■ نماز و ارتقاء سلامت روانی و اجتماعی
چکیده
نماز، عبادتی بی نظیر وفرهنگنامه جامع برای حیات طیبه است که فوايد تربيتى، روحی -روانى و معنوى و بهداشتى فراوانى را در بر دارد. نماز آرام بخش قلوب انسان هاست و در ایجاد ملکۀ تقوا و تقویت خود کنترلی و سازگاری های عقلانی و شرعی تأثیرات فوق العاده ای دارد. نماز انسان را ملزم به رعايت نظم و انضباط مى نماید. و نیز موجب تقويت اراده گشته و درس وقت شناسى به ما مى دهد. يكي از آثار بسيار مهم نماز قرب به خداوند است. اين اثر روح عبادت و نماز را تشكيل ميدهد. نماز به عنوان ذكر خدا به انسان هاي نماز گزار آرامش ميدهد. نماز انسان را به ملکوت پیوند می دهد و جامعه ای مصفا و مشحون از خوبی ها و زیبایی ها می سازد. ارزشهای متعالی را رشد می دهد. هنجارهای اجتماعی چون دگر خواهی و انسان دوستی، تعلق جمعی و مردم داری-مشارکت و تعاون، وحدت و همبستگی، تبعیت و اطاعت از الگوهای کمال-انضباط داری و قانون گرایی و نظم و هماهنگی؛ در پرتو نماز ریشه دار و تقویت می شوند. نماز از طریق برنامه ها و احکام مربوط، اصول و قواعدی را به اهل ایمان عرضه می کند که در زندگی فردی و اجتماعی آنان را به سوی خیرات و خوبی ها سوق می دهد و از بدی ها باز می دارد. در پرتو فرهنگ نماز بسیاری از ناهنجاریهای اجتماعی از قبیل خشم، ضعف اراده و خودکشی ها عصیان و پرخاشگری و سایر انحرافات جلوگیری می شود وقتی افراد اهل نماز باشند. بهره هایی که خداوند در نماز قرار داده نصیبشان خواهد شد. انسان های آرامش یافته، مؤدب-وظیفه شناس، وقت شناس و برخوردار از سلامت روحی و روانی، جامعه ای زیبا و سالم را تشکیل می دهند. نماز ودعا به دنبال نماز، بهترين وسيله براي عقده گشايي (تخليه هيجاني) است. چرا كه انسان با خالق خود به اميد حل مشكلاتش صحبت مي كند و به راحتي آن چه را در دل دارد و قادر به گفتن انها به انسان هاي ديگر نيست به خداي خود مي گويد. نماز چون مبتنی بر ذکر خداست، آرام بخش روان می باشد و از بروز اضطراب و افسردگی و بسیاری از بیماری های روحی واخلاقی پیشگیری می نماید.
مقاله کامل در پیوست دریافت نمایید
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
