■ موذن بد صدا
موذنى بد صدا، در شهرى زندگى مى كرد او هر روز با صداى بد و ناهنجارى اذان مى گفت .
يك وقت ديد: يك يهودى برايش هديه اى آورد و گفت :
اين هديه ناقابل را قبول مى كنى ؟
- براى چى ؟
- يك خدمت بزرگى به من كردى .
- چه خدمتى ؟ من كه خدمتى به شما نكرده ام .
- من دخترى دارم كه مدتى بود تمايل به اسلام داشت از وقتى كه شما اذان مى گوييد و اللّه اكبر را از تو مى شنود ديگر از اسلام بيزار شده حال اين هديه را اورده ام براى اينكه تو خدمتى به من كردى و نگذاشتى اين دختر مسلمان بشود.
در متن فقه اسلامى آمده است كه مستحب است موذن ((صيت )) يعنى خوش صدا باشد. زيرا: طبع آدمى اينطور است كه وقتى اذان خوش صدا مى شود جملات آن جور ديگرى بر قلبش اثر مى گذارد. همينطور است قران خواندن ، تبليغ كردن ، كه اگر با لحن خوش باشد زودتر بر شنونده اثر مى گذارد.
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
