مقدمه:

نماز و نيايش ، جان و روح شيداى حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام را تشكيل مى دادند.

نماز عشقِ امام على عليه السلام بود، شور و نشاط حضرت در نماز شكل مى گرفت ،

در نماز به پرواز در مى آمد و تا آنجا پَرمى كشيد كه جز او، هيچ فرشته اى توان پرواز نداشت .

در نماز مدهوش مى شد و بر زمين مى افتاد، و از غير خدا مى بريد و به جان جانان وصل مى گشت .

به نمونه ها توجّه كنيد:

ترويج فرهنگ نماز

1  - اوّلين نمازگذار

تمام دانشمندان اهل سنّت و محقّقان شيعه ، به اين حقيقت اعتراف دارند كه از مردان ، اوّل كسى كه ايمان آورد، على عليه السلام بود،

و سنّ او به هنگام ايمان آوردن به رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم 7 سال بود.

حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام خود مى فرمايد:

وَلَقَدْ صَلَّيْتُ مع رسول اللّه صلى الله عليه و آله و سلم قَبْلَ النّاسِ بِسَبْعِ سِنينٍ وَ اَنَا اَوَّلُ مَنْ صَلّى مَعَهُ

(و من در حالى كه هفت ساله بودم قبل از همه مردم با پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نماز خواندم .)[1]

اين حديث به گونه ديگرى نيز نقل شد:

كه امام على عليه السلام فرمود:

عَبَدْتُ اللّهَ مَعَ رَسُولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله و سلم سَبْعَ سِنيِنَ قَبْلَ اَنْ يَعْبُدَهُ اَحَد مِنْ هذِهِ الْاءُمَّةِ[2]

(خدا را همراه با پيامبر عبادت كردم در حاليكه هفت ساله بودم پيش از آنكه كسى از اين امّت خدا را بپرستد)

-2 اهميّت دادن به نماز اول وقت

هرگاه وقت نماز پنجگانه مى رسيد،

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام حالت اضطراب و ناراحتى داشت ، به گونه اى كه رخسار حضرت سرخ مى گرديد.

از حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام مى پرسيدند:

شما را چه مى شود، كه اينقدر ناراحت و نگرانيد؟

مى فرمود:

(وقت امانتى كه خداوند آن را بر آسمان وزمين عرضه كرد و آنها نپذيرفتند، رسيد.)[3]

در اينجا به برخى از نمونه ها توجّه كنيد:

الف - نماز امانتى بزرگ

ابودرداء نقل مى كند :

كانَ اميرَالْمُؤمِنينْ عليه السلام اِذا حَضَرَ وَقْتَ الصَّلوةِ تَلَوَّنَ وَ تَزَلْزَلَ فقيل لهُ مالك ؟

فيقول :جاءَ وَقْتُ امانَةً عَرَضَها اللّهُ تَعالى عَلَى السَّمواتِ وَ الا ءرْضِ وَ الْجِبالِ فَأبَيْنَ أنْ يَحْمِلْنَها وَ حَمَلَها الانْسانُ فى صَنْعِفِه فَلاأدْرى أحْسِنُ اِذا ما حَمَلْتُ أم لا؟[4]

آنگاه كه وقت نماز مى رسيد، اميرالمؤ منين رنگ چهره اش دگرگون شده و مضطرب مى شد، به حضرت مى گفتند : چه شده است شما را؟

پاسخ مى داد:

وقت انجام امانتى رسيده است كه خداى بزرگ آن را به آسمان ها و زمين و كوه ها عرضه كرد و آنها نتوانستند آن را بپذيرند، و انسان آن را پذيرفت در حالى كه از همه ناتوان تر بود، پس من نمى دانم آيا اين امانت سنگين را نيكو برداشتم يا نه ؟

ب - بخشنامه براى نماز اوّل وقت

امام على عليه السلام پس از آنكه محمد بن ابى بكر را براى فرماندارى مصر انتخاب كرد، دستور العملى نسبت به نماز اوّل وقت به او نوشت :

صَلّ الصّلاةَ لِوقْتِها المُؤَقّت لها، ولاتُعجِّل وقتها لِفَراغ ، ولاتُؤ خِّرها لاشْتِغالٍ وَ اعْلمْ اءنّ كُلّ شى ءٍ مِنْ عملك تَبَعٌ لِصلاتِكَ

نماز را در وقت اختصاصى خودش بخوان ((اوّل وقت ))، و چون بيكار شدى در انجام نماز شتاب نكن، يا چون به كارى مشغول هستى آن را تاءخير ميانداز، و بدان كه :

تمام اعمال تو، درگرو قبولى نماز تو مى باشد[5]

و نامه 52 نهج البلاغه را براى همه استانداران و فرمانداران جهت تعيين ((اوقات نماز)) به صورت بخشنامه مى فرستد؛

( إلى إمراء البلاد فى معنى الصلاة )

اوقات الصلوات اليوميّة

أمَّا بَعْدُ، فَصَلُّوا بِالنَّاسِ الظُّهْرَ حَتَّى تَفى ءَ الشَّمْسُ مِنْ مَرْبِضِ الْعَنْزِ، وَ صَلُّوا بِهِمُ الْعَصْرَ وَ الشَّمْسُ بَيْضَاءُ حَيَّةٌ فى عُضْوٍ مِنَ النَّهَارِ حِينَ يُسَارُ فِيهَا فَرْسَخَانِ.

وَ صَلُّوا بِهِمُ الْمَغْرِبَ حِينَ يُفْطِرُ الصَّائِمُ، وَيَدْفَعُ الْحَاجُّ إِلَى مِنًى .

وَ صَلُّوا بِهِمُ الْعِشَاءَ حِينَ يَتَوَارَى الشَّفَقُ إِلَى ثُلُثِ اللَّيْلِ، وَ صَلُّوا بِهِمُ الْغَدَاةَ وَ الرَّجُلُ يَعْرِفُ وَجْهَ صَاحِبِهِ، وَ صَلُّوا بِهِمْ صَلاَةَ أضْعَفِهِمْ، وَلا تَكُونُوا فَتَّانِينَ.

(نامه به فرمانداران شهرها درباره وقت نماز)

وقت هاى نماز پنچ گانه

(پس از ياد خدا و درود! نماز ظهر را با مردم وقتى بخوانيد كه آفتاب به طرف مغرب رفته ، سايه آن به اندازه ديوار خوابگاه بُز گردد، و نماز عصر را با مردم هنگامى بخوانيد كه خورشيد سفيد و جلوه دارد، در پاره اى از روز كه تا غروب مى شود دو فرسخ راه پيمود.

و نماز مغرب را با مردم زمانى بخوانيد كه روزه دار افطار، و حاجى از عرفات به سوى مِنى كوچ مى كند.

و نماز عشاء را با مردم وقتى بخوانيد كه شَفَق پنهان مى گردد تا يك سوّم از شب بگذرد، و نماز صبح را با مردم هنگامى بخوانيد كه شخص چهره همراه خويش را بشناسد، و در نماز جماعت در حد ناتوان آنان نماز بگذاريد، و فتنه گر مباشيد.)[6]

این مطلب را به اشتراک بگذارید :