■ نماز راستکی و اهمیت دادن به نماز
نماز راستکی
موضوع: اهمیت دادن به نماز |
عنوان درس: نماز راستکی |
||
مخاطب: ابتدایی£ راهنمایی£ دبیرستان¢ دختر £ پسر £ هر دو ¢ |
|||
طراح: حجت الاسلام رضا احمدی فرد |
|||
ما پیروان مُصحف و در دین احمدیم بر جملۀ خلایق عالم سرامدیم شکر خدا که در همه گیر و دارها ما متکی به مهدی آل محمّدیم
هوا خیلی گرم بود، آفتاب داغ مدینه بد جوری آزار دهنده بود. جوان نشسته بود زیر سایه دیوار خانهای، از دور مردی با وقار میآمد. چهره نورانی و دوست داشتنیای داشت. نزدیکتر شد. جوان آقا را شناخت، بله آقا امام صادقعلیه السلام بود که از آنجا رد میشد. جوان به احترام ایشان از جا بلند شد و جلو رفت و سلام کرد. حضرت هم او را تحویل گرفت و با لبخندی ملیح سلامش را جواب داد، بعد از احوال پرسی، حضرت نگاهی به جوان کرد و فرمود: "فرزندم شما از محبّین و شیعیان ما هستید؟" [آخر در مدینه همه جور آدمی بود و هست. هم دوستان اهل بیت علیهمالسلام و هم دشمنان آنان از قدیم در این شهر بوده اند[. جوان گفت: "بله آقا، من افتخار میکنم که محبّ و مرید شما هستم یابن رسولالله!" حضرت فرمود: "فرزندم میشه از زیر سایه این جا به زیر آن درخت بروی و آنجا (آن طرف کوچه) بشینی؟" جوان یک نگاهی به درخت کرد و بلافاصله گفت چشم و حرکت کرد، در همین حال به ذهنش آمد که بپرسد آقا، این سایه با آن سایه چه فرقی داره؟ حضرت قبل از اینکه جوان سؤالش را به زبان بیاورد فرمود: "این خانهای که شما زیر سایه اش نشسته بودی، خانهی یکی از ناصبیها(که دشمن اهل بیت اند) است. در روز قیامت صاحب این خانه به همین اندازه که سایه دیوار خانه اش باعث خنک شدن محبّ ما شده از ما طلبکار میشود و حقی پیدا میکند و آنجا باید جبران کنیم[1].
این گوشهای از لطف و محبت اهل بیت علیهمالسلام نسبت به دیگران است... همین امام عزیز، ساعتهای آخر عمرشان فرمودند: بروید همه اقوان و دوستان و آشنایان را خبر کنید بیایند. میخواهم وصیت کنم، حرف مهمی دارم. همه حساس شدند امام صادق علیهالسلام که در تمام عمر با برکتشان روایات فراوانی نقل کردند و بیشتر احکام و دستورات اخلاقی و معارفی دین و مذهبمان مدیون جملات و احادیث ایشان است، حالا چه میخواهند بگویند. همه جمع شدند دور بستر آقا. نفسها در سینه حبس شده بود. همه با دقت منتظر بودند ببینند این حرف و سفارش مهم آقا در پایان عمرشان چیست؟ امام لب باز کردند و فرمودند: قسم به خدا [می دونید قسم خوردن کار خوبی نیست و بزرگان و ائمه برای چیزی قسم نمیخوردند؛ آن هم قسم جلاله به خدا...[ به شفاعت ما اهل بیت نمیرسد...( چه کسی؟) کسی که نمازش را سبک بشمارد و به آن اهمیت ندهد.[2]
همهی ما شیعیان امید و آرزویمان این است در قیامت که کار خیلی سخت میشه و نیاز به کمک داریم، اهل بیت علیهمالسلام به فریادمان برسند و پیش خدا ضمانت و شفاعتمان را بکنند. امامی که آنقدر مهربان و دلسوز است که در روایت آمده "الامامُ الوالدُ الشفیق"[3]: امام، پدر مهربان مردم است. امام مثل ابر رحمت است؛ امامی که اگر دشمنش هم به او کوچکترین خدمتی کند لطفش را جبران میکند؛ اون وقت این امام، به کسی که نمازش را سبک بشمارد در قیامت (آن هم در اوج نیاز)، توجهی نمیکند. یکبار دیگه به این جمله دقت کنید: کسی که به نمازش بی توجه و سهل انگار باشد، نه کسی که اصلاً نماز نمیخواند؛ یعنی کسی که میخواند امّا بد میخواند، خط در میان، عشقی و هر وقت شد میخواند.
رفقا! اهل بیت با تمام مهربانی و دلسوزیشان نسبت به ماها، از کسی دستگیری میکنند که حداقلهای مسلمانی را انجام دهد، این حرف خیلی عجیب نیست؛ چون خداوند متعال که مهربانی پیامبر اکرم و امامان، یک جلوه کوچکی از مهربانی اوست در قرآن کریم میفرماید: "ویلٌ لِلمُصلّین"[4]: وای بر نماز خوانها. کدام نماز خوانها؟ "الّذین هُم عَن صلاتهم ساهون"[5]: کسانی که نسبت به نماز سهل انگارند. آنهایی که نماز نمیخوانند که هیچ، مرخصاند و آنهایی هم که میخوانند و بد میخوانند عاقبتشان"ویل" است. "ویل" چیه؟ بگو کجاست! "ویل" یکی از درّههای جهنم است که خیلی وحشتناک و خوف انگیز است! میدونید که جهنم هم بالا شهر و پایین شهر داره، همه جاش یکسان و یک جور نیست ... خدا به دادمون برسه!!
رفقا! میدانید ما چند جور نماز داریم؟
|