بسم الله الرحمن الرحیم

تهیه کننده: مرکز تخصصی نماز

بسيجي کيست؟

در کوير خشک و سوزان جاهليت قرن بيستم، در شب سياه ظلم نوين جهاني، در سينه امواج و طوفان جنايات بشري، و در برابر زوزه هاي گرگان و گردباد عصيان، خورشيدي درخشيد و اشعه ي پر فروغش همه جا تابيد و معنويت ديگر بار حيات مجدد يافت و مژده فتح انسانيت سر داده شد.

شب تاريک و بيم موج و گردابي چنين حائل

کجا دانند حال ما سبکبالان ساحلها

آري خورشيد ايمان امام، نور آسمانها را بر زمين تاباند و پرتو اين خورشيد انسانهائي بودند با مشخصه هاي بارز ايمان و عشق به خداوند، اراده و تصميم آگاهانه، و ايثار و شهادت، از هر قطره خونشان مشعلي برافروختند فرا راه بشريت گمراه قرن حاضر، اينها را بسيجي لقب دادند.

در هر زمان جلوه خاصي داشته اند روزگاري شعاع وجود رسول الله بودند و خداوند توجه حبيب خود را به سوي آنها معطوف مي‏فرمايد و آنها را در رديف امدادهاي خود قلمداد مي‏کند.«هو الذي ايدک بنصره و بالمومنين»[1] .

«(اي رسول ما) خداوند کسي است که تو را با امدادهاي خود و با مؤمنين ياري کرد» و در چند آيه بعد با تأکيد بيشتر و قاطعيت اعلام مي‏کند:

«يا ايها النبي حسبک الله و من اتبعک من المؤمنين»[2] .

(اي پيامبر بس است براي تو خدا و مؤمنيني که از تو پيروي مي‏کنند.)

 براي دفاع از حق و حقيقت و نجات بشريت فقط دو پشتيبان داري و بس، اول خداوند دوم انسانهاي خداباور و پيرو رسول فقط اينها هستند که نقش وجودي مثبت در تاريخ انسانيت داشته و دارند اينها که در صحنه هاي خطر و خون و شهادت براي دفاع از ارزشها ايستادند و آماده فداکاري‏اند.

عمار بسيج که خود را يک بسيجي مي‏دانست و به آن مي‏باليد آنها را چنين معرفي مي‏نمايد:

.... حقيقتاً اگر بخواهيم مصداق کاملي از ايثار و خلوص و فداکاري و عشق به ذات مقدس حق تعالي و اسلام را ارائه بدهيم چه کسي سزاوارتر از بسيج و بسيجيان خواهند بود....

بسيج ميقات پا برهنگان و معراج انديشه پاک اسلامي است که تربيت يافتگان آن نام و نشان در گمنامي و بي‏نشاني گرفته اند، بسيج لشکر مخلص خداست...

[1] سوره انفال آيات 62 و 64.

[2] سوره انفال آيات 62 و 64.

رابطه بسيجي با نماز

با اين معرفي ها رابطه بسيجي با نماز روشن مي‏شود هر رابطه اي بين ايمان و نماز هست بين بسيجي و نماز هم هست چون ملاک و مشخصه بسيجي ايمان است پس مي‏توان گفت مرز بين بسيجي و غير بسيجي نماز ايثارگرانه و شهادت طلب است چون رسول گرامي اسلام مي‏فرمايد.

«بين الايمان و الکفر ترک الصلوة»

مرز بين ايمان و کفر ترک نماز است

امام صادق (ع) مي‏فرمايند: «لکل شيي‏ء وجه و وجه دينکم الصلاة»

هر چيزي چهره اي دارد و چهره دين شما نماز است.

بنابراين بسيجي يعني انسان نمازي فداکار، همان نمازي که علامت ايمان است و ايمان مشخصه بسيجي و بدون ايمان بسيج مفهومي ندارد.

مساجد خانه اصلي بسيجيان است و محراب «محل جنگ» را در مساجد قرار دادند تا اعلام کنند که مسجد و نماز با بسيج و جهاد و مبارزه همواره همراه بوده و هست و از آن بالاتر فقط بسيجيان هستند که مساجد را حفظ مي‏کنند و تعمير و توليت مساجد را خداوند فقط از اين گروه سزاوار مي‏بيند و مي‏پذيرد در اين رابطه به آيات سوره مبارکه حج توجه کنيم:

فقط بسيجيان مساجد را حفظ مي‏کنند

قرآن کريم در سوره مبارکه حج آيات (39 - 41) مي‏فرمايد:

«اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علي نصرهم لقدير»

