■ یاوری از جنس نور
یاوری از جنس نور
در گفتگویی دوستانه با محمد اکبرزاده
اصلاح فرهنگ نیاز به معجزه دارد! اصلاح فرهنگ نیاز به پول دارد! اصلاح جامعه نیز نیاز به معجزه دارد! اما کدام پیامبر و با کدام عصا باید این معجزه را بیافریند. برای رشد و تعالی جامعه در تمام سطوح، نگاه مردم به دولتهاست و نگاه دولتها در بهترین و خوشبینانهترین حالت به مردم؛ و تا زمانی که خود این فرهنگ اصلاح نشود هیچ معجزهای رخ نخواهد داد. معجزه من هستم. معجزه تو هستی و معجزه ما در کنار یکدیگر هستیم. گاهی باید چشمها را از دست دولتها و نهادهای دولتی برگرداند و خود نهادی مردمی تشکیل داد برای حرکت کردن و به حرکت درآوردن جامعه. حرکتی که در فعالیت برخی از معلمان همین کشور در ترویج نماز و فعالیتها فرهنگی به وقوع پیوست. نگاهی به این فعالیتها اعتماد ما را در شروع چنین حرکتهایی زیاد میکند.
در ابتدا خودتان را معرفی کنید؟
محمد اکبرزاده روشن هستم و یک سال است که از اداره آموزش و پرورش بازنشسته شدهام.
آقای اکبر زاده در چه سالی و چگونه شد که برای ترویج نماز فعالیتهای خود را شروع شد؟
سال 1382 حدود سی نفر از دوستان که بیشتر از معلمان بودند، دور هم جمع شدیم و با دوستان قرار گذاشتیم از وقتهای اضافی که داریم در راستای یک فعالیت فرهنگی استفاده کنیم. دو مسئله در ابتدا به ذهنمان رسید. اول بحث مهدویت و دیگری نماز که به اتفاق نظر به این نتیجه رسیدیم که نماز اولویت دارد و فعالیتهای خود را بر نماز متمرکز کردیم. ترکیب دوستانی که جمع اولیه را تشکیل دادیم، متنوع بود. بعضی مسئولان ستاد اقامه نماز در اداره آموزش و پرورش بودند، چند نفر روحانی، بعضی از دوستان افرادی خوشنام و خوشسابقه در بین مردم بودند و بعضی هم سابقه اجرایی داشتند.
یاوران نماز شهرستان بابل تاکنون چه فعالیتهایی انجام داده است؟
در همان جلسات اولیه بحث شیوههای فعالیت شروع شد که در همان موقع حدود 25 پیشنهاد ارائه شد که مثلاً در مورد جوانان چه کار میتوان کرد. هر سه چهار ماه مسابقه کتابخوانی با موضوع نماز گذاشتیم که تا حالا شش مسابقه برگزار شده و هر کدام از1500 تا 2000 نفر شرکتکننده داشته است.
البته فعالیتهای کشوری هم داشتهایم. مثلاً سال 89 جشنواره کشوری آبشار رحمت در مورد نماز و سال 91 جشنواره زینت آفرینش در مورد حجاب را برگزار کردیم که حدود پنج هزار اثر به دست ما رسید.
تاکنون بیست شماره از مجله یاوران نماز در 5000 نسخه و در 60 تا 70 صفحه چاپ و در سطح کشور پخش شده است. برنامهها محدودیت ندارد؛ مثلاً برای رانندگان تاکسی کلاسهای آموزشی نماز در روزهای جمعه برگزار کردهایم که حدود 120 راننده در آن شرکت میکنند. یا برای بازاریان هم کتابی تهیه کردیم به نام مکاسب که در مورد احکام معاملات است و پنج شنبهها کلاسش برگزار میشود.
فعالیتهای ما گسترش خوبی پیدا کرده است و در حال حاضر حدود 800 نفر با ما همکاری میکنند و ما هفتهای یک نشست برگزار میکنیم. فعالیتهای دیگر ما عبارتند از: چاپ حدود 20 نوع پوستر با موضوع نماز و حجاب و محرم، اجرای برنامه افطاری اول هر ماه قمری، برگزاری دو جشنواره کشوری نماز و حجاب (دریافت7000 اثر ارزشمند) دو روز مراسم ویژه و دعوت از برندگان کشوری در شهرستان (در دانشگاه فنی و آزاد) و مشارکت در برگزاری جشن تکلیف (3000 دانشآموز مدارس)، فراخوان شعر نماز «ستون دین» در سطح شهر و مراسم ویژه، نصب تابلوهای نماز و دیوارنویسی در شهر، برگزاری جلسات آموزشی تفسیر نماز برای فرهنگیان بابل، ارسال پیامک نماز برای 12000نفر (ماهانه)، جلسات هفتگی احکام و مکاسب برای بازاریان (پنجشنبهها)، جمعهها نشست معرفتی (اخلاق رانندگی) برای رانندگان محترم تاکسی و بیسیم (برای 2000 نفر در حال اجرا است)، برگزاری مسابقه کلیدهای بهشت (دعا و زیارات 550 نفر در دانشگاه آزاد)، جلسات آموزشی و معرفتی کلیدهای بهشت، (15 جلسه، هر جلسه 500 نفر)، تشکیل حوزه علمیه پیشکسوتان بابل (70 نفر در حال اجرا)، مقدمات برگزاری سال نماز و نشست کارگاهی در این زمینه، آموزش ایمانی و راز خوشبختی زوجین (در دست اقدام) برای پیشگیری از طلاق و آسیبهای آن، روزنامه دیواری (عطر نماز) در 2 شماره، اجرای نگاه مطهر (مطهریشناسی)، چاپ شش جلد کتاب دربارة نماز، برگزاری شش دوره مسابقه کتاب نماز در سطح شهر، نشست هفتگی با نخبگان دانشآموزی (پنجشنبهها). این موارد فعالیتهایی بوده که از سال 1382 تاکنون انجام دادهایم. در حال حاضر روزی نیست که در آن فعالیتی صورت نگیرد.
