■ مقایسه مدل اشتباه و مدل درست دعوت به نماز
مدل زیر مثالی عملی برای مقایسۀ دو نوع روش امر به نماز:
به جای گفتنِ: می‌توان گفت:
|
این طرز نماز خواندن غلط است. زود باش، وقت نماز دیر شد. صد بار گفته‌ام که نمازت را به‌موقع بخوان.
یادت باشد صبح زود بیدار شوی که نمازت قضا نشود. این‌قدر نمازت را با سرعت و شتاب نخوان. ثواب خواندن نماز در مسجد خیلی بیشتر از خانه است. این طرز نمازخواندن را خدا قبول نمی‌کند.
این وضویی که گرفتی باطل است، زود باش دوباره وضو بگیر. اگر نمازت را به‌موقع بخوانی جایزه می‌گیری. اگر نمازت را ترک کنی، خداوند نیز با تو قهر می‌کند. کسی که نماز می‌خواند نباید گناه یا کارهای زشت انجام دهد. |
طرز درست نماز خواندن چگونه است؟ فکر می‌کنی الان وقت چیست؟ من دربارۀ چه چیزی بارها به تو تذکر داده‌ام؟ فردا صبح باید چه ساعتی بیدار شوی؟ یا: اولین کاری که باید صبح زود انجام بدهی چیست؟ چگونه می‌توانی نمازت را با آرامش بخوانی؟ خواندن نماز در کجا ثواب بیشتری دارد؟ فکر می‌کنی خداوند کدام نوع نماز را بیشتر قبول می‌کند؟ طرز صحیح وضوگرفتن چگونه است؟ می‌توانی یک‌بار برای من انجام دهی؟
هرگاه نمازت را به‌موقع می‌خوانی، چه احساسی داری؟ اگر نمازت را ترک کنی، چه اتفاقی می‌افتد؟ کسی که اهل نماز است، باید از چه کارهایی دوری کند؟ |
