جامع آيات و احاديث موضوعى نماز
 

قبله

قال الصادق - عليه السلام -:

اذا استقبلت القبلة فانس من الدنيا و ما فيها و الخلق و ما هم فيه و استفرغ قلبك عن كل شاغل يشغلك عن الله ؛

هنگامى كه براى نماز به جانب قبله ايستادى ، دنيا و آن چه در آن است را فراموش كن و قلب خود را از هر گونه سرگرم كننده اى كه تو را از خدا بازدارد، فارغ ساز.

(ميزان الحكمه ، ج 5، ص 396)

 نيت

قال الصادق - عليه السلام -:

ان الله يحشر الناس على نياتهم يوم القيامة ؛

خداوند در روز قيامت ، مردم را بر نيتهايشان محشور مى كند.

(بحارالانوار، ج 70، ص 209)

 تاثير تكبيرة الاحرام

قال الصادق - عليه السلام -:

فاذا كبرت فاستصغر ما بين السموات العلى و الثرى دون كبريائه ؛

هرگاه تكبيرة الاحرام گفتى ، همه چيز را از آن چه در آسمان و زمين است درمقابل خداى كبير و متعال ، كوچك و ناچيز بشمار، مگر كبريايى و بزرگى خداوند متعال را.

(مصباح الشريعه ، ص 91)

 تقسيم نماز بين بنده و خدا

حديث قدسى :

قسمت الصلوة بينى و بين عبدى فنصفها لى و نصفها لعبدى ؛

من نماز را ميان خود وبنده ام تقسيم كرده ام ، پس نيمى از آن ، از آن من است و نيمى ديگر از آن بنده ام .

(بحارالانوار، ج 92، ص 226)

 قرائت نماز

قلت لابى عبدالله - عليه السلام - الرجل يدخل فى الصلوة فيجود صلاته و يحسنها رجاء ان يستجر بعض من يراه الى هواه ؟قال : ليس هو من الرياء ؛

از امام صادق (ع ) پرسيدم اگر كسى نمازش را با قرائت زيبا و نيكو به جا آورد، به اميد آن كه حاضران كه او را مى بينند مجذوب شده و راه او را در پيش گيرند (آيا به نمازش اشكال وارد مى شود؟) فرمود: اين از مصاديق ريا نيست .

(وسائل الشيعه ، ج 1، ص 56)

قرائت صد آيه در نماز

قال الصادق - عليه السلام -:

من قرا مائة اية يصلى بها فى ليلة كتب الله - عز و جل - له بها قنوت ليلة ؛

هر كس در يك شب يكصد آيه از قرآن را در نمازى بخواند، خدا به اين وسيله براى او عبادت سراسر شب بنويسد.

(الكافى ، ج 2، ص 445)

 تلاوت قرآن در نماز

قال الحسين - عليه السلام -:

من قرا اية من كتاب الله - عز و جل - فى صلاته قائما يكتب له بكل حرف مائة حسنة ؛

كسى كه آيه اى از قرآن را ايستاده در نماز خود بخواند، به هر حرفى صد حسنه براى او نوشته مى شود.

(الكافى ، ج 2، ص 447)

 قرائت قرآن در نماز

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

قراءة القران فى الصلاة افضل من قراءة القران فى غير الصلاة ؛

قرائت قرآن در نماز افضل است از غيرنماز.

(مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 292)

 ركوع كامل

قال الباقر - عليه السلام -:

من اتم ركوعه لم يدخله وحشة القبر ؛

هر كه ركوعش تمام و كامل باشد دچار وحشت قبر نمى شود.

(مواعظ العدديه ، ص 243)

 ركوع

قال الصادق - عليه السلام -:

لايركع عبدلله ركوعا على الحقيقة ، الا زينة الله تعالى بنور بهائه و اظله فى ضلال كبريائه و كساه كسوة اصفيائه ؛

هيچ بنده اى براى خدا به حقيقت ركوع نكند، مگر آن كه خداوند تعالى او را به نور جمال خود بيارايد و در سايه كبريايى اش جاى دهد و جامه برگزيدگانش بپوشاند.

(مصباح الشريعه ، ص 14)

ركوع و سجده طولانى

قال الصادق - عليه السلام -:

و عليكم بطول الركوع و السجود فان احدكم اذا طال الركوع و السجود يهتف ابليس من خلفه ، فقال يا ويلتاه !اطاعوا و عصيت و سجدوا و ابيت ؛

بر شما باد به طول ركوع و سجده ، كه هرگاه يكى از شما ركوع و سجده اش ‍ طول بكشد شيطان به دنبال او فرياد مى زند: واى بر من ! او اطاعت كرد و من معصيت كردم او سجده كرد و من سر باز زدم .

(بحارالانوار، ج 78، ص 199، مواعظ العدديه ، ص 242)

سجده

قال على - عليه السلام -:

لويعلم المصلى ما يغشاه من جلال الله ما سره ان يرفع راسه من السجود ؛

اگر نمازگزار بداند چه اندازه مشمول جلال الهى است ، هرگز راضى نمى شود كه سر از سجده بردارد.

(بحارالانوار، ج 82، ص 207.ميزان الحكمه ، ج 5، ص 379)

 حق سجود

قال الصادق - عليه السلام -:

ما خسر و الله من اتى بحقيقة السجود و لو كان فى العمر مرة واحدة ؛

به خدا قسم كسى كه حق سجود را به جاى آورد و سجده حقيقى كند به هيج عنوانى زيان متوجه او نشود، گرچه در تمام مدت عمر چنين سجودى را يك بار به جاى آورد.

(بحارالانوار، ج 85، ص 136)

 سجده نزديكترين حالت

قال الصادق - عليه السلام -:

اقرب ما يكون العبد الى الله - عز و جل - و هو مساجد، قال الله - عز و جل -: ((و اسجد و اقترب )) ؛

نزديكترين حالت بنده به خداوند بزرگ وقتى است كه در سجده است خداوند فرمود: ((سجده كن و تقرب جوى )).

(روضة المتقين ، ج 2، ص 38)

 آداب سجده

قال على - عليه السلام -:

السجود الجسمانى هو وضع عتائق الوجوه على التراب و استقبال الارض بالراحتين و الكفين و اطراف القدمين مع خشوع القلب و اخلاص ‍ النية ؛

سجده كردن بدنى ، گذاشتن جاهاى نيكوى صورتها بر خاك و روى آوردن به زمين به دو كف دست و كناره هاى دو پا، همراه خشوع دل و پاكى نيت است .

(غررالحكم ، ج 2، ص 165، چاپ دانشگاه )

روح سجده

قال على - عليه السلام -:

والسجود النفسانى فراغ القلب من الفانيات و الاقبال بكنه الهمة على الباقيات و خلع الكبر و الحمية و قطع العلائق الدنيوية و التعلى بالخلائق النبوية ؛

سجده نفسانى (كه روح سجده است )، رها بودن دل از امور فناپذير و روى آوردن با تمام وجود به امور جاودان و كندن كبر و تعصب بيجا و قطع همه علايق دنيوى و آراسته شدن به اخلاق نبوى است .

(غررالحكم ، ج 2، ص 165، چاپ دانشگاه )

این مطلب را به اشتراک بگذارید :