■ سپر شد برای نماز
سپر شد برای نماز
هنگام نماز ظهر عاشورا، اوحدی از صحابه آن حضرت (عليه‌السلام)، به مقام منيع سپر قرارگرفتن مشرف شدند. يكی از آن چهره های شيدای شهادت «سعيد بن عبد الله حنفی» بود كه به عرض امام زمان خود(عليه‌السلام) رساند: حدود هزار و دويست فرسخ راه را در شرايطی ناامن پيمودم تا زمينه اين نهضت فراهم گردد، زيرا وی يكی از رجال مذهبی كوفه و از راقمان نامه و پيك رسمی مجاهدان بود. فاصله كوفه تا مكه از راهی كه تردّد مي شد، سيصد فرسنگ بود و او يعنی سعيد بن عبدالله، بار اول به منظور ابلاغ دعوتنامه از كوفه به مكه رفت و بار دوم در جريان اعزام مسلم بن عقيل از مكه به كوفه بازگشت و بار سوم برای گزارش و كسب تكليف نهايی از كوفه به مكه رفت، و بار چهارم در پای ركاب امام حسين(عليه‌السلام) از مكّه به كربلا كه در محدوده كوفه است برگشت. حضرت سيّد الشهدا(عليه‌السلام) به او اجازه ايستادن در برابر تير مهاجمان را داد تا نماز آن حضرت تمام شود. آخرين رمقی كه از اين سعيد شهيد مانده بود، عرض كرد: «آيا به عهدم وفا كردم». امام حسين(عليه‌السلام) فرمود: آری تو در بهشت پيش منی.[۱]
[۱]اللهوف ص۱۰۸
منبع: آیت الله جوادی آملی، سروش هدایت ج۲ ص۲۱۱
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
