برگرفته از کتاب: جامع آيات و احاديث موضوعى نماز، مرکز تخصصی  نماز

  ملاك قبولى نماز

قال الصادق - عليه السلام -:

قال الله تبارك و تعالى : انما اقبل الصلاة لمن تواضع لعظمتى ، و يكف نفسه عن الشهوات من اجلى و يقطع نهاره بذكرى ، و لايتعاظم على خلقى و يطعم الجائع و يكسوا العارى ، و يرحم المصاب و يؤ وى الغريب ...؛

خداوند متعال فرمود: نماز كسى را مى پذيرم كه :

1 - در مقابل عظمت من خاضع باشد.

2 - از خواسته هاى نفسانى به خاطر من خود را دور كند.

3 - روزش را با ياد من به پايان برد.

4 - بر بندگانم بزرگى نفروشد.

5 - به گرسنه غذا دهد.

6 - برهنه را بپوشاند.

7 - به مصيبت ديده مهربانى كند.

8 - غريب را پناه دهد.

(بحارالانوار، ج 84، ص 242.ميزان الحكمه ، ج 5، ص 386)

 قبولى يك نماز

قال الصادق - عليه السلام -:

من قبل الله منه صلاة واحدة لم يعذبه ؛

اگر خداوند از كسى يك نماز بپذيرد او را عذاب نمى كند.

(وسائل الشيعه ، ج 3، ص 23.محجة البيضاء، ص 339)

 نشانه قبولى نماز

قال الصادق - عليه السلام -:

من احب ان يعلم اقبلت صلاته ام لم تقبل فلينظر هل منعته صلاته من الفحشاء و المنكر فبقدر ما منعته قبلت منه ؛

هركس دوست دارد بداند نمازش قبول شد يا نه ، ببيند كه آيا نمازش او را از گناه و زشتى باز داشته يا نه ؟پس به هر قدر كه نمازش او را از گناه بازداشته ، به همان اندازه نمازش قبول شده است .

(بحارالانوار، ج 82، ص 198)

 نماز، ملاك قبولى اعمال

قال الصادق - عليه السلام - :

اول ما يحاسب به العبد، الصلاة فان قبلت قبل سائر عمله و اذا ردت رد عليه سائر عمله ؛

نخستين چيزى كه از بنده حسابرسى مى شود نماز است ، پس اگر نماز پذيرفته شد اعمال ديگرش نيز پذيرفته مى شود.اگر نمازش رد شود، بقيه اعمال او هم قبول نخواهد شد.

(وسائل الشيعه ، ج 3، ص 23.فلاح السائل ، ص 127.من لايحضره الفقيه ، ج 1، باب 30، حديث 5)

 حضور قلب

قال زين العابدين - عليه السلام -:

ان العبد لايقبل من صلاته الا ما اقبل عليه منها بقلبه ؛

همانا نماز بنده پذيرفته نمى شود، مگر آن چه را كه باقلبش به نماز توجه كرد.

(وسائل الشيعه ، ج 4، ص 688.المواعظ العدديه ، ص 270)

 مقدار قبولى نماز

قال الباقر - عليه السلام -:

عليك بالاقبال على صلاتك فانما يحسب لك منها ما اقبلت عليه ؛

در نماز توجه به خدا داشته باش ، زيرا از نماز آن مقدار قبول مى شود كه تو به آن توجه دارى .

(محجة البيضاء، ج 1، ص 354)

استخفاف در نماز مانع قبولى نماز

قال الصادق - عليه السلام -:

والله انكم لتعرفون من جيرانكم و اصحابكم من لو كان يصلى لبعضكم ما قبلها منه لاستخفافه بها ان الله لا يقبل الا الحسن فكيف يقبل ما يستخف به ؟

قسم به خدا، از همسايگان و دوستان خود كسانى را مى شناسيد كه اگر براى بعضى ازشما نمازى بخوانند از او قبول نخواهيد كرد، به علت استخفاف و بى اعتنايى كه بر آن روا داشته ، همانا خداوند چيز نيكو و شايسته را فقط مى پذيرد، پس چگونه بپذيرد عبادتى را كه به آن بى توجهى شده است؟

(ميزان الحكمه ، ج 5، ص 387)

 سخت ترين چيز

قال الصادق - عليه السلام -:

والله انه لياتى على الرجل خمسون سنة ، و ما قبل الله صلاة واحدة فاى شى ء اشد من هذا؛

قسم به خدا، از زندگى انسان پنجاه سال بگذرد (و نماز نخوانده باشد)، ولى خداوند يك نماز او را قبول نمى كند، چه چيزى سخت تر از اين!

(ميزان الحكمه ، ج 5، ص 387)

 نماز و ولايت

عن على بن الحسين - عليه السلام -:

- فى جواب سائل ساله عن حدود الصلاة ... قال : و ما سبب قبولها؟قال - عليه السلام - ولايتنا و البراءة من اعدائنا ؛

- در پاسخ كسى كه پرسيد حدود نماز... و چه چيزى سبب قبولى نماز است - فرمود: ((ولايت ما اهل بيت ، و برائت از دشمنان ما)).

