■ دشمنی شیطان با نماز در قرآن
"إِنَّما يُريدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ"؛[1]
شيطان مىخواهد به وسيله شراب و قمار، در ميان شما عداوت و كينه ايجاد كند، و شما را از ياد خدا و از نماز بازدارد. آيا [با اين همه زيان و فساد، و با اين نهى اكيد] خوددارى خواهيد كرد؟
مقدمه
در تفسير در المنثور از سعد بن وقاص چنين نقل شده كه مىگويد: اين آيه در باره من نازل شد. مردى از انصار غذايى تهيه كرده بود و ما را دعوت كرد. جمعى در مجلس ميهمانى او شركت كردند، و علاوه بر صرف غذا شراب نوشيدند و اين قبل از تحريم شراب در اسلام بود. هنگامى كه مغز آنها از شراب گرم شد شروع به ذكر افتخارات خود كردند. كم كم كار بالا گرفت و به اينجا رسيد كه يكى از آنها استخوان شترى را برداشت و بر بينى من كوبيد و آن را شكافت. من خدمت پيامبرd رسيدم و اين جريان را عرض كردم. در اين موقع، آيه فوق نازل شد. [2]
واژهها
يُوقِعَ: ایجاد کند[3]. فعل مضارع، باب افعال از ماده "وقع".
الْبَغْضاءَ: کینه. اسم، مونث، از ماده"بغض".
الْخَمْرِ: شراب. اسم، جامد، از ماده"خمر".[4]
الْمَيْسِرِ: قمار. اسم، از ماده "یسر".[5]
يَصُدَّ: باز دارد. فعل مضارع از ماده"صدد".
مُنْتَهُونَ: خود داری کنندگان، پایان دهندگان. اسم فاعل، باب افتعال از ماده"نهی".
نکتههای تفسیری
1. چرا شیطان دشمن نماز است؟
شیطان، قسم یاد کرده[6] که انسان را گمراه کند و برای گمراهی او از هیچ کاری دریغ نمیورزد:
"قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنىِ لَأَقْعُدَنَّ لهَمْ صرِاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ ثُمَّ لاَتِيَنَّهُم مِّن بَينِْ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ أَيْمَانهِمْ وَ عَن شَمَائلِهِمْ وَ لَا تجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ"؛[7] [شیطان به خدا] گفت: "اكنون كه مرا گمراه کردی، من بر سر راه مستقيم تو، در برابر آنها كمين مى كنم. سپس از پيش رو و از پشت سر، و از طرف راست و از طرف چپ آنها، به سراغشان مىروم و بيشتر آنها را شكرگزار نخواهى يافت".
این حملات شیطان، وقتی موفقیتآمیز خواهد بود که انسان از نماز و یاد خدا فاصله بگیرد. امیرالمؤمنانj فرمود:
لَا يَزَالُ الشَّيْطَانُ يَرْعَبُ مِنْ بَنِي آدَمَ مَا حَافَظَ عَلَى الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ فَإِذَا ضَيَّعَهُنَّ يَجْتَرِئُ عَلَيْهِ وَ أَوْقَعَهُ فِي الْعَظَائِمِ؛[8] تا آن هنگام که انسان از نمازهای پنجگانه محافظت میکند، شیطان از او میترسد؛ اما زمانی که او نمازها را ضایع کرد، شیطان بر او جرأت یافته و او را داخل در گناهان بزرگ میکند.
بنابراین شیطان، نماز را بزرگترین مانع خویش در مسیر گمراهی انسانها میداند؛ لذا با نماز و نمازگزاران دشمن است و میکوشد که انسان را از این مسیر دور کند.
حال که شیطان در برابر نمازگزاران چنین دشمنیای را در پیش گرفته، زیینده است که مؤمن، دشمنی شیطان را جدی گرفته، به توصیه امام زمانf عمل کند که فرمود:
"فَمَا أُرْغِمَ أَنْفُ الشَّيْطَانِ بِشَيْءٍ مِثْلِ الصَّلَاةِ فَصَلِّهَا وَ أَرْغِمْ أَنْفَ الشَّيْطَان"؛[9] هیچ چیز مانند نماز، بینی شیطان را به خاک نمیمالد؛ پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال.