هزینههای این طرحها و برنامهها از کجا تأمین میشود؟
هزینههای برنامههای ما بیشتر از طریق کمکهای خود دوستان تأمین میشود. انعکاس برنامههای ما موجب شد چند صد نفر از معلمین به صورت ماهانه به ما کمک بکنند. مثلاً هزینه نشریه یاوران نماز که حدود 4 تا 5 میلیون میشد، بخشی از آن را معلمین شهرستان بابل تأمین میکردند. صندوق قرضالحسنه ولی عصر بابل هم گاهی که بحث فرهنگی و نماز میشد، کمکهایی میکردند و سازمان تبلیغات استان مازندران نیز گاهی که برنامه داشتیم، به ما سر میزدند و کمکی میکردند و برای بعضی برنامهها، از امام جمعه یا سایر ارگانهای دولتی کمک میگیریم.
چه برنامههایی برای آینده دارید؟
در کنار روند موجود و فعالیتهایی که انجام میدهیم، در حال پیگیری تعیین یک سال به نام نماز هستیم. همچنین پیگیر نشست کارگاهی آموزش نماز برای فرهنگیان، خانوادهها و دانشآموزان بابلی هستیم. برنامه دیگری که امیدواریم بتوانیم در آینده نزدیک اجرایی کنیم، آموزش ایمانی خوشبختی زوجین است که برای خانوادهها برگزار خواهد شد.
برای کسانی که دوست دارند از یاوران نماز باشند، چه سخنی دارید؟
باید یاوران نماز خودشان به این باور برسند که برای رسیدن به سعادت باید به نماز رو آورد و سمبل همة عبادات نماز است. ابتدا خود اهمیت و تأثیر نماز در دنیا و تربیت و هدایت نماز را باور کنیم، سپس به دیگران بپردازیم.
نمیتوان دیگران را برای دعوت به نماز اجبار کرد. باید از نقطه مطلوب مخاطب شروع کنی و به نقطهای که شایسته است، ختم کنی و اجبار در نماز فایدهای ندارد. این دعوت باید از علاقه نشئت بگیرد و در ابتدا این باور را درونی کنیم.
چقدر به اهداف مورد نظرتان رسیدهاید؟
در ابتدا این سؤال مطرح بود که ما میخواهیم چه کار کنیم و با وجود سازمانهایی برای ترویج نماز مثل ستاد اقامه نماز نیازی به فعالیتهای ما نیست که گفتیم ما در کنار این نهادهای خوب، به صورت خودجوش و مردمی کاری مردمی برای دعوت به نماز انجام دهیم. بسیار موفقتر از سطح انتظارات خودمان بودیم. کاری که ما میخواستیم انجام دهیم، در سطح بابل بود؛ ولی الان در سطح استان و کشور هم فعالیت داریم و کمتر کسی است در سطح کشور که کار نمازی بکند و یاوران نماز بابل را نشناسد. همچنین برای تمام شخصیتهای شهر و استان و حتی شخصیتهای علمی، یاوران نماز بابل شناخته شده است و به آن علاقهمند و پیگیر فعالیتهای ما هستند.
در این مسیر مشکلاتی هم داشتید؟
در طی این مسیر مشکل جدی نداشتیم؛ چراکه اعتقاد داشتیم باید به خدا توکل کنیم. در این راه نباید منتظر گرهگشایی از طرف بندگان خدا باشیم و سعی نداشتیم به اداره یا سازمانی وابسته باشیم. با توکل به خدا شروع کردهایم و مشکلات تاکنون حل شده و مانع جدی نداشتیم. البته برخی نهادها مثل دفتر امام جمعه، کمکهای مادی یا معنوی کردند.
آیا ستاد اقامه نماز موفق بوده است؟
تا حدودی موفق بوده است؛ ولی فعالیتهایش کافی نیست. ما در چند ماه پیش حدود 25 پیشنهاد به ستاد اقامه نماز دادیم که با نگاهی آسیبشناسی بود. همچنین دیدگاههای خود را جهت تبلیغ و ترویج نماز ارائه کردیم. احساس میکردیم که نکند ستاد دچار کار اداری صرف و ایستایی شود. به نظر ما هر چند وقت باید نیروهای جدید و باذوق وارد این مجموعه شود یا هر پنج سال یکبار ستاد اقامه نماز یک بازنگری در مورد خودش داشته باشد و یک بازخورد از فعالیتهایش بگیرد.
در مورد اجلاس نماز چه سخنی دارید؟
اجلاس نماز با کار کارشناسی طراحی و برگزار میشود و برنامهریزی و مدیریتشان واقعاً جای تشکر دارد. ما پیشنهادهایی برای کامل شدن و تقویت وضع موجود داشتیم که ارائه کردیم.
اجلاس نماز یک فرصت مناسب است که میشود در مورد نماز از چند ماه قبل فضاسازی خوبی در کشور کرد. نباید به چند مقاله و پژوهش اکتفا شود و به نظر ما تا روز برگزاری اجلاس، باید برنامهریزی باشد. حتی از نظر حیطه جغرافیایی و تبلیغات یا نتایج اجلاس هم نباید به همان استان محل برگزاری اجلاس اکتفا شود و موج ایجادشده را به کل کشور گسترش دهند.
در مورد اجلاس امسال هم حدود 16 یا 17 مورد پیشنهاد داشتیم که برای ستاد فرستادیم.