پیام اصلی این رساله، قبله بودن عین کعبه برای شخص قریب و جهت آن برای شخص بعید می باشد، و نتیجه ای که از مباحث گرفته می شود این است که: در تولیه وجه به جانب کعبه که مأمور به است استقبال حقیقی معتبر بوده، لکن در صدق استقبال حقیقی قریب خروج خطی فرضی از وسط وجه و اصابه آن به کعبه لازم می¬باشد، اما در صدق استقبال حقیقی بعید خروج خطی فرضی از مطلق وجه و اصابه آن به کعبه کافی می¬باشد، و این امر در صورت مواجهه با سمتی که کعبه در آن وجود دارد (ربع دایره عظیمی که محیط آن از کعبه می گذرد و آن ربع مشتمل بر کعبه و محاذی ربع قسمت جلوی سر مصلی می-باشد) محقق گردد؛ که اثبات محدوده قبله بعید به این مقدار در حکم فروع متعددی که مبتنی بر حد و اندازه قبله است نقش مستقیم دارد.

نگارنده: مهدی ستوده

اصل این پایان نامه در کتابخانه مرکز تخصصی نماز موجود است. جهت دسترسی و اطلاع از سایر پایان نامه ها با موضوع نماز، به لینک زیر، قسمت کتابخانه مرکز تخصصی نماز مراجعه فرمایید.

ورود به سامانه فراکاوش:  https://farakavosh.ismc.ir/PhraseSearch.aspx

این مطلب را به اشتراک بگذارید :