حكايات و داستانهاى نماز

لینک های دسترسی:

کتابخانه دیجیتال دانش پژوهان ره‌توشه مبلغان قنوت نوجوان آموزش مجازی نماز شبکه مجازی نماز سامانه اعزام مقالات خارجی باشگاه ایده پردازی فراخوان های نماز

■ حكايات و داستانهاى نماز

نماز، نشانه اطاعت و بندگى حضرت حق و تجلى ايمان و يقين بنده وارسته از دنيا و وابسته به خداست ؛ چرا كه فلسفه آفرينش و هدف خلقت انس و جن طاعت است و عبوديت و بندگى .

و ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون . (1)

بندگى زيباترين توصيف براى آدمى از سوى پروردگار است . يعنى اين افتخار بر انسان بس كه بنده خداست و اين شوق بر آدمى كافى است كه معبودش خداست .

پيامبران الهى و ائمه هدى و اولياى حق پيوسته بر اين شرف بندگى فخر و مباهات مى نمودند و در خلوت و جلوت ، نماز و نياز را به سوى خداى بى نياز مى بردند.

هدايت خداوند سراسر نور است و اين نور در قرآن ، اين كتاب هدايت ، متجلى است .

اى عزيز! تو را شايسته و سزاوار است كه به حبل المتين هدايت چنگ زنى و با پيروى از دستورات الهى به حقايق نورانى دست يابى . جز او هدايت كننده اى نيست . شيطان هميشه در كمين انسان نشسته و در هيچ حال او را رها نمى كند؛ مگر مخلصين هدايت يافته را. اما مخلصين نيز به مراتب بالاى اخلاص نمى رسند، الا با ايمان و اطاعت .

اى عزيز! نماز وارد شدن در مسير هدايت است و روزنه رسيدن به رضوان الهى . از اين روست كه در حديث نبوى آمده :

الصلاة عمود الدين ان قبلت قبل ما سويها و ان ردت رد ما سويها.(2)*

اما شرط پذيرفته شدن نماز، پيراستن آن است از هر نوع شائبه دنيايى . اى عزيز! رسيدن به مراتب بالاى بندگى ، مجاهدت و مداومت را طلب مى كند. آدمى ، همانگونه كه به راحتى از ديدن يك صحنه زيبا يا خوردن غذاى مطبوع لذت مى برد، به همان آسانى نمى تواند از خواندن نماز يا ديگر كارهاى عبادى محفوظ شود.

براى رسيدن به لذت معنوى نماز و ساير عبادتها، كوشش و تلاش فراوان همراه با اخلاص لازم است . اما التذاذ معنوى از نشئه اى ديگر است كه هر كس آن را بچشد، سيرى ناپذير است .

اى عزيز! اگر مى خواهى چشمه هاى دانش از درونت به جوشش در آيد و به آگاهى ايمان برسى ، چهل روز خودت را عاشقانه و خالصانه در گرو عبادت و نيايش خدا قرار بده . اگر دوست دارى به آرامش و اطمينان دل و نشاط پايدار دست يابى ، نماز را از سر نياز بخوان .

الا بذكر الله تطمئن القلوب (3)

بزرگان دين اولياى خدا كه به مراتب كمال راه يافته و در مراحل بالاى سير و سلوك قدم مى زدند، از سر سور و درد و عاشقانه نماز را در آغوش ‍ مى كشيدند و يك لحظه راز و نياز با معبود را با عالم و مافيها برابر نمى نهادند.

نماز، در هر شبانه روز، تكرار و هشدار باش حركت به سوى هدفى متعالى است كه آدمى از بدو مخاطب خدا بودن ، آن را انجام مى دهد.

نماز، صيقل روح و روان و عصاره فضيلتها و چكيده مكتب توحيد است .

نماز، ميثاق مكرر عاشق است با معشوق ، بنده است با معبود.

نماز، مهمترين راز هستى و والاترين نماد و نشانه خلقت است .

اى عزيز! در هر نماز كه رو به خالق داراى ، مجاهدتى بس دشوار را بر دوش ‍ مى كشى . يعنى هر نماز كه اقامه مى كنى ، با مجاهده در راه خدا با جان و مال ، برابرى مى كند. شكوهمندى نماز و اوج رازناكى آن هم در همين كار نهفته است كه بتوانى هر نماز را همسنگ و هم ارز با جهاد و مبارزه در راه خدا قرار دهى ، و بدانى كه سر حى على خير العمل در اين است .

