نماز بهترین وسیله ارتباط انسان باخدا، بالاترین نماد بندگی، و مهم‌ترین برنامه تربیتی اسلام است. در این تحقیق، با بهره‌گیری از سخن و سیره علی (علیه السلام) و حضرت زهرا (سلام الله علیها)، آموزه‌ها و آثار تربیتیِ مقدمات، تعقیبات و فعل نماز بررسی شده است. در این پژوهش، روش تحقیق، بر اساس روش گردآوری اطلاعات، «کتابخانه‌ای» و بر پایه‌ی نحوه‌ی ارائه و پردازش اطلاعات، «اسنادی و تفسیری - تحلیلی» است. بر اساس یافته‌های تحقیق، پایبندی به ارزش‌های دینی و اعتقادی، در پرورش انسان تأثیر مستقیم و مثبت دارد؛ همان‌طور که گرایش به گناه و بزهکاری، بر ساحت‌های شناختی، عاطفی و رفتاری او اثر منفی می‌گذارد. در این میان، آموزه‌های اهل‌بیت و ازجمله حضرت علی و حضرت زهرا - علیهم‌السلام - ما را به این حقیقت رهنمون می‌کند که نماز نقش بسزایی در تربیتِ بینشی، گرایشی و رفتاری انسان دارد و هرچه توجه انسان به این معارف بیشتر باشد، مشکلات و آسیب‌ها در زندگی فردی و اجتماعی او کمتر، و آرامش روانی و بهره‌های معنوی او بیشتر خواهد بود. همچنین یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد نماز تأثیر مثبت و سازنده‌ای بر نشاط، گرایش به کمال، نظافت، روابط مثبت اجتماعی و خانوادگی، عمق در عبودیت و دیگر نیکی‌ها دارد.

نگارنده: محمد رستمی

اصل این پایان نامه در کتابخانه مرکز تخصصی نماز موجود است. جهت دسترسی و اطلاع از سایر پایان نامه ها با موضوع نماز، به لینک زیر، قسمت کتابخانه مرکز تخصصی نماز مراجعه فرمایید.

ورود به سامانه فراکاوش:  https://farakavosh.ismc.ir/PhraseSearch.aspx

این مطلب را به اشتراک بگذارید :