خبرگزاری شبستان - سرویس قرآن و معارف: "خداوند بار دیگر روح پیامبرش را تقویت می کند و به او دلداری می دهد می فرماید: ما می دانیم که عکس العمل ها و سخنها ناروای آنان سینه ات را تنگ و روحت را آزرده می کند لیکن ناراحت مباش و برای کسب استقامت و شکیبایی، ابلاغ شجاعانه مأموریت، و زدودن تأثیر نامطلوب سخنهای آنان:  فسبح بحمد ربک و کن من الساجدین / به ستایش پروردگار خود پرداز و از سجده گزاران باش زیرا تسبیح و تقدیس خدا و توجه به او، پیوند انسان را با خدا محکم می کند و اغیار و گفتار و کردارشان را در چشم او ناچیز و غیر مهم جلوه می دهد. "
آنچه در ادامه می آید برگرفته از پاره ای از مباحث کتاب "نمازشناسی"  اثر حسن راشدی پژوهشگر دینی درباره نقش تصعیدی و صعودبخش نماز در رشد درونی انسان است. 

گاهی، غم و اندوه شخص بر اثر سخنان نادرستی است که درباره او می گویند. راه حلی که قرآن برای چنین غمی به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نشان می دهد، درخور توجه است. هنگامی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بر اثر سخنان نادرست گمراهان، افسرده و ملول گشته بود، خدای تعالی، به او فرمود:  فاصبر علی ما یقولون و سبح بحمد ربک قبل طلوع الشمس و قبل غروبها و من اناء اللیل فسبح و اطراف النهار / ای پیامبر! بر آنچه می گویند شکیبا باش و پیش از برآمدن آفتاب و پیش از فرو نشستن آن با ستایش پروردگار خود، نماز کن. و در بخشی از ساعتهای شب، صبح، عصر و شام. باشد که خشنودی گردی و غمت زدوده شود. 
در مورد دیگری خدای تعالی، طی فرمان قاطعی به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم  فرمود:  فاصدع بما تومر / مأموریتت را آشکارا بیان کن. 
از آنجا که لازمه اجرای آشکار مأموریت و رسالت، شجاعت و نیروی اراده، و کنار نهادن سستی و ترس است، معنای کریمه مذکور این است که مأموریت خود را با شجاعت و اراده ای نیرومند و بدون هیچگونه سستی و ترسی به مردم اعلام کن دو با خودداری از خشونت و در کمال بی اعتنایی از مشرکان روی برگردان.  و أعرض عن المشرکین / خدای، تعالی، آنگاه حمایت خود را از پیامبرش اعلام کرد و فرمود:  انا کفیناک المستهزئین / ما شر ریشخند کنندگان را از تو دور می سازیم.

نسخه خداوند به پیامبر (ص) برای عبور از اندوه ها و دلتنگی ها
او بار دیگر روح پیامبرش را تقویت می کند و به او دلداری می دهد می فرماید: ما می دانیم که عکس العمل ها و سخنها ناروای آنان سینه ات را تنگ و روحت را آزرده می کند لیکن ناراحت مباش و برای کسب استقامت و شکیبایی، ابلاغ شجاعانه مأموریت، و زدودن تأثیر نامطلوب سخنهای آنان:  فسبح بحمد ربک و کن من الساجدین / به ستایش پروردگار خود پرداز و از سجده گزاران باش
زیرا تسبیح و تقدیس خدا و توجه به او، پیوند انسان را با خدا محکم می کند و اغیار و گفتار و کردارشان را در چشم او ناچیز و غیر مهم جلوه می دهد. 
استحکام پیوند با خدا و اتکای به او از یک سو و ناچیز شمردن دشمنان و گفتار و کردارشان از سوی دیگر، روح انسان را بزرگ و اراده اش را قوی می کند، همچنان که غمها و تیرگیها را از دل می زداید و نهاد انسان را تابناک و باصفا می سازد. 
خدای، تعالی، آنگاه به پیامبرش فرمود:  واعبد ربک حتی یأتیک الیقین / این تسبیح و تحمید، و سجده و پرستش را تا فرار رسیدن مرگ بجای آور که برای نیرومندی اراده و شکیبایی و زدودن بیماری اندوه و آثار آن نسخه ای جاودان و همیشگی است.

