چراغ هدایت

موضوع: امام حسین ^{علیه السلام} و نماز

عنوان درس: شهید هدایت (چراغ هدایت)

مخاطب: ابتدایی£      راهنمایی£       دبیرستان¢

           دختر  ¢       پسر     £       هر دو     £

طراح: حجت الاسلام رضا احمدی فرد

به­نام آنکه نام دلربایش     بود درمان درد بندگانش     به لب ذکر شفا­بخش تو دارم     خدایا هرچه دارم از تو دارم

خواهران خوبم: سلام  

امیدوارم روز خوبی را پیش رو داشته باشید. خانم­ها! می­دونید هرکاری که بخواد بشه نیاز به صرف مقداری زمان داره، انرژی و نیرو می­بره ....

بعضی کارها هست که نیاز به چند ثانیه وقت داره، بعضی چند دقیقه و چند ساعت و...

[ بعد هم موارد را به شکل زیر می­نویسیم]

کارهای چند ثانیه­ای مثل      نفس کشیدن/نگاه کردن/سوزن نخ کردن

کارهای چند دقیقه­ای مثل    غذا خوردن(یک وعده مثل ناهار)/استحمام/اتو زدن یک لباس/ نماز خواندن کلاً 17 دقیقه در شبانه روز.

کارهای چند ساعتی مثل      یک روز درسی/ روزه گرفتن(از سحر تا مغرب)/آشپزی کردن ...

کارهای چند روزی مثل       زیارت کربلای معلی یا امام رضا^{علیه السلام}/پیدا کردن دوست در سال جدید ...

کارهای چند هفته­ای مثل    گرفتن گواهینامه رانندگی/سفر حج ...

کارهای چند ماهی مثل       به ثمر نشستن محصول کشاورزی/یک سال تحصیلی/ کلاس خیاطی ...

کارهای چند سالی مثل       پیشرفت های علمی                  پزشکی

                                                                           هسته­ای

                                                                          نانوتکنولوژی

                                                                          هوافضا (ماهواره و موشک و پهباد...)

چند هزار سال و چند هزار نفر؟

 آن کدام امر مهم است که انجامش و به نتیجه رسیدن آن نیاز به چندین هزار نفر داشته و هزاران سال برایش زحمت کشیده شده؟

       [ شنیدن نظرات و پاسخ­های مخاطبان...]

 [یک راهنمایی] به این مسأله مهم در سورۀ حمد اشاره شده     در دعایی که هر مسلمانی باید حتماً ده بار از خدا بخواهد!

آن دعای واجب چیه؟     بله         اهدناالصراط المستقیم       خدایا ما را به راه راست هدایت فرما

بنابران آن مسأله مهم که 000/124 پیامبر در طول تاریخ از زمان حضرت آدم^{علیه السلام} تا خاتم برایش زحمت کشیده شده و خون دل خوردند مسأله هدایت­انسان است.

خوب سؤال: مگه خداوند به انسان عقل و فطرت نداده پس چه لزومی داره که یکی دیگه بیاد و ما رو هدایت کنه؟[شنیدن جواب­های مخاطبان]

قدیما وقتی سینما می­رفتید (شاید الآن هم در بعضی سینماها باشه) زمانی که فیلم شروع می­شد اگه کسی می­خواست وارد سالن نمایش فیلم بشه، موقع ورود یک شخصی با چراغ قوه­ای که در دست داشت، اون رو راهنمایی می­کرد و تو اون تاریکی بهش جای صندلی خالی رو نشون می­داد تا به در و دیوار نخوره؛ این آدم از مسئول سینما پول می­گرفت که در تاریکی آدم­های تازه وارد را راهنمایی کنه.

                     سینما                                                          دنیا

سینما موقع پخش فیلم تاریک و ظلماته                  پر از تاریکی و انحراف و خطر و...