2. شراب و قمار، دو ابزار شیطان
انسان دارای دو وظیفه مهم است، یکی در برابر مردم که قرآن در این باره میفرماید: برادر یکدیگر باشی (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَة)[10] و به هم رحم کنید (رُحَماءُ بَيْنَهُم)؛[11] دوم اینکه به یاد خدا باشید؛ چنانکه خداوند فرموده است: "يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللّهَ ذِكْراً كَثيراً"[12] و "أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْري".[13]
هدف شيطان، اين است كه هم رابطۀ مردمي را به هم بزند و جامعه را فاسد كند، هم رابطه الهي را به هم بزند و جامعه را از دين و پرستش خدا منصرف نماید او به وسیله می گساری و قمار به هر دو وظيفه آسيب ميرساند، هم رابطه انساني را به هم ميزند هم رابطه الهي را نابود میکند (إِنَّما يُريدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاة). پس او اين رحم را به قهر و آن محبت را به عداوت تبديل ميكند. (معمولاً در قمارها طرف بازنده، کینۀ شخص برنده را به دل گرفته و چه بسا دشمنی سختی شکل میگیرد). از آنجا که مسئله اقامه نماز و مانند آن، از برنامههاي رسمي بشر است، شيطان به وسيله مي گساري و ساختن و فروش شراب، و مانند آن، انسان را از ياد خدا باز ميدارد.[14] بدیهی است که وقتی انسان به سراغ شراب رفت، غفلت و تنبلی به سراغش آمده، حال عبادت نخواهد داشت؛ لذا به مرور از عبادت فاصله خواهد گرفت و از یاد خدا غافل خواهد شد.
وقتی مردم یک جامعه از همدیگر دور شدند و با هم دشمن شدند و از خدا هم فاصله گرفتند، این جامعه دیگر جامعه رو به رشد نیست، بلکه جامعهای است رو به هلاکت و تباهی و این، همان خواسته شیطان است.
3. شراب، مانع نماز
آیا شراب، مانع صحت نماز است یا اینکه مانع قبولی نماز؟
پلیدی شراب آن قدر فراوان است که مانع صحت نماز است و هم مانع قبولی آن. چنانکه قرآن، دربارۀ عدم صحت میفرماید:
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى حَتَّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُون؛
اى كسانى كه ايمان آوردهايد! در حال مستى به نماز نزديك نشويد، تا بدانيد چه مىگوييد.
پس معلوم میشود برای یاد خدا بودن، حالت هوشیاری لازم است و از آنجا که مستی، عقل را زائل میکند، پس یاد خدا محقق نمیشود؛ از این رو نماز هم صحیح نیست. از طرفی شراب مانع قبولی نماز است؛ چنانکه امام صادقj فرمود:
"مَنْ شَرِبَ شَرْبَةً مِنْ خَمْرٍ لَمْ يَقْبَلِ اللَّهُ مِنْهُ صَلَاتَهُ أَرْبَعِينَ يَوْماً"؛[15] کسی که جرعهای از شراب بنوشد، چهل روز نمازش قبول نمیشود.
آنچه که مانع صحت نماز است مستی است؛ ولی برای عدم قبولی نماز، نیاز به مستی نیست؛ بلکه صرف خوردن شراب کافی است؛ آن هم نه برای یک یا دو روز؛ بلکه طبق روایات[16] نماز شرابخوار تا چهل روز قبول نمیشود.
در پلیدی شراب، همین بس که در روایات [17]و آیه قبل[18]، شرابخواری را در ردیف بت پرستی قرار داده و به اجتناب از همه اینها امر کرده و سعادتمندی انسان و رسیدن به فلاح را در گرو ترک آن قرار داده است.
بحث روایی
1. شراب خواری و نماز
امام باقرj فرمود:
"مَنْ شَرِبَ الْخَمْرَ فَسَكِرَ مِنْهَا لَمْ تُقْبَلْ صَلَاتُهُ أَرْبَعِينَ يَوْماً فَإِنْ تَرَكَ الصَّلَاةَ فِي هَذِهِ الْأَيَّامِ ضُوعِفَ عَلَيْهِ الْعَذَابُ لِتَرْكِ الصَّلَاة"؛[19] هر كس شراب بنوشد و مست شود، نمازش تا چهل روز، پذيرفته نيست. اگر در اين روزها نماز نخواند، عذابش براى نماز نخواندن دو چندان مىشود.
