برگرفته از کتاب: جامع آيات و احاديث موضوعى نماز

نزديكترين ساعات انسان به خدا

قال عن ابن ابى يعفور عن ابى عبدالله - عليه السلام -

قلت له : اخبرنى - جعلت فداك - اى ساعة يكون العبد اقرب الى الله ، و الله منه قريب ؟ قال : اذا قام فى اخر الليل و العيون هادئة فيمشى الى وضوئه حتى يتوضاء باسبع وضوء، ثم يجى ء حيت يقوم فى مسجده فيوجه وجهه الى الله ويصف قدميه و يرفع صوته ويكبر و افتتح الصلوة فقراء اجزانه و صلى ركعتين و قام ليعيد صلوته ناداه مناد من عنان السماء عن يمين العرش : ايها العبد المنادى ربه !ان البر لينشر على رسك من عنان السماء، و الملائكة محيطة بك من لدن قدميك الى عنان : جعلت فداك يابن رسول الله ما الانفتال ؟ قال : تقول بوجهك و جسدك هكذا، ثم ولى وجهه و ذلك الانفتال

ابن ابى يعفور (راوى حديث ) مى گويد به حضور امام صادق (ع ) عرضه داشتم : قربانت شوم ! بفرماييد چه زمانى انسان به خدا و خدا به او نزديك است ؟ فرمود: چون آخر شب برخيزد، در حالى كه چشم هايش در خواب هستند، وضويى شاداب گرفته و در عبادتگاه خود بايستد و با حضور قلب و توجه به خدا، تكبير نماز گفته وقرائت را بخواند و دو ركعت نماز به جاى آورد و آنگاه براى نماز ديگرى برخيزد، از سوى آسمان و از جانب عرش اين ندا برآيد: اى بنده اى كه خداى خود را مى خوانى ! الحال احسان و بر و خير از جانب آسمان درحال فرود آمدن بر تو است و فرشتگان از كنار قدم هايت تا عنان آسمان گرد تو جمع شده اند و خداوند مى فرمايد: اى بنده من !اگر بدانى كه در حال گفتگو و راز و نيازى ، انفتال از خود نشان نمى دهد. (راوى مى گويد) گفتم : اى فرزند رسول خدا! قربانت شوم ، مقصود از انفتال چيست ؟ امام در حالى كه صورت خود را به سمت پشت سر مى چرخانيد، انفتال اين است كه صورت و بدنت را برگردانى . (بحارالانوار، ج 87، ص 158).

 سفارش خداوند به حضرت موسى (ع )

قال الصادق - عليه السلام -

كان فيما ناجى الله - عزوجل - به موسى بن عمران - عليه السلام - ان قال له : يابن عمران ! كذب من زعم انه يحبنى فاذا جنه الليل نام عنى اليس كل محب يحب خلوة حبيبه؟ ها انا ذايابن عمران مطلع على احبائى اذا جهنم الليل حولت ابصارهم فى قلوبهم و مثلت عقوبتى بين اعينهم يخاطبونى عن المشاهده و يكلمونى عن الحضور يابن عمران ! هب لى من قبلك الخشوع و من بدنك الخضوع و من عينيك الدموع فى ظلم ، وادعنى فانك تجدنى قريبا مجيبا .

خداوند حكيم به حضرت موسى (ع ) فرمود: اى پسر عمران ! دروغ مى گويد آن كس كه گمان كند مرا دوست دارد، در حالى كه كه چون شب فرا مى رسد از من چشم مى پوشد و به خواب مى رود! آيا نه چنين است كه هر عاشقى خلوت با معشوق را دوست دارد؟ هان اى پسرعمران ! اين منم كه بردوستانم مطلعم چون شب آنان را فرا گيرد، چشم دلشان رادگرگون مى سازم (كه جز من چيزى نمى بينند) و عقوبتم را در مقابل ديدگانشان مجسم مى كنم (بدان گونه )از راه شهود و رويارويى با من به مخاطبه مى پردازند و حضورا با من به گفتگو مى نشينند، اى پسر عمران ! در دل شبهاى تار از دلت خشوع و از تنب خضوع و از چشمانت قطرات اشك نثار من بنما و مرا بخوان كه مرا به خود نزديك و اجابت كننده دعوتت خواهى يافت . (بحارالانوار، ج 87، ص 139).

 عبادت در شب و استجابت دعا

عن النيشابورى قال :

قلت لابى عبدالله - عليه السلام - ان الناس يروون عن النبى -صلى الله عليه وآله - ان فى الليل ساعة لايدعو فيها عبدمؤ من بدعوة الا استجيب له قال : نعم قلت : متى هى جعلت فداك ؟ قال : ما بين نصف الليل الى الثلث الباقى منه ، قلت : اهى ليلة من الليالى معلومة او كل ليلة ؟ قال : بل كل ليلة

به امام صادق (ع ) عرض كردم : مردم از پيامبر (ص ) نقل مى كنند در شب ساعتى است كه هيچ بنده مؤ منى در آن دعايى نمى كند مگر اين كه دعايش مستجاب شود فرمود: بلى عرض ‍ كردم : فدايت شوم آن چه زمانى است ؟ فرمود: بين نصف شب تا ثلث باقى مانده از آن عرض كردم : آيا آن شب معينى است از شب ها يا هر شب است ؟ فرمود: هر شب است . (بحارالانوار، ج 87، ص 165).

