ترك نماز، قطع رابطه كردن با آفريدگار هستى است و اين در دنيا و آخرت ، عواقب تلخى دارد. در قيامت ، اهل بهشت از دوزخيان مى پرسند: چه چيز شمارا روانه جهنّم كرد؟ يكى از پاسخ ‌هايشان اينست كه ما پابند به نماز نبوديم : لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ(1)

در جايى ديگر، به نمازگزارانى كه نسبت به نمازشان سهل انگار و بى اعتنا هستند و گاهى مى خوانند و گاهى نمى خوانند، مى گويد: واى بر آنان : فَوَيْلٌ لِلْمُصَلّينَ الَّذِينَ هُمْ عَن صَلاَتِهِمْ سَاهُونَ(2)
رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرموده است : مَنْ ترك الصّلاة مُتعمّداً فَقَد كَفر(3) هر كه از روى عمد و با توجّه نماز را رها كند، از اسلام خارج شده و كافر است .
و نيز فرموده است : بَيْنَ الْعَبدِ وَ بَيْنَ الكُفرِ تَرْكُ الصَّلاةِ(4)
مرز ميان اسلام و كفر، چيزى بيش از رها كردن نماز نيست .

سبك شمردن نماز 
ارزش گذارى به نماز، نشانه ايمان به خداست و بى اعتنايى ، دليل ضعف عشق و علاقه به معنويّات است .
حضرت على عليه السلام فرمود: اِنّ اَسْرَقَ النّاسِ مَنْ سَرِقَ صَلاتَهُ(5)
سارق ترين و دزدترين افراد، آنانند كه از نمازشان بكاهند و بدزدند.

در جاى ديگر فرمود: كسانى كه نماز را سبك مى شمرند، مانند زنانى هستند كه سقط جنين مى كنند، نه مى توان آنان را حامله ناميد و نه مى توان به آنان بچّه دار گفت .(6)
و نيز فرمود: مَنْ ضَيَّعَ الصَلاةَ فَهُوَ لِغَيْرِها اَضْيَعُ(7)

كسى كه نماز را سبك شمارد و ضايع كند، نسبت به غير نماز، تضييع بيشترى خواهد داشت .
پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله فرمود: آنكه نماز خود را تباه سازد، در قيامت در كنار قارون و هامان خواهد بود. واى بر كسى كه از نماز خود مواظبت نكند...(8)

و نيز: كسى كه نماز را سبك شمرد، خداوند بركت و بهره و خير را از عمر و مال او برمى دارد، پاداش كارهاى او از بين مى رود، دعاهايش مستجاب نمى شود، هنگام مرگ ، با احساس گرسنگى و تشنگى و ذلّت مخصوصى از دنيا مى رود، در برزخ ، شكنجه و ظلمت و فشار مى چشد. و در قيامت حساب سختى از او كشيده مى شود.(9)

و فرمود: هر كه نماز را سبك شمرد، از امّت من نيست .(10)
از پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله نقل شده است كه : همينكه انسان در نماز به غير خدا توجّه مى كند، خداوند به او مى فرمايد: اَلى مَنْ تقصد؟ اَرَبّاً غيرى تُريدُ؟ وَ رَقيباً سواىَ تَطْلُبُ جواداً خَلاىَ تَبْغى ؟(11)
به كه توجّه مى كنى ؟ آيا پروردگار غير از من سراغ دارى ؟ آيا مراقبى جز من در كار است ؟ آيا به بخشنده اى غير از من دل بسته اى ؟ بخشنده ترين كس ‍ منم ... اگر توجّه به من داشته باشى ، من و فرشتگانم به تو توجّه داريم ...

1- مدّثر، آيه 43.
2- ماعون ، آيه 5.
3- محجة البيضاء، ج 1، ص 301.
4- نهج الفصاحه ، جمله 1098.
5- بحارالانوار، ج 84، ص 242.
6- بحارالانوار، ج 84، ص 284.
7- وسائل الشيعه ، ج 3، ص 19.
8- وسائل الشيعه ، ج 3، ص 19.
9- سفينة البحار، ج 2، ص 43.
10- وسائل الشيعه ، ج 3، ص 15.
11- مستدرك وسائل الشيعه ، ج 1، ص 173.

منبع: کتاب پرتوی از اسرار نماز، حجت الاسلام و المسلمین قرائتی

این مطلب را به اشتراک بگذارید :