«به کسانيکه مورد تهاجم قرار گرفته اند اجازه جهاد و دفاع داده شد چون مورد ظلم قرار گرفته اند و خداوند بر ياري آنها تواناست»

«الذين اخرجوا من ديارهم بغير حق الا ان يقولوا ربنا الله و لولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لهدمت صوامع و بيع و صلوات و مساجد يذکر فيها اسم الله کثيراً و لينصرن الله من ينصره ان الله لقوي عزيز»

«کسانيکه از شهرهاي خود به ناحق رانده شده اند و «هيچ جرمي ندارند» مگر آنکه مي‏گويند پروردگار ما الله است و اگر نبود که خدا بعضي از مردم را به واسطه بعضي ديگر دفع مي‏کرد هر آينه صومعه ها و معابد يهود و نصاري و مساجد خراب مي‏شد مساجدي که در آنها نام خدا بسيار ياد مي‏شود و خداوند حتماً ياري مي‏کند کساني را که او را ياري کنند خداوند قوي و عزيز است»

اين آيه در دنباله آيه قبل، کساني را که اذن جهاد و مبارزه يافته اند معرفي مي‏فرمايد و مورد ظلم را بيان مي‏کنند و سپس يک حقيقت مهم را يادآوري مي‏شود که اگر اين دفاع و مدافعين و رزمندگان نبودند مساجد ويران و خراب مي‏شد يعني مراکز ذکر خداوند در پرتو دفاع و حضور آنها محفوظ مانده است و در پايان آيه به امدادهاي الهي و قدرت و عزت خداوندي در حمايت رزمندگان اشاره شده است بنابراين همه ذاکرين خداوند و اهل مساجد و مراکز الهي و معنوي و روحاني و عرفاني و.... بايد بدانند که وام دار مؤمنين خدا باوري هستند که در صف جهاد و دفاع ايستاده اند اين حقيقتي است که از کلام خداوند به خوبي استفاده مي‏شود.

از سوي ديگر بسيجيان رزمنده بايد بدانند مهمترين هدف آنها دفاع و حفاظت از پايگاهاي خدائي يعني مساجد است که به تبع آنها ياد خداوند همواره زنده مي‏ماند و سعادت انسانها تأمين مي‏گردد و اين افتخار مربوط به کساني است که در دل هواي ياري خدا را دارند خدائي که خود قوي و عزيز است و نياز به ياري ندارد ولي آنها دين خدا و مکتب حياتبخش الهي را ياري مي‏کنند به اميد جلب رضاي معشوق و رسيدن به لقاي او تلاش مي‏نمايند نکته ديگر آيه اين است که اين حضور در صحنه دفاع و حفظ مراکز الهي فقط در اين زمان نيست بلکه در اديان گذشته نيز صومعه هاي پيروان حضرت عيسي روح الله و معابد صائبين و صلوات يهود همه در پرتو اين دلاوريها و جهادها محفوظ مانده است.

دنباله آيات به اين صورت زيبا اقامه نماز و ايتاء زکوة و امر به معروف و نهي از منکر همه را جزو صفات اين بسيجيان ذکر مي‏شود.

«الذين ان مکناهم في‏الارض اقاموا الصلوة و اتوا الزکوة و امروابالمعروف و نهوا عن المنکر ولله عاقبة الامور»

(اين کسانيکه اذن جهاد يافته اند و مظلوم واقع شده اند و از خانه هاي خود رانده شده اند و مورد نصرت خداوند قوي و عزيز قرار گرفته چون در انديشه ياري دين خدا هستند) اينها کساني هستند که اگر پيروز شوند و قدرت و مکنت پيدا کنند براي اقامه نماز و ايتاء زکوة و امربه معروف و نهي از منکر قيام مي‏کنند و پايان همه کارها براي خداوند است.

خلاصه مطالب آيات فوق

1- حفظ مساجد و کليه اماکن مقدسه که پايگاههاي فضائل هستند به وسيله دفاع و مبارزه يک گروه از انسانهاي مؤمن مي‏باشد که اگر اينها نبودند آن مراکز به وسيله دشمنان انسانيت و اسلام منهدم مي‏شد.

2- اين انسانهاي مؤمن همان مردان قتال و مبارزه در راه خدا هستند که نيت آنها ياري دين است البته عالمان و متقين و صاحبان فضائل هر کدام امتياز و ويژگي و جايگاه خاصي دارند ولي رزمندگان بسيجي افتخار حفظ مساجد را دارند.

