4.  هراس از عذاب قیامت
باورمندی نمازگزاران واقعی  به قیامت در رفتار آنان نیز نمود پیدا می کند واز عذابی که نتیجه ی اعمال آدمی  است هراسناک می شوند.   
"و الّذین هم من عذاب ربّهم مشفقون"  اینها از عذاب پروردگارشان  هراسناكند.

نکات
1. نماز گزار واقعی  هراسناك از قیامت است، چون نماز واقعی انسان را به یاد معاد وا می-دارد. به گونه ای که در شبانه روز هر کس در نمازهای واجب ده بار متوجه "مالک یوم الدین" باشد، مواظبت بر كردار خواهد داشت.
در ادامه¬ی آیه می‌فرماید:(انّ عذاب ربهم غیر مأمون ) چه كسی در امان است كه گرفتار عذاب خدا نشود مگر انسانی که امان نامه دریافت كرده است.
2. هر كه از عذاب خدا بترسد از حدّ خود تجاوز نمى‏كند.
نمازگزاران حقيقى خود را در آتش فرض مى‏كنند، و به همين سبب سخت در تلاش اند كه خويش را از آن نجات دهند، و خود را از آن جهت در بهشت تصوّر نمى‏كنند كه مبادا گرفتار غرور شوند و به آسايش و خوشگذرانى بپردازند.
  در ادامه توصیف نمازگزاران در سوره معارج، خدای متعال می¬فرماید:                     
"إِنَّ عَذابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ- چه از عذاب پروردگارشان ايمنى پيدا نكرده‏اند."
اینان به این باور رسیده اند که هیچ کس از عذاب پروردگار حاشیه امن دریافت نکرده است .
3. این آیه علت ترس نمازگزاران را از روز قیامت بیان می داردکه علت هراس آنان آن استکه؛ نمى‏دانند آيا چنان كه به آنها فرمان رسيده عمل كرده اند يا نه، و آيا از حرام بدان گونه كه نهى شده خوددارى ورزيده است يا نه.‏

4. آیه بیان می دارد که براى هيچ كس اگر چه در طاعت و عبادت جدّيت كامل كرده باشد شايسته نيست كه از عذاب خدا ايمن شود بلكه سزاوار آن است كه ميان حالت بيم و اميد باشد.
5. عفیف در غرائض اند
اعتقاد راستین اینان به قیامت باعث شده است که مراقبت بر تمام رفتارها حتی پنهانی ترین رفتارها که مربوط به امور جنسی است مراقبت ویژه داشته باشند.
"وَ الَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ"  و كسانى كه دامان خود را ( از بی عفتی) حفظ مى‏كنند.
نکات:
یک. نمازگزاران واقعی  مسلّط بر شهوات وغرائض اند  چون به این درک رسیده اند عواقب  بی عفتی در عاقبت امر آنان  تاثیر گذار است.
اميرمؤمنانمی فرماید:
"هر كه اشتياق رسيدن به بهشت داشته باشد، مى‏بايستى از شهوات دست بكشد، و هر كه از آتش در هراس باشد، بايد از محرّمات پرهيز كند"
دو.  تعبير به صورت جمع "فروجهم" آمده است نه به صورت مفرد، دلیل است بر این كه هر كس فرج خود را حفظ كند، فروج و آبروى خود و هر كس را كه به او تعلق دارد، همچون يك سنت طبيعى اجتماعى حفظ كرده است، و بر عكس اگر به كارهاى بد و حرام بپردازد، فرجهاى او- از زن و خواهران و برادران و ... او- در معرض راه يافتن به فحشاء قرار مى‏گيرد.  چنانچه در روایت آمده است که  "فقد أوحى اللّه إلى موسى: "يا موسى! مَن زَنى، زُني به، و لو فِي العَقِبِ مِن بَعده"؛ و خدا به موسى  وحى كرد كه: اى موسى! هر كس زنا كند، با او زنا خواهد شد، هر چند درباره اعقاب اوباشد. "يا موسى! عفّ يعفّ أهلك". اى موسى! عفيف باش تا خاندانت عفيف بماند.
داستان : روزى جوانى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم آمد و با كمال گستاخى گفت : اى پيامبر خدا آيا به من اجازه مى دهى زنا كنم ؟
با گفتن اين سخن فرياد مردم بلند شد و از گوشه كنار به او اعتراض كردند، ولى پيامبر با كمال ملايمت و اخلاق نيك به جوان فرمود:
نزديك بيا، جوان نزديك آمد و در كنار پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نشست . پيامبر از او پرسيد: آيا دوست دارى كسى با مادر تو چنين كند؟ گفت : نه فدايت شوم
فرمود: همينطور مردم راضى نيستند با مادرشان چنين شود. بگو ببينم آيا دوست دارى با دختر تو چنين كنند؟ گفت : نه فدايت شوم . فرمود: همينطور مردم درباره دخترانشان راضى نيستند.
بگو ببينم آيا براى خواهرت مى پسندى ؟ جوان مجددا انكار كرد (و از سوال خود پشيمان شد.
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم دست بر سينه او گذاشت و در حق او دعا كرد و فرمود: خدايا قلب او را پاك گردان و گناه او را ببخش و دامن او را از آلودگى بى عفتى حفظ كن
از آن به بعد، زشت ترين كار در نزد اين جوان ، زنا بود.
ترک شهوتها ولذّتها سخاست            هرکه در شهوت فرو شد برنخاست ( مولوی)
آیا این حفظ به معنای تعطیل این غریزه است ؟
خیر بلکه به معنای حفاظت است خداوند برای اقناع و به ثمر رسیدن آن فقط یک راه قرار داده و آن هم "ازدواج" است " إِلَّا عَلَى‏ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ* فَمَنِ ابْتَغَى‏ وَرَاءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْعَادُونَ"
درادیان الهی هیچ راه دیگری قرار نداده اند بجایی رسید که نفرمود این کار را نکنید بلکه  لاتقربوا الزنا؛‌  نزدیک آن هم نشوید. حتی به فکرو مخیله خود نیز راه ندهید .

ادامه دارد...

این مطلب را به اشتراک بگذارید :