2. نماز در خانهای که شراب باشد
پیامبر اکرمd فرمود:
"الْخَمْرُ حَرَامٌ بِعَيْنِهَا وَ الْمُسْكِرُ مِنْ كُلِّ شَرَابٍ فَمَا أَسْكَرَ كَثِيرُهُ فَقَلِيلُهُ حَرَامٌ... وَ إِيَّاكَ أَنْ تُزَوِّجَ شَارِبَ الْخَمْرِ... وَ لَا تُصَلِّ فِي بَيْتٍ فِيهِ خَمْرٌ مُحْصَرَةٌ فِي آنِيَةٍ وَ لَا تَأْكُلْ فِي مَائِدَةٍ يُشْرَبُ عَلَيْهَا بَعْدَكَ خَمْرٌ وَ لَا تُجَالِسْ شَارِبَ الْخَمْرِ"؛[20] خود شراب و هر نوشیدنی مستكننده، حرام است. و هر نوشیدنی که زیاد آن، مستکننده باشد، مقدار کم آن هم حرام است... مبادا کسی را به ازدواج شرابخوار در آوری...، در خانهاى كه شراب باشد، نماز نخوان؛ اگر چه شراب در ظرفی در بسته باشد. بر سر سفرهاى كه حتی بعد از تو شراب مىنوشند غذا مخور، و با شرابخوار همنشين مباش.
3. چرا نماز شرابخوار تا چهل روز قبول نیست؟
حسینبنخالد میگوید: "قَالَ قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِj: إِنَّا رُوِّينَا عَنِ النَّبِيِّd: أَنَّهُ قَالَ: مَنْ شَرِبَ الْخَمْرَ لَمْ تُحْتَسَبْ لَهُ صَلَاتُهُ أَرْبَعِينَ يَوْماً قَالَ: فَقَالَ: صَدَقُوا قُلْتُ: وَ كَيْفَ لَاتُحْتَسَبُ صَلَاتُهُ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً لَا أَقَلَّ مِنْ ذَلِكَ وَ لَا أَكْثَرَ. فَقَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدَّرَ خَلْقَ الْإِنْسَانِ فَصَيَّرَهُ نُطْفَةً أَرْبَعِينَ يَوْماً ثُمَّ نَقَلَهَا فَصَيَّرَهَا عَلَقَةً أَرْبَعِينَ يَوْماً ثُمَّ نَقَلَهَا فَصَيَّرَهَا مُضْغَةً أَرْبَعِينَ يَوْماً فَهُوَ إِذَا شَرِبَ الْخَمْرَ بَقِيَتْ فِي مُشَاشِهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً عَلَى قَدْرِ انْتِقَالِ خِلْقَتِهِ. قَالَ: ثُمَّ قَالَj: وَ كَذَلِكَ جَمِيعُ غِذَائِهِ أَكْلِهِ وَ شُرْبِهِ يَبْقَى فِي مُشَاشِهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً؛[21]
به امام کاظمj عرض کردم: از پیامبر اکرمd برای ما روایت شده که فرمود: کسی که شراب بنوشد، چهل روز نمازش حساب نمیشود. فرمود: درست گفتهاند. عرض کردم: چگونه نمازش چهل روز، نه کمتر و نه بیشتر، محاسبه نمیشود؟ فرمود: خداوند عَزَّوَجَلَّ خلقت انسان را مقدر فرمود؛ پس چهل روز نطفه بود، سپس تبدیل به علقه شد و بعد از چهل روز، مضغه شد؛ پس هنگامی که شراب بنوشد، چهل روز در طینت او باقی میماند، به اندازه انتقال خلقتش. سپس فرمود: همچنین است همه غذاهایی که میخورد و نوشیدنیهایی که مینوشد در طینیتش چهل روز میماند.
پيامها[22]
1. شيطان همواره در صدد بازدارى مؤمنان از ياد خدا و منع از برپايى نماز است (إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ... وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللهِ وَعَنِ الصَّلاَةِ).