3- اين بسيجيان خدا جو هر گاه قدرت پيدا کنند دچار غرور و دنيا طلبي و غنيمت خواهي نمي‏شوند به فکر استفاده هاي شخصي و جاه طلبي نيستند بلکه همان اهداف مقدسي که در دفاع داشتند در سطح جامعه در زمان صلح هم دنبال مي‏کنند هدف آنها اقامه نماز به عنوان رابطه انسان با خدا و براي خدا و ايتاء زکوة به عنوان رابطه انسان با انسانهاي ديگر براي رضاي خدا و امر به معروف و نهي از منکر به عنوان حاکميت هميشگي دين و فضائل الهي و مبارزه دائمي و هميشگي با ضد ارزشها و منکرات مي‏باشد.

ولله عاقبة الامور - فرجام همه کارها از آن خداوند است

کوتاه سخن آنکه: آيه کريمه «الذين ان مکنا» هم تا آخر مطلق نيست و شامل عموم مسلمين و مؤمنين نيست بلکه مخصوص کساني است که اهل نبردند و آماده دفاع.

تعمير مساجد مخصوص بسيجيان است

قرآن کريم مي‏فرمايد: «يا بني آدم خذوا زينتکم عند کل مسجد»[1] .

اي فرزندان آدم در هر مسجدي زينت هاي خود را برداريد

در روايات متعدد تأکيد شده که هر کس به مسجد مي‏رود با وضع مرتب و منظم آراسته باشد و مساجد نيز زيبا و تميز باشند بديهي است که اين مطلب با تجملات و تشريفات زائد که از آنها نهي شده فرق دارد.

مسجد و مسجديان بايد تميز و آراسته باشند بنابراين دست اندرکاران مساجد بايد توجه خاص و ويژه اي به تعمير و نظافت آنها بکنند در عين سادگي و بي تجملي، اين وظيفه عموم مؤمنين هم هست لکن خداوند از اينکه عده اي با مقاصد غير خدائي بخواهند در اين کار وارد شوند نهي مي‏فرمايد و تعمير مساجد را منحصراً وظيفه و افتخار بسيجيان معرفي مي‏کنند.

«ما کان للمشرکين ان يعمروا مساجد الله شاهدين علي انفسهم بالکفر اولئک حبطت اعمالهم و في النارهم خالدون»[2] .

مشرکان حق ندارند مساجد خدا را تعمير نمايند در حاليکه به کفر خود آگاه هستند آنها اعمالشان باطل و در آتش جهنم هميشگي خواهند بود.

«انما يعمر مساجدالله من آمن بالله و اليوم الاخر و اقام الصلوة و اتي الزکوة و لم يخش الاالله فعسي اولئک ان يکونوا من المتهدين»[3] .

مساجد خدا را فقط کساني آباد مي‏کنند که ايمان به خدا و روز جزا داشته و نماز را اقامه و زکوة مي دهند و جز از خدا از کسي نمي‏ترسند اين گروه اميد است از هدايت يافتگان باشند.

ويژه گيهاي مذکور در آيه تمام خصوصيات بسيجي است.

آيه اول از اينکه مشرکان به تعمير خانه خداوند بپردازند شديداً نهي شده آيه دوم عمران مساجد را مخصوص انسانهاي پاک و با ايمان قرارداده و براي آنها پنج شرط تعيين کرده:

1- ايمان به خداوند

2- ايمان به روز قيامت

3- اقامه نماز

4- اداء زکوة

5- نترسيدن جز از خدا

افرادي هستند که مسجد مي‏سازند يا تعمير مي‏کنند لکن براي مطرح کردن خود و يا حب جاه و شهرت و.... اينها شرک است و بايد دامن مساجد از اين چنين متولياني پاک شود. عمران مسجد بايد در دست کسي باشد که عقيده به خدا و قيامت داشته باشد و عملاً اقامه نماز اداء زکوة و نترسيدن از غير خدا را نشان بدهد.

راستي چه کساني در صحنه انقلاب اسلامي اين خصوصيات را داشتند و بدون ادعا در ميدان عمل نشان دادند، چه کساني بودند که جز از خدا نمي‏ترسيدند؟ آنروزهاي سخت که همه جا آتش و خون و شهادت بود و بسياري در پناهگاه هاي امن آسوده خاطر و بي خيال و راحت نظاره گر بودند چه کسي نشان داد که «لم يخش الاالله» همان کس بايد امروز مسئول و متولي عمران مسجد باشد. آيه سوم در ادامه مي‏فرمايد:

«اجعلتم سقاية الحاج و عمارة المسجد الحرام کمن امن بالله و اليوم الاخر و جاهد في سبيل الله لايستوون عندالله»

آيا آب دادن به حجاج و تعمير مسجد الحرام را همانند کسي که با ايمان به خدا و روز قيامت در راه خدا جهاد کرده قرار داديد اينها در نزد خدا مساوي نيستند. افرادي خيال نکنند با انجام خدمات اجتماعي و عام المنفعه موقعيت خاصي دارند که همرديف و همسنگ جهادگران بسيجي هستند نه خداوند با عبارات گوناگون عدم تساوي اينها و امتياز مهم رزمندگان راه خداوند را بيان مي‏کند کوتاه سخن آنکه بايد جان برکفان راه خدا و رزمندگان مؤمن بسيجي در بين مسلمانها جايگاه ويژه داشته باشند نه از لحاظ مادي و امکانات رفاهي بلکه از نظر اداره و تعمير مساجد و توليت آنها که امري مهم و قابل توجه است.

