پوشش در نماز یکی از مسائل مهم و چالش برانگیز در فقه به شمار می‌رود. ما درصدد هستیم در این رساله به زوایا و ابعاد این مسئله از منظر مذاهب خمسه بپردازیم. با اینکه فقها در کتب و منابع فقهی به بررسی این مسئله پرداخته‌اند لکن به صورت مستقل، مستوفی و مقارن به نظر نرسيده، و جای این نوع مباحث فقهی خالی است. 
بنابراین، رساله ی پیش رو با عنوان «حکم ستر در نماز از منظر مذاهب خمسه» در دو بخش ، بعد از بررسي مفاهيم و كليات در بخش اول ، حكم پوشش ، محدوده ، جهات مشترك و مختص آن از منظر اماميه و اهل تسنن در بخش دوم مورد بررسي قرار گرفته و چكيده آن ، اثبات وجوب كوشش در نماز و محدوده ی آن در مرد (قبل و دبر)، و پوشش كل بدن به جز صورت ، كفين و قدمين در زن مي باشد. با بررسي حكم فاقد ساتر ، وجوب قيام در صورت امن از ناظر محترم و وجوب جلوس در صورت عدم امن از ناظر محترم و درهردو حال وجوب اشاره به ركوع و سجود ، و در نهايت شرطيت ذكري پوشش در نماز ، با استناد به ادله چهار گانه (قرآن، سنت، عقل و اجماع) و براساس مبانی و قواعد مورد قبول و متفاهم عرفی از دیدگاه مذاهب خمسه به اثبات رسيد. ستر در نماز در میان مذاهب خمسه اجمالاً‌ امر ضروری به نظر می‌رسد. 

نگارنده: احمد  فرجی هرق

اصل این پایان نامه در کتابخانه مرکز تخصصی نماز موجود است.

این مطلب را به اشتراک بگذارید :