■ دغدغه حضرت ابوطالب (سلام الله علیه)
بسم الله الرحمن الرحیم
قرآن کریم در سوره مبارکه ابراهیم می فرمایند:
حضرت ابراهیم محضر خداوند چنین عرضه داشتند:
رَّبَّنَآ إِنِّيٓ أَسۡكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيۡرِ ذِي زَرۡعٍ عِندَ بَيۡتِكَ ٱلۡمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ
پروردگارا! من برخى از فرزندانم را در وادی بى كشت و زرع، نزد خانۀ حرمت يافته ات سكونت دادم؛ پروردگارا! براى اينكه نماز را بر پا دارند؛
یعنی هدف غایی حرکت حضرت ابراهیم، اقامه نماز است. و امر اقامه نماز به قدری مورد اهمیت است که حضرت ابراهیم (علی نبینا و علیه السلام) دعا می فرمایند که خدایا ذریه من را اهل نماز و بپا دارندگان نماز قرار بده.
رَبِّ ٱجۡعَلۡنِي مُقِيمَ ٱلصَّلَوٰةِ وَمِن ذُرِّيَّتِيۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلۡ دُعَآءِ
پروردگارا! مرا بر پادارندۀ نماز قرار ده، و نيز از فرزندانم [برپادارندگان نماز قرار ده] و پروردگارا! دعايم را بپذير
خوب میدانیم که حضرت ابوطالب (سلام الله علیه) از ذریه حضرت ابراهیم هستند و حرکت آن حضرت در این راستا قرار دارد که ذریه اش تا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و ائمه معصومین (علیهم السلام) تا حضرت صاحب الامر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از اقامه کنندگان نماز باشند که طبق آیه مبارکه 41 سوره مبارکه حج، آن حضرت اقامه نماز را به معنای واقعی کلمه محقق خواهند ساخت.
ٱلَّذِينَ إِن مَّكَّنَّـٰهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَمَرُواْ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَنَهَوۡاْ عَنِ ٱلۡمُنكَرِۗ وَلِلَّهِ عَٰقِبَةُ ٱلۡأُمُورِ
همانان كه اگر آنان را در زمين قدرت و تمكّن دهيم، نماز را برپا مى دارند، و زكات مى پردازند، و مردم را به كارهاى پسنديده وا مى دارند و از كارهاى زشت بازمى دارند؛ و عاقبت همه كارها فقط در اختيار خداست
پس اگر جناب ابوطالب (سلام الله علیه) از وجود مبارک پیامبر (صلی الله علیه و آله) حمایت و دفاع کرده و در این راه، تمام سختی ها و اذیت ها را به جان خرید، به این خاطر بود که نماز به معنای واقعی کلمه در جامعه تحقق پیدا کند. و این جا شمه ای از مقام والای حضرت ابوطالب مشخص می شود که به مخیله ی کسی خطور نمی کند. مقامی که آن جناب، پدر حضرت امیرالمومنین و همه حضرات معصومین (علیهم السلام) می شوند. آن کسی که شخص پیامبر برایشان دعا می کنند و حضرت امیرالمومنین ایشان را توصیف و تمجید می نمایند.
با این وجود، هم و غم حضرت ابوطالب، دفاع از دین و اقامه توحید بود که روح آن، اقامه نماز است.
حجت الاسلام باقی