(ميزان الحكمه ، ج 5، ص 386)

 حلال و مباح ، شرط قبولى نماز

قال على - عليه السلام -:

يا كميل !انظر فيما تصلى و على ما تصلى و ان لم تكن من وجهه و حله فلا قبول ؛

على (ع ) خطاب به كميل فرمود: اى كميل ! نگاه كن ببين كه در چه چيز نماز مى گزارى و برروى چه چيز به نمازايستادى .اگر آن چيزى را كه براى نمازت استفاده مى كنى ، حلال و مباح نباشد، نمازت قبول نيست .

(تحف العقول ، ص 187)

نماز و پاكدامنى و رستگارى

اوحى الله الى داود - عليه السلام -:

كم من ركعة طويلة فيها بكاء بخشية قد صلاها صاحبها، لاتساوى عندى فتيلا حين نظرت فى قلبه فوجدته ان سلم من الصلوة و برزت له امراة و عرضت عليه نفسهااجابها و ان عامله مومن خانه ؛

چه بسيار ركعتهاى طولانى خاشعانه كه نمازگزارى انجام داده باشد، اما نزد من به اندازه فتيلى نمى ارزد، وقتى من به قلب او نظر كرده مى بينم تا از سلام نماز فارغ شد اگر زنى خود را به او عرضه نمايد، او را اجابت خواهد كرد و اگر مومنى با او معامله كند، به او خيانت خواهد نمود.

(ميزان الحكمه ، ج 5، ص 386.بحارالانوار، ج 84، ص 257)

 آگاهى به نماز

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

انما يكتب للعبد من صلاته ما عقل منها ؛

از نماز يك بنده ، تنها به آن اندازه اى كه مى فهمد ثواب نوشته مى شود.

(مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 264)

 نماز كامل ، شرط قبولى نماز

قال الباقر - عليه السلام -:

اذا ما ادى الرجل صلاة واحدة تامة قبلت جميع صلاته ؛

وقتى كه انسان يك نماز كامل و تام به جا آورد، همه نمازهاى او مورد قبول مى شود.

(وسائل الشيعه ، ج 3، ص 20)

 چهار چيز مانع قبولى نماز

قال الصادق - عليه السلام -:

اربعة لاتقبل لهم صلوة : الامام الجائر و الرجل يوم القوم و هم له كارهون و العبد الابق من مواليه من غير ضرورة و المرئة تخرج من بيت زوجها بغير اذنه ؛

چهار گروه هستند كه نمازشان قبول نيست :

1 - پيشواى جائر.

2 - مردى كه امامت نماز جماعتى را به عهده مى گيرد كه جماعت از امامت او كراهت دارد.

3 - عبدى كه بدون ضرورت از مولايش فرار كند.

4 - زنى كه بدون اجازه شوهرش از خانه بيرون رود.

(جامع احاديث الشيعه ، ج 5، ص 52)

 قبولى اعمال بستگى به نماز دارد

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

اول ما ينظر فى عمل العبد فى يوم القيامة فى صلوته فان قبلت نظر فى غيرها و ان لم تقبل لم ينظر فى عمله بشى ء ؛

اولين چيزى كه روز قيامت ، به عمل انسان نگاه مى كند، نماز است .اگر نماز قبول شدبه اعمال ديگر هم نگاه مى كنند، و اگر نماز مورد قبول واقع نشد، به هيچ عمل ديگر آن توجه نمى كنند.

(ميزان الحكمة ، ج 5، ص 374.بحارالانوار، ج 82، ص 227)

 مانع قبولى نماز زن

قال الصادق - عليه السلام -:

ايما امراة باتت و زوجها عليها ساخط فى حق ، لم تقبل منها صلوة حتى يرضى عنها ؛

هر زنى كه شب بخوابد در حالى كه شوهرش به خاطر (مطلب ) حقى از وى خشمگين باشد، هيچ نمازى از او قبول نمى شود، مگر آن كه شوهرش از او راضى شود.

(فروع كافى ، ج 5، ص 507)

 شرط قبولى نماز واجب و نافله

قال الباقر - عليه السلام -:

و ان افسدها كلها لم يقبل منه شى ء منها و لم تحسب له نافلة و لا فريضة ؛

اگر همه نمازهايش فاسد بود، هيچ چيزى از آن نمازها مورد قبول نيست ، و نه نماز مستحب حساب مى شود نه واجب .(وسائل الشيعه ، ج 3، ص 20)

 توجه به خدا و قبولى نماز

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

...ان منها (الصلاة ) لما يلف كما يلف الثوب الخلق ، فيضرب بها وجه صاحبها و انما لك من صلاتك ما اقبلك عليه بقلبك ؛

بعضى نمازها همانند لباس كهنه پيچيده و بر سر صاحبش كوبيده مى شود، به درستى كه آن مقدار از نماز تو قبول مى شود كه به خدا توجه قلبى داشته باشى .(بحارالانوار، ج 84، ص 260)

این مطلب را به اشتراک بگذارید :