 [1] اعراف آيه 31.

[2] توبه آيات 19 - 17.

[3] توبه آيات 19 - 17.

نقش بسيج در جذب جوانها به نماز و مسجد

هر قشر سني از انسانها داراي روحيات و حالات خاصي هستند که امروزه بسيار مورد توجه دانشمندان مي‏باشد، و هر روحيه اي شيوه تربيتي خاصي دارد، روحيات مختلف از نظر تربيتي يکسان نيستند مثلاً کودکان حالات خاصي دارند و براي تربيت آنها زبان خاصي لازم است.

«من کان له صبي فليتصاب»

چونکه با کودک سرو کارت فتاد

پس زبان کودکي بايد گشاد

بر اساس اين مطلب مسلم، موفق‏ترين گروهي که مي‏توانند نسل نو و جوان را با مسجد و نماز آشنا کنند بسيجيان هستند که بيشتر آنها جوانان با ايمان و اعتقاد مي‏باشند.

پدران و مادران و افراد مسن با توجه به گرفتاريها و خصوصيتهاي خاص سني طرفين، در جذب جوانها کمتر موفق مي‏شوند و نمي‏توانند آن تاثير مطلوب را داشته باشند ولي بسيج اين توان و جاذبه را دارد مشروط به آنکه بزرگترها و ريش سفيدها و امام جماعت، ميدان کار را براي آنها باز بگذارند و اين مطلب با تجربه نيز ثابت شده خانواده هايي که اصلاً مذهبي نبوده و وضع مناسبي نداشته اند فرزندان آنها مجذوب بسيج و مسجد و نماز شده اند، بنابراين مسئولين دلسوز بايد از اين توان و قدرت مردمي براي اصلاح وضع جوانان بهره برداري لازم را بنمايند که مع الاسف کمترين استفاده مي‏شود.

بسيج و اذان عمومي

حضور گسترده بسيج در همه جاي مملکت اسلامي هر گونه اقدام همه جانبه و گسترده را براي آنها آسان مي‏سازد به عنوان مثال براي پخش اذان در سراسر کشور بسيجيان مي‏توانند با يک هماهنگي و اقدام تمام مملکت را در موقع اذان با صداي تکبير خداوند به حرکت درآورند. در تمامي ادارات و وزارتخانه ها، دانشگاهها و مدارس، محلات و مساجد، کارخانجات و... و اين حرکت عمومي و فراگير نقش عظيمي در گسترش فرهنگ نماز و ايجاد جو معنوي در جامعه و مايوس نمودن دشمنان اسلامي دارد.

طبيعي است که پيرو اذان عمومي اقامه نماز عمومي نيز مي‏تواند در دستور کار عمومي بسيجيان قرار گيرد.

تفکر بسيجي چيست؟

خلاصه کلام: اگر بر کشوري نداي دلنشين تفکر بسيجي طنين اندازد، چشم طمع دشمنان و جهانخواران از آن دور خواهد گرديد والا هر لحظه بايد منتظر حادثه باشيم. (امام خميني ره)

اصول و مباني تفکر بسيجي

اصول و مباني تفکر بسيجي که منشاء اعمال و رفتار او مي‏شود به صورت زير فهرست‏بندي مي‏شود:

1- ايمان و عشق به خداوند متعال:

الف) داشتن هدف در زندگي

ب) شناخت و عشق خداوند و ارزشهاي متعالي

ج) تبعيت و پيروي آگاهانه و عاشقانه از اولياء خدا (خط ولايت)

2- خلوص و اراده الهي:

الف) ايثار در راه خداوند و (شهادت طلبي)

ب) کار عاشقانه و شجاعت

ج) تلاش بيش از حد وظيفه (فداکاري)

د) بي‏توقعي و بدون انتظار و چشم داشت اجر و سپاس

ه) خسته نشدن و صبر و استقامت

3- سادگي و پرهيز از تجملات و تشريفات

4- کار انقلابي و تهاجمي و جهت‏دار 

این مطلب را به اشتراک بگذارید :