نور الهى در خانه شب زنده داران

از عارف ربانى حاج شيخ جواد انصارى همدانى بارها نقل شده است كه فلان شخص با اينكه عامى است ، يك شب كه براى نماز شب بلند شده بود، مى بيند كه از چندين خانه نورى به آسمان بلند شده . به الهام در مى يابد كه در آن خانه ها در شهر همدان نماز شب خوانده مى شود. همچنين همان شخصى مى بيند كه از نقطه اى نور عظيمى به آسمان اوج گرفته و در مى يابد كه امام زمان عج در آنجا به نماز شب ايستاده است . (1)
آرى چنين است كه اگر انسانى هر چند عامى ، در طاعت حق استوار باشد، به مقاماتى از معنويت مى رسد كه چشمه هايى از حكمت و دانايى در قلبش جوشان مى شود و فرد نسبت به برخى امور بينا و شنوا مى شود.

عبادت عارفانه شيخ كمپانى

فيلسوف بزرگ ، عارف عاشق ، حاج شيخ محمد حسين غروى كمپانى در منزل خود حكمت و عرفان تدريس مى كرد. براى اين كلاس خود بيش از شش نفر را قبول نكرده بود، كه يكى از آنها مرحوم ايروانى بود.
ايروانى مى گويد:
يك شب كه براى حضور در درس عرفان شيخ كمپانى به خانه ايشان رفته بوديم ، شيخ در اتاق ديگر مشغول نماز بود. از اتاق درس ناله و مناجات او را مى شنيديم . بقدرى خاضعانه در استغاثه و انابه بود كه حس كردم تمام اشياء اطراف ما نيز هم آواز با شيخ به تسبيح و عبادت خدا مشغولند. (2)

آسايش اويس قرنى در عبادت است

اويس قرنى ، مردى عارف بود در سير و سلوك معنوى و طاعت حضرت حق به مقامى والا رسيد.
اويس بعضى شبها را به حالت ركوع و عبادت در ركوع به صبح مى رساند و برخى شبها را در حال سجده به پايان مى برد.
به او گفته شد كه اين چه دشوارى و سختى است كه به خودت روا مى دارى ؟ اويس گفت :
حال عبادت و نماز، وقت راحت من است . اى كاش از ازل تا ابد يك شب بود و من آن شب را به ركوع يا سجده به سر مى بردم . (3)

خواب بنده عابد، عبادت است

از امام صادق عليه السلام روايت شده كه به سدير صيرفى فرمود:
دوستان ما، خدا را در همه حال عبادت مى كنند. در حال ايستاده ، در حال نشسته و در حال خواب .
سدير پرسيد:
يابن رسول الله عبادت آنها را كه در حال ايستاده يا نشسته اند، مى دانم ، اما عبادت آنها كه در حال خواب هستند، چگونه است ؟
امام صادق عليه السلام فرمود:
آنها وقتى مى خوابند، دو ملك از طرف خداوند متعال بر بالين شان نماز مى خوانند و ثواب نماز آن دو ملك براى آنها نوشته مى شود. (4)

نشان پيروان حضرت على عليه السلام

گروهى به دنبال اميرالمومنين على عليه السلام حركت مى كردند. حضرت از آنها پرسيد: شما كيستيد؟ گفتند: يا اميرالمومنين ! ما پيروان تو هستيم . حضرت فرمود: پس چرا نشان پيروى را در شما نمى بينم .
گفتند: نشان پيروان شما چيست ؟ فرمود:
پيروان من كسانى هستند كه چهره شان از بسيارى عبادت و شب زنده دارى زرد است و اندامشان از روزه دارى لاغر. هميشه ذكر حق بر لب دارند و لبانشان از بسيارى ذكر خشكيده است و بر آنها گرد ترس خدا نشسته است . (5)

(1) - رساله لقاء الله
(2) - عرفان اسلامى / جلد 5
(3) -
(4) - فضائل شيعه
(5) - صفات شيعه شيخ صدوق

منبع: کتاب بهترين پناهگاه حكايات و داستانهاى نماز، رحيم كارگر محمدياری

این مطلب را به اشتراک بگذارید :