اذان در روایات (3)

■ اذان در روایات (3)

اذان در روایات (3)

 

جامع آيات و احاديث موضوعى نماز

تعليم اذان به بلال

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

ادع لى بلالا تعلمه ، فدعا على - عليه السلام - بلالا فعلمه ؛

بلال حبشى را نزد من بياور تا اذان را با او بياموزم ، حضرت على بلال را حاضر كرد و اذان را به او تعليم داد.

(وسائل الشيعه ، ج 4، ص 614)

 

 تعليم اذان از طريق وحى به پيامبر (ص )

قال الصادق - عليه السلام -:

لما هبط جبرئيل بالاذان على رسول الله كان راسه فى حجر على عليه السلام فاذن جبرئيل و اقام فلما انتبه رسول الله - صلى الله عليه وآله - قال : يا على سمعت ؟ قال : نعم قال : حفظت ؟ قال نعم قال ادع لى بلالا تعلمه فدعاه على - عليه السلام - بلالا فعلمه ؛

هنگامى كه جبرئيل اذان را آورد سر پيامبر (ص ) بر دامان على (ع ) بود، جبرئيل اذان و اقامه را به پيامبر (ص ) تعليم داد، هنگامى كه پيامبر (ص ) سر خود را برداشت ، از على (ع ) سؤ ال كرد آيا صداى اذان جبرئيل را شنيدى ؟ عرض كرد: آرى . پيامبر (ص ) بار ديگر پرسيد: آيا آن را به خاطر سپردى ؟ گفت : آرى . پيامبر (ص ) فرمود: بلال را (كه صداى رسايى داشت ) حاضر كن و اذان و اقامه را به او تعليم ده على (ع ) بلال را حاضر كرد و اذان را به او تعليم داد.

(وسائل الشيعه ، ج 4، ص 612)

 

 نخستين اذان گوى اسلام

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

انه اول من اذن ؛

همانا او (بلال ) نخستين كسى بود كه اذان گفت .

(وسائل الشيعه ، ج 4، ص 614)

 

 خوشحالى پيامبر (ص ) با نماز

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

قم يا بلال فارحنا بالصلاة ؛

اى بلال خوشحال كن ما را به نماز.

(كنزالعمال ، حديث 20951)

 

نورانيت اذان

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

يا على الاذان نور؛

يا على !اذان نور است .

(بحارالانوار، ج 84، ص 154)

 

 پاداش موذن بهتر است

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

من اذن محتسبا يريد بذلك وجه الله - عز و جل - اعطاه الله ثواب اربعين الف شهيد و اربعين الف صديق و يدخل فى شفاعته اربعين الف مسى ء من امتى الى الجنة ؛

كسى كه اذان بگويد، و به خداوند توجه داشته باشد، خداوند به او ثواب چهل هزار شهيد و چهل هزار راستگو را عطا مى كند و چهل هزار از امت گنهكاران شامل شفاعتش گرديده و داخل بهشت مى شوند.

(بحارالانوار، ج 84، ص 130)

 

 آفات بى توجهى به اذان

قال على - عليه السلام -:

من سمع النداء و هو فى المسجد ثم خرج فهو منافق ، الا رجل يريد الرجوع اليه ، او يكون على غير طهارة فيخرج ليتطهر؛

كسى كه صداى اذان را در مسجد شنيد، و بدون خواندن نماز(جماعت ) از مسجد خارج شود منافق است ، مگر اينكه قصد برگشت براى نماز خواندن دارد، يا وضو ندارد و براى گرفتن وضو از مسجد خارج شود.

(بحارالانوار، ج 84، ص 161)

 

سربلندى اذان گويان در قيامت

قال على - عليه السلام -:

يحشر المؤ منون يوم القيامة حوال الاعناق ؛

اذان گويان ، روز قيامت با سرافرازى و سربلندى محشور مى شوند.

(بحارالانوار، ج 84، ص 149)

 

 نجات از آتش

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

ان لحوما محرمة على النار و هى لحوم المؤ ذنين ؛

همانا، گوشتهايى بر آتش (جهنم ) حرام است (آتش آنها را نمى سوزاند) و آن گوشت بدن اذان گويان است .

(مستدرك الوسايل ، ص 249)

 

 ثواب براى اذان گو

قال الباقر - عليه السلام -:

المؤ ذن يغفر الله له مد بصره و مد صوته فى السماء و يصدقه كل رطب و يابس سمعه ، و له من كل من يصلى معه فى مسجده سهم و له بكل من يصلى بصوته ؛

خداوند مؤ ذن را به اندازه اى كه چشمش مى بيند و صدايش در آسمان مى پيچد مى آمرزد، هرخشك وترى كه آواز او را مى شنود او را تصديق مى كند، و از ثواب هر كس كه با او در مسجد نمازگزارد سهمى نصيب اوشود و به شمار هر كس كه به بانگ او نماز بخواند حسنه اى براى اوست .

