■ ساز و کارهای عملی مردم در نظارت همگانی بر دستگاه های دولتی جهت ارتقاء سلامت اداری (با تاکید برنقش مساجد)
چکیده
هدف پژوهش: تبیین و بررسی سازوکارهای عملی مردم در نظارت همگانی بر دستگاههای دولتی جهت ارتقاء سلامت اداری در ایران با تاکید برنقش مساجد می باشد.
روش پژوهش : مروری و به صورت مطالعه ا سنادی و کتابخانه ای می باشد.
بيان مسئله : از آن جا كه در جامعه اسلامى ميان مقامات مسوول و تودههاى مردم جدايى نيست و مردم مىتوانند بر مسير و جهتگيري هاى دولت اسلامی و بر روند امور جامعه نظارت كنند و موضع خود را در مسائل مملکتی به طور آشكار اعلام نمايند و با ارايه برنامهها، طرح ها و پيشنهادهاى سازنده،دولت را يارى دهند. از طرف دیگر با وجود آگاهی روز افزون مردم به حقوق خود سبب افزایش نظارت و فشار بر اداره کنندگان امور جامعه و استفاده بیش و کم مردم از ابزارهایی قانونی برای وادار سازی مسئولان و مدیران دولتی به پا سخگو بودن در برابر افکار عمومی شده است. فراموشی شاخص های عقلانیت منطقی مبتنی بر ترجیحات علمی مانند تخصص، تعهد و ایمان، بصیرت و هوشمندی و کارآمدی و جایگزینی آن به شکل هم حزبی بودن انتصابهایی که رنگ و بوی قومیت و باندبازی داشته و زمینه ساز پیدایش فساد اداری و سوء مدیریت و ناکارآمدی سازمانهای اجرایی دولتی میشود و یکی از نتایج بارز آن، مشخص نشدن مدیران آلوده و متخلف در سطح جامعه است. به چالش کشاندن مدیران در باره تصمیماتی که در روند های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی اتخاذ میکند، ابراز تردید نسبت به صحیح و عادلانه بودن تصمیمات و اقدامات متصدیان امور، مردم را از موضع تماشاگران خاموش خارج سازد.
بحث و نتیجه گیری : وقتی نظارت همگانی صبغه تکلیف به خود می‌گیرد، مردم حاضر خواهند شد تا برای انجام آن هر هزینه‌ای را بپردازند و از عافیت طلبی در مسیر اصلاحات اجتماعی پرهیز کنند. در واقع تجربه نشان داده اگر جامعه با نظارت همگانی سازمان یافته روبرو باشد، که در این نظارت، رسانه ها از جمله مساجد و افکار عمومی نیز نقش اساسی دارند، کم تر شاهد فساد و تخلف در سازمانها خواهیم بود. ازتریبونهای دیگری نیز میتوان درراستای نظارت مردم بر دولت استفاده کرد. دراین میان نباید از نقش بسیار مهم مساجد، منبر ها وامامان جماعت و هیئت های مذهبی غافل بود. نهادهای مدنی دینی نظیر روحانیت، هیئتهای مذهبی، فعالان مسجد ها و حسینیه ها که از متن مردم برخاسته اند، به خوبی میتوانند در برابرتخلفات دولت و دستگاههای دولتی عکس العمل نشان داده و از باب امر به معروف و نهی از منکر انجام وظیفه کنند. تجربه نشان داده که دربسیاری از موارد این پایگاهها در بسیج مردمی موفق تر عمل کرده اند زیرا اعتماد مردم به آنان بیش تربوده است. از اینرو مسجد پایگاه عمومی و جایگاه مناسبی است برای تعاون اجتماعی مردم و مشارکت آنان در رفع نارسایی های اجتماعی. در واقع مسجد بستر مناسبی برای تحقق امر به معروف و نهی از منکر می باشد زیرا مرکز حضور و تجمع نیروهای زبده و برگزیده است؛”لایاتی المسجد من کل قبیلة الا وافدها و من کل اهل بیت الا نجیبها.»
مسجد به عنوان یکی از پایگاههای بزرگ ارتباطات اجتماعی می تواند در شکل گیری افکار عمومی جامعه نقش تعیین کننده ای ایفا کند.
مقاله کامل را در پیوست دریافت نمایید
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