آدم تازه وارد جایی رو نمی­بینه                             همه بار اوله وارد دنیا شدیم(سابقه و تجربه قبلی نداریم)

خطر و پله و مانع و... زیاده                                  انحراف و غفلت و شیطان و وسوسه های او جدّیه

راهنما چراغ داره ما نداریم                                  پیامبران و امامان چراغ وحی دارند

راهنما از ما توقعی نداره(بی مزد و منّت)                  پیامبران و امامان هیچ مزد و اجری از ما نمی­خواهند(خالصانه)

راهنما قبلاً محیط رو دیده و توجیه شده                  خداوند پیامبران و امامان را از قبل برای این کار تربیت کرده

به این چند دلیل ما نیاز به راهنما و هدایت داریم      راهنمایی که هم دلسوز ماست هم عقل و درکش بیشتر است و اشتباه نمی­کنه و معصومه، طمع به مال ما نداره، چراغ قرآن در دست داره، راه را بهتر از ما می­شناسه.

[نوشتن این جمله در تخته]     "إن الحُسین ... مصباحُ هُدی و سفینةُ النَجاة"[1]      همه شما این جملۀ زیبا را بارها و بارها شنیده­اید و دیده­اید روی پرده ها و کتیبه های محرم.

کی می­دونه این جمله از کیست؟ بله! از حضرت رسول اکرم ^{صلی­الله­علیه­وآله} امام حسین^{علیه السلام} شهید هدایت امّت است.

امام حسین ^{علیه السلام} کشتی نجات است؛ شما دیدید در محرم همه جور آدمی در مراسم عزاداری شرکت می­کنه با هر قیافه و ظاهر و اعتقادی[حتی غیر مسلمانها برای تاسوعا و عاشورا نذری می­دن: ارمنی­ها، آشوری­ها، زرتشتی­ها، یهودی­ها]. آقا امام حسین ^{علیه­السلام} جان نازنینش رو در کربلا فدا کرد تا دین اسلام زنده بمونه تا ما راه را گم نکنیم...

خوب ما چه کار می­تونیم در قبال این فداکاری و خدمت ایشون بکنیم: بنشینیم برای آقا گریه کنیم؟! روضه بگیریم؟ آش نذری بدیم؟ روز عاشورا شربت بدیم به عزادارا؟! ... خیلی کارها می­شه کرد اما:

از حسین اکتفا به نام حسین^{علیه السلام}             نبود در خور مقام حسین^{علیه السلام}

یکی از توقعاتی که حضرت از ما محبین و دوستدارانش داره اینه که چیزهایی که ایشان دوست دارند ما هم دوست بداریم. مثلاً چی حاج آقا؟! بگذارید در این فرصت کم فقط به یک مورد اشاره کنم و سرتونو بیش از این درد نیارم:

یک جمله معروفی از حضرت نقل شده که فرمودند: انی احب الصلاة: من عاشق نمازم، من حرف زدن با خدا رو دوست دارم. حتی روز عاشورا هم شنیدید که آقا وقتی ظهر شد و موقع نماز، در اون وضعیت که کوفی­ها تیراندازی می­کردند، نمازشون را با چه عشقی اقامه کردند... این پیام بزرگه: یعنی آی مسلمونا! آی اونایی که ادعا می­کنید ما اهل بیت رو دوست دارید و میگید ما شیعه­ایم! نمازتونو دریابید؛ نماز نماز نماز

وقتی کسی عاشق کسی می­شه! سعی می­کنه خودش را مثل معشوقش کنه، طوری رفتار می­کنه که محبوبش از او خوشش بیاد، دروغ می­گه اونی که می­گه من عاشق حسینم اما عاشق نماز نیست اونی که به نمازش اهمیت نمی­ده، نماز صبحش قضا می­شه ککش نمی­گزه ... چطور می­تونه بگه من حسینی­ام...!

خدایا به حق بنده خوبت امام حسین ^{علیه السلام} بندگی کردنو به ما هم یاد بده...

خدایا ما را عاشق نماز و عشق بازی با خودت قرار بده....     

  آمین یا رب العالمین

شروع و ایجاد انگیزه اولیه

بدنه

 و قالب بحث

مشارکت

معما

 مشارکت

یک تمثیل

قالب تشبیهی

سؤال

دعای پایانی