بسم الله الرحمن الرحیم

عرض سلام دارم خدمت عزیزان و تبریک ایام ولادت نبی مکرم اسلام و رئیس مذهب، امام جعفر صادق (علیه السلام).

روزی امیرالمومنین علی (علیه السلام) به جمعی که در خدمت آن حضرت بودند رو کردند و فرمودند: بنظر شما امیدبخش ترین آیه کدام است؟

چون برخی از آیات قرآن بشارت و برخی انذار است، اصحاب به خواندن آیاتی کردند.

از جمله این آیه: {إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ}؛ خداوند شرک را نمی بخشد اما غیر از آن را برای هر کس که بخواهد می بخشد.

آن حضرت فرمودند: این آیه، امیدبخش هست اما امیدبخش ترین نیست.

برخی آیه ی دیگری خواندند که: {وَمَنْ يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِيمًا}؛ کسی که به خودش ستم کند سپس توبه کند، خداوند او را می بخشد.

آن حضرت فرمودند: این آیه بسیار خوب است اما آن آیه ای که مقصود من است، نمی باشد.

عده ای دیگر آیه ای دیگر خواندند: {وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ}؛ کسانیکه وقتی که گناه می کنند به یاد خدا می افتند و خداوند آنها را می بخشد.

آن حضرت فرمودند: این آیه هم همین امیدبخش است اما آن آیه ای که مورد نظر من است، نمی باشد.

کم کم صدای همهمه بلند شد، حضرت پرسیدند چه شده است؟ اصحاب گفتند که ما بیشتر از این چیزی نمی دانیم، شما بفرمایید.

امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: روزی در محضر رسول خدا (علیه آلاف التحیة و الثناء) بودیم و همین سوالات را مطرح کردند و ما هم همین آیات را قرائت کردیم ولی آن حضرت فرمودند: نه، این آیات مورد نظر من نیست.

عرضه داشتیم یا رسول الله شما بفرمایید.

پیامبر فرمودند: این آیه امیدبخش ترین آیه ی قرآن است. {وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّيْلِ ۚ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ۚ ذَٰلِكَ ذِكْرَىٰ لِلذَّاكِرِينَ}

یعنی نماز را در دو طرف روز (صبح و ظهر و عصر) و بخشی از شب (مغرب و عشاء) بپا دار، حسنات، سیئات و بدی ها را از بین می برد. یعنی نماز موجب می شود بدی ها میدان را ترک کند.

آنگاه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) توضیح دادند. قسم یاد کردند که این حدیث در کتاب مجمع البیان و تفسیر عیاشی و سایر کتب در ذیل همین آیه ذکر شده، فرمودند:

والذی بعثنی بالحق بشیرا و نذیرا؛ قسم به آن خدایی که مرا بشیرا و نذیرا مبعوث فرمود، هر کدام از شما که بر می خیزید و وضو می گیرید، در حین وضو، گناهان از اعضای بدن تان فرو می ریزد، وقتی که به نماز می ایستید و به خدا رو می کنید، مثل روز ی که از مادر متولد شده، از نظر بخشش گناهان در می آیید. مثل فرزندی که تازه متولد شده و گناهی بر او نیست؛ البته توجه داشته باشیم که منظور، گناهان فردی است و الا گناهانی که مربوط به اجتماعی است مثل ظلم به دیگران، مسلتزم توبه خودش است اما آن گناهان و لغزش هایی که نوعا از انسان سر میزند، نماز موجب مغفرت این گناهان می شود و هر نماز، کفاره ای گناهانی است که تا نماز قبل از انسان سر زده است. باز هم تاکید می کنیم گناهانی که حق الناس باشد، آن وضعیت دیگری دارد که انسان بایستی به جبران آن بپردازد.

خداوند ما را از نمازگزاران قرار بدهد و ما را امیدوار به مغفرت الهی با نماز قرار دهد. ان شاء الله

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

حجت الاسلام و المسلمین کلباسی

این مطلب را به اشتراک بگذارید :