چکیده: 

مقدمه و هدف: ورود به دانشگاه و شروع زندگي دانشجويي به نوعي سرآغاز رويايي يا مجموعه اي مجهولات، تحولات و تغييرات مي باشد كه بي شك پيامدهايي از قبيل احساس ترس، افسردگي، اختلالات انطباقي، رفتاري و اخلاقي در پي خواهد داشت از آنجا كه نماز، دعا، نيايش و مناجات در فرهنگ غني اسلام ذكر محسوب مي شوند و برابر آيات و روايات اذكار به عنوان يك سپر حمايتي انسان را در برابر مسايل و بلايا حفظ مي نمايد. اين بررسي هم در اين راستا انجام شده است.
مواد و روش ها: اين پژوهش يك بررسي توصيفي- تحليلي است كه بر روي 409 دانشجو دانشگاه علوم پزشكي اردبيل با استفاده از نمونه گيري طبقه اي انجام شده است. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه تنظيمي در مورد نگرش به نماز و پرسشنامه استاندارد «بك» براي بررسي افسردگي بود. اطلاعات پس از جمع آوري با استفاده از آزمونهاي آماري توصيفي و استنباطي، تجزيه و تحليل گرديده است.
يافته ها: نتايج نشان داد شيوع افسردگي در دانشجويان حدود %50.8 مي باشد. بين وضعيت مالي، محل سكونت با ميزان افسردگي ارتباط آماري معني داري وجود داشت (P<0.05)، %80.4 دانشجويان به نماز نگرش مثبت داشتند و بين نگرش به نماز با جنس، مقاطع تحصيلي، وضعيت تاهل، محل سكونت و سطح سواد مادر و معدل نيمسال قبل از دانشجو ارتباط آماري معني دار داشت ((P<0.05. ميزان افسردگي با نگرش مثبت به نماز در دانشجويان كمتر شده است.
نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش و اهميت دادن به ساير مستحبات كه موجب كاهش ميانگين نمره افسردگي مي شود، پژوهشگران پيشنهاد مي كنند براي برخورداري از فوايد جسمي و روحي نماز در كاهش و رفع افسردگي نسبت به ترويج فرهنگ نماز و اقامه نماز در دانشگاهها و جامعه اقدامات موثرتري انجام گيرد.

این مطلب را به اشتراک بگذارید :