■ آیا این حدیث که پیامبر فرموده کسی که غیبت کند عباداتش تا 40 روز به نامخ عمل شخص مورد غیبت قرار گرفته، میرود و عبادات و اعمال خیر غیبت کننده از نامه عمل خودش پاک میشود با عدالت خدا جور در می آید؟ در ادامه ااین حدیث گفته شده که تا ۴۰ روز در صورت نداشتن عمل خیر گناهان آن فرد به نامه عمل فرد غیبت کننده می ایند..
آیا این انصاف است که گناهی مانند خوردن مشروب و یا انجام زنا از نامه عمل فردی به نامه عمل فردی دیگر که ان گناه را نکرده برود و با عدالتی که از خدا سراغ داریم جور است که نماز بخوانیم کار خیر انجام دهیم و با یک صحبت در مورد فلان شخص که حکم غیبت را پیدا میکند اعمالمان تباه و به نامه عملش منتقل شود؟؟
پاسخ از طرف مدیر قنوت: با سلام
چند نکته را باید متذکر شویم:
1. دستورات الهی شبیه قوانین طبیعت است که قرار داده شده دارای نظم و ارتباط و ضابطه خودش است و خداوند در قالب دستورات دینی سعی دارد که این قوانین را بیان کند.
2. در روایت مورد نظر شما بیان شده است تا 40 روز اعمال خوبش "قبول نمی شود" که این با معنای "باطل بودن "متفاوت است. یعنی اگر شما نماز بخوانید نمازتان باطل نیست و فقط درجه آن بالا نیست مثل این که شما درسی را با حداقل نمره قبول شده باشید و در ادامه روایت هست که روز قیامت برای جبران گناه شما (که بردن آبروی یک نفر است) از اعمال خوب شما به او داده می شود و اگر اعمالتان کم بود از گناهان او به شما داده می شود تا جبران شود و عدالت برقرار شود.
3.این روایت نمی گوید هر گناهی از غیبت شونده را برای غیبت کننده می گذراند بلکه گناهان هم برای خود ضرایبی دارند
4. در آخر این که خداوند در دین اسلام ارزش بیشتر برای حرمت و آبروی مومن قرار داده حتی نسبت به خانه خودش که کعبه است و یقینا در این جا این گناه، گناه کوچکی نیست که بگوییم فقط پشت سر کسی حرف زدن است و باید در خاطرمان باشد این قانون برای کسانی که پشت سر شما هم حرف می زنند هست.
■ مستحبات و مکروهات رکوع را نام ببرید؟
الف. مواردی که انجام آن در رکوع، بر نمازگزار مستحب است، عبارت است از:
1. در حال خم شدن برای رکوع «اللّٰه اکبر» بگوید.
2. در حال رکوع زانوها را به عقب برده و جلو نیاورد.
3. پشت خود را راست نگه دارد، به نوعى که اگر قطرۀ آبى بر آن ریخته شود به‌جاى ...
■ 1- فلسفه اذان گفتن چيست؟ و چرا فرازهاي آن تكرار مي شود؟
هر جمعيت و ملتى براى معرفى خود آگاهاندن مردم براى امرى و تجمع در جايى، از سرود و يا وسيله اى استفاده مى كنند. ناقوس كليسا در مسيحيت، سرود ملى هر كشور و شيپور در برخى شهرها از آن جمله است.
در اسلام نيز اذان تشريع شد تا نشانه اى براى تجمع مردم و آما ...
