■ پیام نماز برای ما
نماز یک عبادت پر معنی و مفهوم است و در روایات ما از ائمه اطهار علیهم السلام پیام های زیادی برای این عبادت ملکوتی بیان شده است، امام رضا علیه السلام فرمودند:
«أَنَّهَا إِقْرَارٌ بِالرُّبُوبِیَّةِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ خَلْعُ الْأَنْدَادِ وَ قِیَامٌ بَیْنَ یَدَیِ الْجَبَّارِ جَلَّ جَلَالُهُ بِالذُّلِّ وَ الْمَسْکَنَةِ وَ الْخُضُوعِ وَ الِاعْتِرَافِ وَ الطَّلَبِ لِلْإِقَالَةِ مِنْ سَالِفِ الذُّنُوبِ وَ وَضْعِ الْوَجْهِ عَلَی الْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ إِعْظَاماً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَنْ یَکُونَ ذَاکِراً غَیْرَ نَاسٍ وَ لَا بَطَرٍ وَ یَکُونَ خَاشِعاً مُتَذَلِّلًا رَاغِباً طَالِباً لِلزِّیَادَةِ فِی الدِّینِ وَ الدُّنْیَا مَعَ مَا فِیهِ مِنَ الِانْزِجَارِ وَ الْمُدَاوَمَةِ عَلَی ذِکْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ لِئَلَّا یَنْسَی الْعَبْدُ سَیِّدَهُ وَ مُدَبِّرَهُ وَ خَالِقَهُ فَیَبْطَرَ وَ یَطْغَی وَ یَکُونَ فِی ذِکْرِهِ لِرَبِّهِ وَ قِیَامِهِ بَیْنَ یَدَیْهِ زَاجِراً لَهُ مِنَ الْمَعَاصِی وَ مَانِعاً مِنْ أَنْوَاعِ الْفَسَاد»[i]
«نماز اقرار به ربوبیت خدا، نفی همتا از او، و قرار گرفتن با خضوع و خشوع و ذلت و فقر و اعتراف در پیشگاه خداوند متعال است. نماز طلب بازگشت از گناهان گذشته است و گذاشتن صورت بر زمین، پنج بار در روز برای بزرگداشت مقام پروردگار است و اینکه انسان خدا را فراموش نکند و در درگاه او خاشع و ذلیل باشد و از او طلب زیادی در دین و دنیا را داشته باشد و هیچگاه در مقابل آن عزیز، تکبر و طغیان نورزد و بواسطه یاد خدا از گناهان دوری نماید و جلوی فسادها را بگیرد.»
این پیامی است که قرآن مجید نیز به آن اشاره می کند:
«إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ»[ii]
«نماز (انسان را) از فحشاء و منکر باز می دارد.»
امام باقر(ع ) به جابر جعفی سفارش می فرمایند:”الصَّلَاةُ بَیْتُ الْإِخْلَاصِ وَ تَنْزِیهٌ عَنِ الْکِبْرِ”[iii]
نماز خانه اخلاص است و موجب دوری انسان از کبر و غرور می شود.
و در خُطْبَةِ فَاطِمَةَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهَا آمده است:”فَرَضَ اللَّهُ الصَّلَاةَ تَنْزِیهاً مِنَ الْکِبْرِ…”[iv]
خداوند نماز را واجب کرده است برای دوری انسان از کبر و غرور.
________________________________________
[i]- بحار الانوار، ج 79، ص 261.
[ii]- سوره عنکبوت، آیه 45.
[iii] بحارالأنوار ج : 79 ص : 210.
[iv]همان
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
