■ راه هاي توسعه و ترويج فرهنگ اقامه نماز در بين دانش آموزان دختر دبيرستان هاي شهر تهران
چکيده:
اين پژوهش با هدف بررسي راههاي توسعه و ترويج فرهنگ اقامه نماز در بين دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران در نمونه اي به حجم 400 نفر دانش آموز و با روش توصيفي- پيمايشي انجام شد. براي انتخاب نمونه از روش نمونه گيري چند مرحله اي (ابتدا طبقه اي بر حسب متغيرهاي نوع مدرسه، منطقه آموزشي و بعد روش نمونه گيري خوشه اي) استفاده شد. داده هاي مورد نياز با بكارگيري پرسشنامه جمع اوري شدند. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از آزمونهاي مجذور خي دو و رگرسيون لوجستيك استفاده شد. نتايج پژوهش بيانگر آنست كه دانش آموزان پايين شهر نسبت به دانش آموزان بالاي شهر گرايش بيشتري به نماز دارند؛ دانش آموزان مدارس دولتي نسبت به دانش آموزان مدارس غيرانتفاعي گرايش بيشتري به نماز دارند. همچنين در زمينه تاثير چهار دسته عوامل فردي، خانوادگي، درون مدرسه اي و اجتماعي، نتايج آزمون رگرسيون لوجستيك حاكي از آنست كه عوامل خانوادگي (نماز خواندن پدر، نماز خواندن مادر، شركت والدين در مراسم مذهبي و تشويق والدين) و عوامل درون مدرسه اي (برگزاري نماز اول وقت و وضعيت نماز خانه) در گرايش دانش آموزان به نماز تاثير دارند. بر اساس معادله رگرسيون اين عوامل در مجموع قادرند معادل 64/0 از واريانس گرايش به نماز را تبيين كنند. عوامل اجتماعي و فردي مورد بررسي بر اساس محاسبات انجام شده، داراي نقش معني دار در تبيين گرايش دانش آموزان به نماز نبوده اند. بطور كلي مي توان گفت كه عوامل خانوادگي و عوامل درون در مدرسه اي در گرايش دانش آموزان به نماز نقش موثري دارد.
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
