راغب در تفسير كبير خود مى نويسد:
ما خداوند عالم را به چهار دليل ستايش مى كنيم و در برابر عظمت او سر تسليم فرود مى آوريم و عبادتش را به جا مى آوريم .
اول به اين دليل كه او غنى على الاطلاق است ، يعنى ذات او بى هيچ عيب و نقص است و صفات او همه پسنديده و ستوده است و خود مى فرمايد: فاحمدونى فانى انا الله
دوم آنكه خداوند ما را پرورش مى دهد و ازتمام نعمتها به ما عطا مى كند كه فانى انا رب العالمين .
سوم اينكه چشم اميد به رحمت و بخشايش او داريم كه فرموده : فانا الرحمن الرحيم .
چهارم اينكه اگر عصيان كنيم هرگز از عذاب و خشم خداوند ايمن نخواهيم بود، چرا كه خود مى فرمايد: فانا مالك يوم الدين . (1)

بناى زندگى بر نماز و اطاعت خدا

از شخصى پرسيدند زندگى خود را بر چه اصول و پايه هايى قرار داده اى ؟ در جواب گفت :
بر روى چهار اصل .
اول اينكه دانستم روزى مرا به غير از من ، به كسى نمى دهند.
دوم اينكه يقين دارم نماز و روزه مرا غير از خودم كسى بجا نمى آورد.
سوم به يقين دانستم كه مرگ من ناگهانى و بدون اطلاع من فرا خواهد رسيد.
چهارم اينكه فهميدم خداوند در همه حال ناظر اعمال و زندگى من است .
با اعتقاد بر اين اصول ، مشغول عبادت و اطاعت خداوند هستم و هرگز سر از بندگى و طاعت حضرت حق بى نمى تابم . (2)

عبادت واقعى

امير مومنان على عليه السلام به كميل مى فرمايد:
اى كميل ! مهم اين نيست كه نماز بخوانى و روزه بگيرى و يا در راه خدا انفاق كنى ، مهم اين است كه نماز و ديگر اعمال را با قلبى پاك و به صورتى شايسته و خاشعانه در پيشگاه خداوند انجام بدهى . (3)

(1) - نمونه معارف اسلام / جلد- ص 754
(2) - حكايات برگزيده
(3) - تحف العقول / ص 117.

منبع: کتاب بهترين پناهگاه حكايات و داستانهاى نماز، رحيم كارگر محمديارى

این مطلب را به اشتراک بگذارید :