2. قماربازى و ميگسارى ابزار شيطان براى بازداشتن مردم از ياد خدا و برپايى نمازاست (إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ... فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللهِ وَعَنِ الصَّلاَةِ).
3. تحريكات شيطان برای باز داری از نماز، دائمى است (إِنَّما يُرِيدُ الشَّيْطانُ) فعل مضارعِ "یُرید" رمز دوام و استمرار است.
4. نماز، برترين سمبل ياد خداست. و با اينكه نماز هم ذكر خداست، نام آن جداگانه آمده است (عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ).
5. باز نماندن از نماز و ياد خدا، از حكمتهاى تحريم ميگسارى و قماربازى است (إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللهِ وَعَنِ الصَّلاَةِ).
[1]. مائده: 91
[2]. تفسير نمونه، ج5، ص 69.
[3]. "یوقع" منصوب به "أن" ناصبه است؛ لذا در ترجمه لحاظ شده است. و "یصدّکم" عطف به "یوقع" است.
[4]. به گفته راغب "خمر" در لغت به معناى پوشانيدن چيزى است؛ لذا به چيزى كه با آن مىپوشانند "خمار" گفته مىشود؛ هر چند "خمار" معمولاً به چيزى گفته مىشود كه زن، سر خود را با آن مىپوشاند.
در معجم مقاييس اللغه نيز براى "خمر" يك ريشه ذكر كرده است كه بر پوشاندن و اختلاط و آميزش در پنهانى دلالت مىكند. از آنجا كه شراب، عقل انسان را مىپوشاند به آن خمر گفته شده؛ زيرا سبب مستى است و مستى، پردهاى بر روى عقل مىافكند و نمىگذارد انسان خوب و بد را تشخيص دهد (تفسير نمونه، ج2، ص 118).
"خمر" در اصطلاح شرع به معناى شراب انگور نيست؛ بلكه به معناى هر مايع مست كننده است؛ خواه از انگور گرفته شده باشد يا از كشمش يا خرما و يا هر چيز ديگر؛ هر چند در لغت براى هر يك از انواع مشروبات الكلى، اسمى قرار داده شده است.
[5]. "ميسر" از ماده "يسر" گرفته شده كه به معنى سهل و آسان است از آنجا كه "قمار" در نظر بعضى از مردم، وسيله آسانى براى نيل به مال و ثروت است به آن "ميسر" گفته شده است (تفسير نمونه، ج2، ص 118).
[6]. "قالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعينَ؛ گفت: به عزّتت سوگند! همه آنان را گمراه خواهم كرد" (ص: 82).
[7]. اعراف: 16 و 17.
[8]. جامع الأخبار، ص 74.
[9]. بحار الانوار، ج 53، ص 150.
[10]. حجرات: 10.
[11]. فتح: 29.
[12]. "اى كسانى كه ايمان آوردهايد! خدا را بسيار ياد كنيد" (احزاب: 41).
[13]. "نماز را براى ياد من به پادار" (طه: 14).
[14]. از پایگاه اینترنتی اسراء به آدرس www.esra.ir، بخش دروس، تفسیر سوره مائده جلسه 114، با اندکی تصرف.
[15]. اصول کافی، ج 6، ص 402.
[16]. خصال صدوق، ج 2، ص 534، باب شارب الخمر لا تقبل صلاته أربعين يوما؛ کافی، ج 6، ص 400 به بعد.
[17] عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ j... شَارِبُ الْخَمْرِ كَعَابِدِ الْوَثَن (مستدرک الوسایل، ج 17، ص42).
[18]. يَأَيهُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِنَّمَا الخَْمْرُ وَ الْمَيْسرُ وَ الْأَنصَابُ وَ الْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ اى كسانى كه ايمان آوردهايد! شراب و قمار و بتها و ازلام [نوعى بختآزمايى]، پليد و از عمل شيطان است؛ از آنها دورى كنيد تا رستگار شويد (مائده: 90).
[19]. خصال صدوق، ج2، ص 534.
[20]. بحار الأنوار، ج63، ص 491.
[21]. کافی، ج6، ص 402.
[22]. تفسیر نور، ج 3، ص 162؛ تفسیر راهنما، ج 4، ص 570.