■ نماز در هامبورگ
اصرارِ مراجع تقلید و نیاز مسلمانان هامبورگ به روحانی مبلغ و محقق موجب شد تا با قبول این رسالت، از دیار خویش هجرت کند.
«مسجد جامع ایرانیان»، مکانی بود که در آن مستقر شد و به فعالیت، هدایت و ارشاد مردم پرداخت. بنیان‌گذار این مسجد، آیت‌الله بروجردی; بودند. مسجد، نیمه‌کاره بود. از جمله فعالیت‌های او، تکمیل ساختمان مسجد بود، چون در جای حساس و زیبای شهر قرار داشت و سروصدای مردم و شهرداری هامبورگ را درآورده بود. در اولین اقدام، نام مسجد را به «مرکز اسلامی هامبورگ» تغییر داد و آن‌جا به محلی برای فعالیت‌های اسلامی دانشجویان ایرانیِ معتقد و مسلمان، که پناهگاهی در خارج از کشور نداشتند و هم‌چنین خارجیانی که تمایل داشتند با اندیشه‌‌های اسلامی آشنایی پیدا کنند، تبدیل شد.
وقتی که برای اولین بار وارد ايستگاه راه‌آهن هامبورگ شد، متوجه شد که وقتِ نماز ظهر شده است. به قبله‌نمایی که داشت، نگاه کرد؛ سپس به گوشه‌ای رفت و همان‌جا مشغول نماز خواندن شد.
مردمی که از آن‌جا عبور می‌کردند، از دیدن این صحنه متعجب شده و پليس را خبر كردند كه يكي آمده حركات غيرطبيعي انجام می‌دهد! در جواب پلیس گفته بود: «من مسلمانم؛ نماز هم واجب دينيِ ماست.» محكم گفته بود، آزادش كردند.
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