(محجة البيضاء، ج 1، ص 331. من لايحضره الفقيه ، ج 1، ص ‍ 287)

 

 پاداش شهيد

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

للمؤ ذن فيما بين الاذان و الاقامة مثل اجر الشهيد المتشحط بدمه فى سبيل الله ؛

براى شخص اذان گو در فاصله اذان و اقامه ، ثوابش مانند ثواب شهيدى كه در راه خدا در خون خود مى غلطد.(ثواب الاعمال ، ص 58)

 

 واجب شدن بهشت بر مؤذن

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

من اذن فى مصر امصار المسلمين سنة و جبت له الجنة ؛

هركس در يكى از شهرهاى مسلمانان يك سال اذان بگويد بهشت بر او واجب مى شود.

(محجة البيضاء، ج 1 و ص 337. وسائل الشيعه ، ج 4، ص 613)

 

 تاثير گفتن اذان و اقامه

قال الصادق - عليه السلام -:

من صلى باذان و اقامة صلى خلفه صفان من الملائكة و من صلى باقامة بغير اذان صلى خلفه صف واحد ما بين المشرق و المغرب ؛

هركس كه نماز را با اذان و اقامه بخواند، دو صف از فرشتگان در پشت سرش نماز مى گزارند، و كسى كه نماز را با اقامه تنها بخواند يك صف از فرشتگان در پشت سرش نماز مى خوانند و اندازه صف به قدر ميان مشرق و مغرب است .

(محجة البيضاء، ج 1، ص 338. ثواب الاعمال ، ص 59)

 

 ثواب حكايت كردن اذان موذن

قال الصادق - عليه السلام -:

من سمع المؤ ذن يقول : ((اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله ،)) فقال : مصدقا محسبا و انا اشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله - صلى الله عليه وآله - و سلم اكتفى بهما عن كل من ابى و جحد و اعين بهما من اقر و شهد الا غفر الله له بعدد من انكر و جحد و بعدد من اقر و شهد؛

كسى كه بشنود مؤ ذن مى گويد ((اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله )) و او در حال تصديق شهادتين و طلب ثواب بگويد: ((و انا اشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله اكتفى بهما عن كل من ابى و جحدوا عين بهما من اقر و شهد))، به عدد منكران و تكذيب كنندگان و به شمار اقراركنندگان و تصديق كنندگان پاداش خواهد داشت .

(محجة البيضاء، ج 1، ص 338. ثواب الاعمال ، ص 57)

 

 طلب حاجت و شفاعت

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

المؤ ذنون امناء المؤ منين على صلاتهم و صومهم و لحومهم و دمائهم لا يساءلون الله - عز و جل - شيئا الا اعطاهم و لايشفعون فى شى ء الا شفعوا؛

اذان گويان امانتداران مؤ منان بر نماز و روزه شان و خون و گوشتشان چيزى از خداوند درخواست نمى كنند، مگر اينكه خداوند به آنها عطا مى كند و در مورد چيزى هم شفاعت نمى كنند، مگر اينكه شفاعتشان را خداوند مى پذيرد.

(بحارالانوار، ج 84، ص 124)

 

اذان با صداى بلند

قال الصادق - عليه السلام -:

كان رسول الله - صلى الله عليه وآله - يقول لبلال اذا دخل الوقت يا بلال اعل فوق الجدار و ارفع صوتك بالاذان ؛

رسول خدا (ص ) هنگامى كه وقت نماز فرا مى رسيد به بلال مى فرمود: بالاى ديوار (مسجد) برو و اذان را با صداى بلندگو.

(وسائل الشيعه ، ج 4، ص 624)

 

 سربلندى اذان گويان در قيامت

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

اذا كان يوم القيامة و جمع الله - عز و جل - الناس فى صعيد واحد بعث الله عز و جل الى المؤ ذنين بملائكة من نور معهم الوية و اعلام من نور يقودون جنائب ارمتها زبرجد اخضر حقائبها المسك الاذفر، يركبها المؤ ذنون فيقومون عليها قياما تقودهم الملائكة ينادون باعلى صوتهم بالاذان ؛

هنگامى كه روز قيامت شود و خداوند همه انسانها را در يك زمين محشور كند، خداوند فرشتگان نور را با پرچمها و علمهايى از نور به سوى اذان گوها بفرستد و آن فرشتگان شترها (يا اسبها) بهشتى را همراه خود به سوى اذان گوها روانه سازند كه مهار آن ها از... و تركه آنها از مشك بسيار نفيس ‍ مى باشد. اذان گوها بر آن مركبها سوار مى شوند و بر پشت آنها مى ايستند، فرشتگان (از روى تجليل و احترام ) مهار آن مركبها را مى كشند و اذان گوها با صداى بلند اذان مى گويند.(وسائل الشيعه ، ج 4، ص 615)

 

 محشور با شهدا و پيامبران

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

يحشر المؤ ذنون من امتى مع النبيين و الصديقين و الشهداء ؛

اذان گويان ، از امت من با پيامبران و راستگويان و شهيدان محشور مى شوند.

