■ از 7 سالگی با نماز مانوس بود
صادق محمد نژاد، روحانی شهیدی که سال 44 در شهر مقدس قم به دنیا آمد. پدرش میرزا علی از روحانیون شهر میانه بود و صادق کودکی اش را در محیطی کاملا دینی سپری کرد. به طوری که در هفت سالگی با نماز انس داشت.
گلزار شهدا در نگاه این شهید مانند سینما بود که فیلم های خوبی را به نمایش می گذارد و هنرمندان کم نظیری در آن نقش ایفاء می کنند. به دوستان می گفت« تصمیم گرفتم یکی از بازیگران این سینما باشم». چه نیکو با نثار خونش شد.
در سال 61 که می خواست دوره دبیرستان را شروع کند، آهنگ تحصیل در حوزه علمیه را کرد و با حضور در مدرسه امام صادق(ع) واقع در محله نیروگاه قم راه پدر عالمش را دنبال کرد. شرح لمعه را که می خواند، لباس فاخر روحانیت را بر تن کرد. او در آموختن علم و رعایت تقوا جدیت داشت.
اولین سفر تبلیعی صادق، در محرم به شهر بوشهر بود و مردم از سخنرانی و روضه او استقبال کردند.
کم حرف می زد و اگر چیزی می گفت، عالمانه و مفید بود. هنگام رفتن به جبهه حق علیه باطل وقتی مادر او را از زیر قرآن عبور می داد، می گفت مادر منزلت این کتاب خیلی بالاتر از این کارها است.
به نکته های اخلاقی اهمیت می داد و از نوارهای شهید مطهری و شهید دستغیب فیش برداری می کرد و از آنها در سخنرانی ها بهره می برد.
به خلوت و سکوت علاقه داشت و در این باره می گفت وقتی جای خلوت پیدا می کنم بیشتر احساس آرامش می کنم.
عاقبت این روحانی مجاهد در منطقه بوارین در سال 65 شهید شد.
آخرین سخن شهید این جمله بود که بر پشت کیف خود نوشته بود مادر برای من گریه نکن.
منبع: حماسه سازان همیشه جاوید
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
