چکیده: 

مقدمه: اختلالات رواني از بيماري هايي هستند که جوامع امروزي با آن موجه اند و افسردگي از شايع ترين انواع اين اختلالات بوي‍ژه در ميان جوانان است. با توجه به نقش مثبت عبادت و نيايش بر جنبه هاي مختلف زندگي انسان که در بسياري مطالعات به آن اشاره شده است، اين پژوهش با هدف تعيين نگرش و عملکرد نسبت به نماز و ارتباط آن با افسردگي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي کردستان انجام شد.
مواد و روش ها: اين پژوهش يک مطالعه توصيفي - تحليلي بود. جامعه پژوهش دانشجويان شاغل به تحصيل در دانشگاه علوم پزشکي کردستان بودند که از بين آنها 400 نفر بصورت تصادفي و به تناسب تعداد دانشجو در هر رشته انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات دو پرسش نامه، يک پرسش نامه محقق ساخته جهت تعيين نگرش و عملکرد نسبت به نماز و پرسش نامه بک جهت تعيين ميزان افسردگي واحدها بود. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: 37.5% از واحدهاي مورد مطالعه داراي درجاتي از افسردگي (خفيف تا شديد) بودند. از نظر نگرش نسبت به نماز 71% داراي نگرش مثبت و از نظر عملکرد 29.5% داراي عملکرد خوب و بقيه عملکرد متوسط تا ضعيف داشتند. بين نگرش نسبت به نماز و افسردگي ارتباط معني دار وجود داشت (0.03=p) و با نگرش مثبت ميزان افسردگي کمتر بود. با بهتر شدن عملکرد نسبت به نماز شيوع افسردگي نيز کمتر بود اما تفاوت معني دار نبود.
نتيجه گيري: با توجه به شيوع نسبتا بالاي افسردگي در دانشجويان مورد مطالعه و اثرات مثبت نماز در کاهش شيوع و شدت آن لازم است علاوه بر بررسي علل و عوامل موثر در ايجاد افسردگي بين دانشجويان، تمهيداتي را براي ترويج و تقويت انجام اين فرضيه ديني فراهم نموده و توجه بيشتري به سلامت روان اين قشر نمود.

این مطلب را به اشتراک بگذارید :