انسان در خلال زندگي روزمره لحظه به لحظه با استرس و فشارهاي گوناگون مواجه مي‌شود كه تدريجاً قواي روحي و جسمي وي را كاسته و زمينه را براي بيماريهاي خطرناك رواني و جسمي فراهم مي‌سازد. برقراري ارتباط با منبع و سرچشمه هستي و استمداد از او به ترميم قواي روحي انسان كمك نموده و باعث تسكين بسياري از گرفتاريها و رنجوريهاي روحي- رواني مي‌گردد، از اين رو برقراري ارتباط با خدا را براي انسان همانند آب و اكسيژن ضروري دانسته‌اند، و نماز از جمله راه‌هاي ذكر و ياد خدا و بهترين راه حضور در محضر او و ارتباط با منشاء هستي است. نماز كه سرود يكتا پرستي و زمزمه دلنشين فضيلت و پاكي و تمرين وظيفه‌شناسي در درگاه خداوند است صرف نظر از جنبه عبادي، داراي آثار بسيار مثبت روحي است و اقامه صحيح آن اگر همراه با حضور قلب و تفهيم باشد تاثير به سزايي در كاستن و زدودن اضطراب و استرس رواني، هماهنگ كردي قواي روحي، استنباط خاطر، از ميان بردن كبر و غرور، ايجاد انضباط، تمركز حواس و حضور ذهن و ايجاد آرامش باطن و اطمينان قلب دارد.
امروزه از روشهاي مختلف، همچون آرام‌سازي (Relaxation) ، حساسيت زدائي و... براي كاهش تنش و اضطراب و حتي براي درمان امراض جسمي مانند آسم و فشارخون و... استفاده مي‌شود كه همگي آنها در نماز وجود داشته و به بهترين وجهي از طريق آن قابل حصول است و دانشمندان علوم جديد نيز مكرراً به آثار مفيد اين عبادت عظيم اسلامي در بهداشت و سلامت جسمي اعتراف مي‌نمايند.