■ وظیفه زوجین نسبت به نماز یگدیگر
زن و شوهر در مسئله نماز، روزه و هر موضوع دینی و اخلاقی دیگر، در حد امر به معروف و نهی از منکر وظیفه دارند که همدیگر را به خوبیها دعوت کنند و عواقب کارهای بد و ناپسند را گوشزد نمایند.
البته تنها وظیفه مرد و زن در اینگونه موارد تذکر و نصیحت، آن هم با زبان خوش و ملایم است؛ چرا که قرآن کریم میفرماید: «و (مؤمنان را) تذکر ده، زیرا تذکّر و پند، مؤمنان را سود مىبخشد». «وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنینَ»؛ ذاریات، ۵۵. همچنین در آیه ای دیگر می فرماید: «وَ قُولُوا لِلنّاسِ حُسناً» بقره، 83.
قرآن در جایی دیگر در باره امر به معروف و نهی از منکر میفرماید: «و مردان و زنان با ایمان دوست و یاور و سرپرست یکدیگرند، به هر کار نیک (از نظر عقل و شرع) فرمان مىدهند و از هر کار زشت (از دیدگاه عقل و شرع) باز مىدارند، نماز را برپا مىکنند و زکات مىدهند و از خدا و فرستاده او فرمان مىبرند. آنهایند که خداوند به زودى مورد رحمتشان قرار مىدهد، که همانا خداوند غالب مقتدر و با حکمت (در مرحله تکوین و تشریع و جزا) است»؛ «وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ یُطیعُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِکَ سَیَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ»؛ توبه، ۷۱.
بنابراین، زن و شوهر در مسئله نماز، روزه و یا هر موضوع دینی و اخلاقی دیگر، در حد امر به معروف و نهی از منکر وظیفه دارند که همدیگر را به خوبیها دعوت کنند و عواقب کارهای بد و ناپسند را گوشزد نمایند. اما بیش از این نسبت به یکدیگر وظیفهای ندارند؛ زیرا هرکسی پاسخگوی اعمال خویش است.