بسم الله الرحمن الرحیم

نویسنده: محسن ابراهیمی

پیوند مدرسه، خانواده و مسجد در دعوت به نماز

در جهت رفع تعارضات الگویی و نیز تجمیع ظرفیت ها در دعوت به نماز، لازم است بین محیط هایی که دانش آموز در آن ها زیست می کند، ارتباط و هماهنگی وثیقی برقرار شود. عمده این محیط ها را می توان در قالب سه ضلع خانواده، مدرسه و مسجد بیان کرد. ارتباط خانه با محیط آموزشی از لوازم غیر قابل اغماض در تربیت دینی نسل جوان و نوجوان است. ضرورت این ارتباط را ویژگی توحیدی تربیت به وجود می آورد. ویژگی توحیدی به این معناست که تربیت به طور ذاتی به وحدت و یکپارچگی همه نهادهای تربیتی به خصوص دو نهاد خانواده و محیط های آموزشی اعم از مدرسه و محیط دانشگاه ها محتاج است. به همین دلیل برنامه های آموزشی نماز در خانواده باید از طرف آموزش و پرورش حمایت شود. چگونه ممکن است یک نوجوان در مدرسه به طرق مختلف پیام های مربوط به نماز را دریافت کند ولی در خانواده چنین فضایی نباشد و او نماز خوان پرورش یابد؟

از جمله اقداماتی که در این مورد می توان انجام داد ارتباط نهادینه شده انجمن اولیا و مربیان و خانواده هاست. می توان با استفاده از ظرفیت این گونه جلسات و برنامه ریزی برای دعوت به نماز بخش هایی از این جلسات را به هماهنگی در شیوه ها و نحوۀ دعوت به نماز و وحدت و اتحاد رویه میان این دو نهاد تربیتی اختصاص داد.

یکی از روش های دعوت به نماز در ارتباط خانواده و مدرسه آن است که والدین از طریق مدرسه در جریان کامل محتوای آموزشی کتابهای درسی درخصوص نماز قرار گیرند و در منزل نیز در راستای آن همان محتوا به تقویت رفتار فرزندان خود بپردازند. تبیین مسئولیت والدین در قبال نماز فرزندان به عنوان یکی حقوق مسلم فرزندان بر والدین یکی دیگر از اموری است که از طریق جلسات هم اندیشی خانواده و مدرسه محقق می شود. همچنین آموزش راهکارهای جذب فرزندان به نماز، نقش الگویی والدین در ترغیب فرزندان به نماز، بیان آثار بی نمازی و پیامدهای نامطلوب اخلاقی آن، لزوم پیش قدم شدن والدین در امور عبادی بخصوص نماز و ... از دیگر موضوعاتی است که در این گونه نشست ها امکان طرح آن ها وجود دارد.

مسجد نیز به عنوان یک محیط معنوی در صورتی که ظرفیت آن بدرستی شناخته و استفاده شود می تواند بازوی تربیت اخلاقی و معنوی برای مدرسه محسوب شود. از این رو لازم است بین مسجد و مدرسه پیوند ساختاری و نهادی برقرار شده و این دو نهاد مهم تربیتی با کمک و یاری یکدیگر به برنامه ریزی و اقدام مشترک در ترویج و دعوت دانش آموزان به نماز بپردازند. مقوله ای که متأسفانه در طول سال های پس از پیروزی انقلاب تاکنون مورد اهتمام جدی قرار نگرفته است.

براین اساس، اولیاء مدرسه می توانند با ارتباط گیری با مساجدی که از لحاظ جغرافیایی در نزدیک مدرسه قرار دارند، دانش آموزان را با مساجد مأنوس کرده و باب رفت و آمد آن ها را به مسجد باز کنند. برقراری ارتباط صمیمانه با امام جماعت مسجد به عنوان نماد مسجد و محیط مذهبی در ایجاد نگرش دانش آموزان بسیار حائز اهمیت است. حضور امام جماعت مسجد در مراسم نماز جماعت مدارس حداقل هفته ای یك بار برای برقراری ارتباط دوستانه و عاطفی با دانش آموزان تأثیر بسزایی دارد.  همچنین دعوت از امام جماعت برای حضور در جلسات ستاد نماز مدرسه، انجمن اولیاء و مربیان، شورای معلمین، شركت در مراسم مناسبت های مذهبی، ملی و انقلابی مدرسه، اهداء هدایا به دانش آموزان ممتاز درسی و اخلاقی در مدرسه و ارائه مباحث مربوط به مسجد، نماز و ... راهکارهای دیگری است که در راستای پیوند میان این دو نهاد می توان پی گرفت.

مساجدی كه درآمد یا كمك هایی از موقوفات دارند می توانند نسبت به تهیه هدایا و یا برگزاری مسابقات در مدارس اقدام نموده و به منظور تبلیغ و جذب دانش آموزان در مناسبت های مختلف بسته هایی را تدارک دیده و به نام مسجد و با هماهنگی مدیران مدارس بین ایشان توزیع نمایند.

انجمن ها و تشکل های فعال مدرسه، متشکل از گروههای همسال به عنوان عضو، می توانند قرارهای ملاقات رسمی و غیر رسمی و نیز اجرای برنامه های فرهنگی تشکل متبوع خود را با هماهنگی مسئولین مدرسه در محل مساجد بگذارند.

همراهی نمودن امام جماعت مسجد در برنامه كوهنوردی، بازی ها و اردوهای دانش آموزان در ایجاد ارتباط مسجد و مدرسه بسیار مؤثر و سازنده است.

یكی از مشكلات موجود نحوه اطلاع رسانی فعالیتهای مساجد به دانش آموزان می باشد. متولیان امر بخصوص امام جماعت مسجد و هیأت امنا می توانند برنامه های مسجد را با همكاری مدیران و مربیان مدارس به اطلاع دانش آموزان برسانند و تبلیغات لازم در این خصوص انجام گیرد.

این مطلب را به اشتراک بگذارید :