(مستدرك الوسايل ، ج 4، ص 23)

 

 تاثير هفت سال اذان گفتن

قال الباقر - عليه السلام -:

من اذن سبع سنين محتسبا جاء يوم القيامة و لا ذنب له ؛

هر كس هفت سال براى خدا اذان بگويد، روز رستاخيز بدون گناه وارد محشر مى شود.

(ثواب الاعمال ، ص 83. من لايحضره الفقيه ، ج 1، ص 288. وسائل الشيعه ، ج 4، ص 613)

 

 اجابت اذان مؤذن

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

اجابة المؤ ذن كفارة الذنوب ؛

اجابت اذان موذن ، كفاره گناهان است .

(مستدرك الوسايل ، ج 1، ص 227)

 

 فرار شيطان از اذان

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

ان الشيطان اذا سمع النداء هرب ؛

به درستى كه شيطان وقتى صداى اذان را شنيد فرار مى كند.

(كنزالعمال ، حديث 20951)

 

 قرعه براى اذان گفتن

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

لو علم الناس ما فى النداء و الصف الاول الاستهموا عليه ؛

اگر مردم مى دانستند چه فضيلتى دارد اذان گفتن و شركت در صف اول جماعت ، هر آينه براى اين كار قرعه كشى مى كردند.

(بحارالانوار، ج 88، ص 200)

 

 اذان گفتن در همه حال

قال الرضا - عليه السلام -:

يؤ ذن الرجل و هو جالس و يؤ ذن و هو راكب ؛

شخص اذان گو چه نشسته و چه سواره اذان مى گويد.

(من لايحضره الفقيه ، ج 1، ص 285)

 

 دعا هنگام اذان

قال على - عليه السلام -:

اغتنموا الدعاء عند اربع : عند قرائة القران و عند الاذان و عند نزول الغيث و عند التقاء الصفين للشهادة ؛

در چهار زمان دعا را غنيمت شماريد:

1 - هنگام قرائت قرآن .

2 - هنگام اذان .

3 - هنگام نزول باران .

4 - هنگام رو به رو شدن دو لشگر مؤ منين و كفار براى جنگ .

(وسائل الشيعه ، ج 4، ص 1114)

 

 اذان گفتن يك وظيفه است

قال رسول الله - صلى الله عليه وآله -:

و لاتتخذن موذنا ياخذ على اذانه اجرا؛

اذان گويى را كه براى اذان گفتن مزد مى گيرد، انتخاب نكن .

(مكن لايحضره الفقيه ، ج 1، ص 286)

 

این مطلب را به اشتراک بگذارید :
اشتراک گذاری در کلوب اشتراک گذاری در  فیس بوک اشتراک گذاری در تویتر اشتراک گذاری در افسران

نوع محتوا : مقاله
تعداد کلمات : 1706 کلمه
مولف : عباس عزیزی
1394/2/19 ساعت 09:19
کد : 381
دسته : نماز در آیات و روایات
لینک مطلب
کلمات کلیدی
نماز
اذان
مستحبات
درباره ما
با توجه به نیازهای روزافزونِ ستاد و فعالان ترویج اقامۀ نماز، به محتوای به‌روز و کاربردی، مربّی مختصص و محصولات جذاب و اثرگذار، ضرورتِ وجود مرکز تخصصی در این حوزه نمایان بود؛ به همین دلیل، «مرکز تخصصی نماز» در سال 1389 در دلِ «ستاد اقامۀ نماز» شکل گرفت؛ به‌ویژه با پی‌گیری‌های قائم‌مقام وقتِ حجت الاسلام و المسلمین قرائتی ...
ارتباط با ما
مدیریت مرکز:02537841860
روابط عمومی:02537740732
آموزش:02537733090
تبلیغ و ارتباطات: 02537740930
پژوهش و مطالعات راهبردی: 02537841861
تولید محصولات: 02537841862
آدرس: قم، خیابان شهدا (صفائیه)، کوچۀ 22 (آمار)، ساختمان ستاد اقامۀ نماز، طبقۀ اول.
پیوند ها
x
پیشخوان
ورود به سیستم
لینک های دسترسی:
کتابخانه دیجیتالدانش پژوهانره‌توشه مبلغانقنوت نوجوانآموزش مجازی نمازشبکه مجازی نمازسامانه اعزاممقالات خارجیباشگاه ایده پردازیفراخوان های نماز