.» شهید گفت: «دیدم موقع نماز است، رفتم مسجد و نماز خواندم.»

از امام محمد باقر علیه السلام پرسیده شد: آیا نماز جماعت واجب است؟ فرمود: «نماز واجب است و جماعت واجب نیست ولی سنت است و هر كس از روی اعراض و روی‌گردانی آن را ترك كند، بدون اینكه عذر و علتی داشته باشد، نمازی برای او نیست.[2]

استقبال از نماز جماعت

در مراسم مذهبی و ادعیه شركت می‌كرد و هر روز قرآن می‌خواند و تأكید داشت قرآن را با معنی بخوانید و بفهمید. همچنین در مورد نماز جمعه خیلی سفارش می‌كرد. صبوری و توجه به نماز از مهمترین خصوصیات او بود. همیشه سعی می‌كرد چند دقیقه ای قبل از نماز در محل نمازخانه یا مسجد حضور پیدا كند و همیشه قبل از نماز دعا می‌خواند.

راوی: همسر شهید علی ترك جوكار

امام صادق علیه السلام فرموده‌اند: «جماعت و اجتماع در نماز برای شناخت كسی است كه نماز می‌خواند از آن كس كه نماز(به جماعت) نمی‌خواند؛ و شناختن كسی كه بر اوقات نماز مواظبت می‌كند از كسی كه نماز را ضایع می‌گرداند و اگر نماز جماعت نبود كسی نمی‌توانست به شایستگی كسی گواهی بدهد زیرا كسی كه نماز به جماعت نخواند نمازی برای او نیست مگر اینكه به دلیلی به جماعت نرود[3].

جماعت در خط مقدم

در یكی از سنگرهای خط مقدم پنج شش نفری جمع شده بودیم، شهید چراغچی و شهید خادم‌الشریعه هم حضور داشتند، وضو گرفتیم و آماده خواندن نماز شدیم. شهید چراغچی معمولاً به شهید خادم اصرار می‌كرد كه جلو بایستد و شهید خادم‌الشریعه طفره می‌رفت. می‌گفت: «از من بهتر، شما هستید، شما باید امام جماعت باشید.» اما شهید ولی‌الله چراغچی قبول نمی‌كرد و به زور، او را جلو می‌انداخت و می‌گفت: «برادر خادم! شما در اینجا فرمانده هستید و باید در نزد خدا هم نماینده و امام ما باشید! یك طرفی كه نمی‌شود، باید هم فرمانده دنیایی ما و هم فرمانده آخرتیمان باشید.

راوی: سید محمد حسینی، همرزم شهیدان

امام علی علیه السلام روزی صبح ابودردا را در خواب یافت، او را صدا زد و فرمود: «تو را چه می‌شود؟» گفت: «مقداری از شب را بیدار بودم، به همین علت خوابیدم.»

امام علیه السلام فرمود: «آیا نماز جماعت صبح را ترك كردی؟» گفت: «آری.» امام علیه السلام فرمود: «ای ابودردا نماز جماعت عشا و صبح نزد من محبوب‌تر از این است كه مابین آن دو نماز بیدار باشم، شنیدم رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: اگر می‌دانستند در جماعت عشا و صبح چقدر فضیلت است، در آن حضور می‌یافتند، اگر چه چهار دست و پا باشند، زیرا این دو جماعت، بیدار ماندن مابین آن دو را جبران می‌كند.» [4]

این مطلب را به اشتراک بگذارید :