اکسیر بودن نماز یک افسانه نیست
جنبه اکسیری نماز، افسانه نیست، هنگامی که غم و غصه ها؛ مانند پاره ای شب تار، شما را در بر گرفتند، می توانید آن را به تجربه بگذارید، برای بدست آوردن این اکسیر، لازم نیست هزینه ای بپردازید، کافی است چند دقیقه ای وقت خود را برای آن صرف کنید و آن را با توجه و حضور قلب بجای آورید. 
گاندی می گوید:  برای میلیونها نفر هندو، و مسلمان و مسیحی، تنها مایه تسلی و آرامش زندگی، دعا و نفر است. ممکن است شما آنان را دروغگو یا خود فریب بنامید. اما من می گویم که حتی این دروغ هم برای من که هوادار جدی حقیقت و راستی هستم، لطف و جذبه خاصی دارد زیرا آنچه شما دروغ می نامید، برای من ریسمان اصلی و تکیه گاه و دستاویزی بوده است که بدون آن نمی توانسته ام حتی لحظه ای زندگی کنم. من با تمام جریانها و ناامیدیها که در افق سیاسی با آن مواجه هستم، هرگز آرامش خود را از دست نداده ام. در واقع مردمی را دیده ام که حسرت آرامش مرا داشته اند. این آرامش از دعا و نماز هستم. اشکال ظاهری دعا و عبادت برایم بی تفاوت است. در این مورد هر کس برای خود راه و قانونی دارد اما بعضی راهها، نمایان و مشخص هستند و خیلی مطمئن تر و بهتر خواهد بود که شخص از راههای شناخته شده و آماده ای برود که مربیان باستانی، آنها را کوبیده اند و هموار ساخته اند. 
من از تجارب شخصی خویش سخن می گویم و معتقدم که هر کسی می تواند بکوشد و دریابد که از طریق دعا و نماز روزانه، چیز تازه ای بر زندگیش افزوده گشته است.
در نظر دیل کارنگی، دانشمند معروف آمریکایی، نماز و دعا وسیله غلبه بر تشویش و نگرانی است. او در کتاب آیین زندگی می نویسد:  امروز جدیدترین علم پزشکی، یعنی روان پزشکی همان چیزهایی را تعلیم می دهد که پیامبران تعلیم می دادند زیرا پزشکان روحی، دریافته اند که دعا و نماز و داشتن یک ایمان محکم، نگرانی، تشویش، هیجان، و ترس را که موجب نیم بیشتری از بیماریها و ناخوشی های ماست، برطرف می سازد. امروز روان شناسان، نیز مبلغان متجدد دینند و برای نجات از آتش دوزخ همین دنیا؛ یعنی زخم معده، آنژین، دومواترین، اختلالات عصبی و جنون، گرویدن به دین را توصیه می کنند. مع الاسف ما فقط هنگامی که تمام درها به رویمان بسته و آخرین نیرویمان تمام می شود، متوجه خدا می شویم ولی چرا تا آن موقع صبر کنیم. چرا هر روز تجدید قوا نکنیم؟ من هرگاه به نماز و نیایش می پردازیم، حس می کنم که اعصابم آرامش یافته و در سکون و ثبات بی نظیری فرو رفته است.
سعدی، علیه الرحمة، در مجلس چهارم از مجالس پنجگانه می نویسد:  "یحیی بن معاذ رازی، قدس الله روحه، گفتی:  الهی جعلت الدنیا میداناً و جعلت قلبی فیها کرة فضربته بصولجان البلاء فلم یستقر الا مع اسمک و جعلت العقبی میداناً و جعلت قلبی فیها کرة فضربته بصولجان البلاء فلم یستقر الا بقربتک :  خداوندا! همه دنیا را به کلیت، میدانی ساختم و دل خود را در آن میدان گویی ساختم و آن گوی را هر جا انداختم، با هیچ چیز قرار و آرام نگرفت الا به نام تو و همه عقبی را میدانی کردم و دل خود را در آن میدان گویی نمودم و به هر طرف که زدم با هیچ چیز قرار و آرام نگرفت الا به دیدار تو. 
پس گفت: ملکا! مرا از همه دنیا نام تو بس و از همه عقبی مرا جمال تو بس. جان و جهان من! از عالم نام به عالم پیغام آی. "

این مطلب را به اشتراک بگذارید :