نماز صالحان

حاتم اصم از عابدان وارسته بود كه به مقامات بالاى سير و سلوك رسيده بود. روزى عصام بن يوسف از حاتم پرسيد كه تو چگونه نماز مى خوانى ؟ حاتم گفت :

وقت نماز كه مى رسد، وضوى ظاهر و وضوى باطن مى گيرم و به نماز مى ايستم .

عصام گفت : وضوى ظاهر را مى دانم ، اما وضوى باطن ديگر چيست ؟!

حاتم در پاسخ او گفت :

وضوى باطن آن است كه درون را با هفت خصلت بشويى .

اول با توبه ، دوم با پشيمانى از گناهان گذشته ، سوم ترك دلبستگيهاى دنيا، چهارم ترك ستايش و تملق مخلوقات ، پنجم ترك رياست مادى ، ششم ترك كينه و هفتم ترك حسادت . وضوى باطن را كه ساختم ، به مسجد مى روم و آماده نماز مى شوم ، در حاليكه كعبه را پيش رو مى بينم ، خود را در برابر خداى بى نياز، محتاج حس مى كنم . در محضر خدا بهشت را طرف راست و جهنم را در سمت چپ و عزرائيل را پشت سر خود مى بينم گويى كه پاهايم روى پل صراط قرار دارد و آن نماز، آخرين نماز من است . آنگاه نيت مى كنم و تكبير مى گويم . حمد و سوره را با تفكر و تامل مى خوانم . ركوع را با تواضع و خشوع انجام مى دهم . سجده را در حال تضرع و زارى به جا مى آورم . تشهد را باقلبى پر از اميد زمزمه مى كنم و نمازم را با اخلاص تمام سلام مى دهم .

مدت سى سال است كه نمازم را اينگونه مى خوانم .

عصام با تكريم خاص به حاتم نگاه كرد و گفت : غير از تو كسى از عهده نمازى به زيبايى و عظمت بر نمى آيد، مگر اينكه با سعى و تلاش به مقام بالاى عرفان برسد.

بعد گريه كرد و از خدا خواست كه چنان مقام و حالى را در عبادت ، به او عنايت كند.(4)

اخلاص در نماز

حجت الاسلام و المسلمين رضا استادى در مورد نمازى هاى حضرت امام خمينى ره مى فرمايد:

نمازى كه امام در بيابانهاى بين كويت و عراق با چند از ياران خود خواند، با نمازى كه در جماران همراه چند رئيس جمهور و سران كشورهاى اسلامى خواند و آخرين نمازهايى كه ايشان در بيمارستان خواند، از لحاظ توجه و اخلاص ، يكسان بود. (5)

امام از لحاظ مقامات عرفانى و سير و سلوك در مراتبى قرار داشت كه مقام و موقعيت دنيايى و امور مادى ذره اى در درياى وجودش تلاطم نمى كرد. براستى كه عارفان واصل به حق و وارسته از خلق همواره چنين اند.

نماز، از بين برنده گناهان

پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مردى را ديد كه در دعايش مى گويد: خدايا مرا ببخش در حاليكه نمى بينم كه مرا بيامرزى .

پيامبر صلى الله عليه و آله از شنيدن اين دعا ناراحت شد و به آن مرد فرمود:

چرا اينقدر نسبت به خدا بدگمان هستى ؟ و از رحمت او مايوس ؟

آن مرد گفت : گناهان من قبل از مسلمانان شدن و بعد از مسلمان شدن زياد است ، نمى دانم خدا چگونه اين گناهان را مى بخشد.

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

گناهانى را كه قبل از مسلمان شدن مرتكب شده اى ، ايمانت آنها را از بين مى برد، گناهانى را هم كه بعد از اسلام آوردن انجام داده اى ، نمازهايت آن گناهان را از بين مى برد و از هر نماز تا نماز ديگر گناهى كه از تو سر بزند، نماز بعدى كفاره گناهان قبلى مى باشد. (6)

1) - سوره الذاريات - آيه 56.
(2) - نماز پايه دين است . اگر قبول شود، همه اعمال قبول است و اگر رد شود، هيچ از اعمال پذيرفته نيست .
(3) - سوره الرعد- آيه 28.
(4) - داستان دوستان / جلد 3
(5) - پا به پاى آفتاب
(6) - نماز، نياز عاشقان

منبع: کتاب بهترين پناهگاه حكايات و داستانهاى نماز ( رحیم کارگر محمد یاری )

این مطلب را به اشتراک بگذارید :