 قصد نماز شب

عن زرارة قال :

قلت لابى جعفر - عليه السلام -: اناء الليل ساجدا و قائما يحذر الاخرة و يرجوا رحمة ربه قل هل يستوى الذين يعلمون والذين لايعلمون ؟... قال يعنى صلاة الليل

از زراه نقل شده مى گويد: به ابوجعفر (ع ) عرض كردم : مراد از آيه ((وقتهاى شب سجده كنان به پا ايستادگان از آخرت مى ترسد و رحمت پروردگارش را اميد مى دارد. بگو آيا آنان كه مى دانند و آنان كه نمى دانند برابرند))چيست ؟ فرمود: نماز شب است . (بحارالانوار، ج 87، ص 192).

ديندارى مومنان

قال الصادق - عليه السلام -

خبر طويل ذكر فيه الائمة و علامة الائمة فقال : و دينهم الورع و العفة و الصدق و الصلاح والاجتهاد و اداء الامانة الى البر و الفاجر، و طول السجود، و قيام الليل ، و اجتناب المحارم ، وانتظار الفرج بالصبر و حسن الصحبة و حسن الجوار

در خبرى طولانى كه در آن ذكر پيشوايان دينى و نشانه آنان آمده ، نقل شده كه حضرت فرمود: و دين آنها، پرهيزكارى ، و عفت و راستى و صلاح و كوشش و اداى امانت به نيك و بد است و طول دادن سجده و عبادت شب و پرهيز كردن از حرام و با شكيبايى در انتظار فرج آل محمد (ص ) بودن و نيكى مصاحبت و رفتار با همسايگان است . (بحارالانوار، ج 87، ص ‍ 143، اصول وافى ، ج 2، ص 121).

نماز سواره

قال عن فيض بن مطر:

دخلت على ابى جعفر و انا اريد ان اساءله عن صلوة الليل فى المحمل قال : فابتداءنى فقال : كان رسول الله -صلى الله عليه وآله - يصلى على راحلته حيث توجهت به .

خدمت حضرت امام باقر (ع ) وارد شده و مى خواستم از خواندن نماز شب در كجاوه سوال كنم آن حضرت پيش از سوال من فرمود: پيغمبر اكرم (ص ) بر شتر خود كه به هر سو درحركت بود، نماز مى گذاشت . (اثبات الهداة ، ج 5، ص 306)

توجه مومن به نماز شب

عن على - عليه السلام - قال :

ان الله - جل جلاله - اذا راءى قرية اسرفوا فى المعاصى ، و فيها ثلاثة نفر من المؤ منين ، ناداهم -جل جلاله و تقدست اسماؤ ه - يااهل معصيتى ! لولا مافيكم من المؤ منين ، المتحابين بجلالى العامرين بصلاتهم ارضى و مساجدى ، المستغفرين بالاسحار خوفا منى ، لانزلت بكم عذابى ثم لاابالى .

از على بن ابى طالب (ع ) نقل شده است كه فرمود: چون خداوند - جل جلاله - ديد كه مردمى در گناهان زياده روى كردند و در ميان آنها، سه نفر از مؤ منين است خداوند - عزوجل - ندا مى كند: اين گناهكاران ! اگر در ميان شما نبودند كسانى كه براى من باهم دوستى مى كنند و با نماز خواندنشان زمين من و مسجدهاى مرا آباد مى كنند و شب ها در موقع سحر از ترس ‍ من از من آمرزش مى خواهند، عذابم را به شما نازل مى كردم وهيچ درنگى نمى كردم . (بحارالانوار، ج 87، ص 140).

نماز شب باعث رفع گناهان

فى تفسير على بن ابراهيم :

اقم الصلوة طرفى النهار و زلفا من الليل ان الحسنات يذهبن السيئات فان صلاة المؤ من فى الليل تذهب ماعملوا بالنهار من السيئات و الذنوب

در تفسير على بن ابراهيم در ذيل آيه ((اقم الصلوة ))اين حديث به چشم مى خورد نماز شب گناهان وسيئاتى كه در روز انجام گرفته است از بين مى برد. (سفينة البحار، ج 2، ص ‍ 253).

نجات از وحشت قبر

قال الباقر - عليه السلام -

صل ركعتين فى سواد الليل لوحشة القبور

براى نجات از وحشت قبر، دو ركعت نماز در دل شب بخوان . (بحارالانوار، ج 87، ص 160).

امام كاظم (ع ) و نماز شب

موسى بن جعفر - عليه السلام - يصلى فى جوف الليل حتى يطلع الفجر

حضرت موسى بن جعفر (ع ) تا اذان صبح ، مشعول نمازهاى مستحبى بود. (بحارالانوار، ج 48، ص 107).

این مطلب را به اشتراک بگذارید :