■ تا الآن نماز نمیخواندم و روزه نمیگرفتم. آیا اگر بخواهم توبه کنم باید آنها را قضا کنم؟
پاسخ: توبه و شروع به انجام عبادات شرعی، توفیقی است که نصیبتان شده است که باید قدر آن را بدانید و نگذارید شیطان با بزرگ نشان دادن برخی کفاره های عبادات انجام نشده، شما را از راه راست دور کند. ابتدا سعی کنید عبادات شما از این به بعد از بین نرود و در وقت خودش انجام شود و بعد از مدتی، کم کم شروع به انجام عباداتی کنید که از شما قضاء شده است.
مراجع عظام تقلید درباره نماز و روزه قضاء شده می گویند:
باید قضاى نماز و روزه را بجا آورد، و روزه او کفّاره نیز دارد.[1] و اگر توانایی انجام کفّاره را ندارد، وظایفی دیگری به عهده او است که برای آگاهی از آن به رساله عملیه مرجع تقلید خود مراجعه کنید.
در هر حال ترک گناه و معصیت موضوعی مستقل است که به خودی خود دارای ارزش والایی در نزد پروردگار است.
[1]. خامنهاى، سید على، أجوبة الاستفتاءات، ص 168، س 811، دفتر معظم له، قم، اول، 1424 ه ق؛ آیت الله مکارم شیرازى، ناصر، استفتائات جدید، ج2، ص 121، س 309، انتشارات مدرسه امام على بن ابى طالب، قم، دوم، 1427 ه ق؛ گلپایگانى، سید محمد رضا، مجمع المسائل، ج4، ص 139، دار القرآن الکریم، قم، دوم، 1409 ه ق.
■ بعضی ها می گویند « در جوانی نهایت لذت را می بریم و عشق دنیا را می کنیم و در پیری توبه می کنیم و نماز می خوانیم » آیا این حرف درست است ؟
1- هیچ تضمینی برای زنده ماندن انسان تا ساعت بعد وجود نداردتا کسی بخواهد برای توبه در دوران پیری برنامه ریزی کند.
2- حتی اگر انسان به پیری برسد، چه تضمینی برای توبه او هست ؟
3- حتی اگر در پیری توبه کند، نماز پیر با نماز جوان ، فاصله زیادی دارد. ...
■ با توجه به اين كه ذكر شده انسان فطرتاً عبادت را دوست دارد، چرا ما از عبادتهاى خود لذت نمىبريم؟
گرايش به ذات اقدس اله فطرى است؛ ولى شهوت و غضب نيز به عنوان ابزار كار در نهاد ما وجود دارد. انسان عاقل اين دو را تعديل مىكند نه تعطيل. انسان جاهل شهوت و غضب را امير فطرت مىكند. در اين حال، فطرت اسير و در بين غرائز دفن مىشود؛ و از فطرت مدفون شده كا ...