پاسخ: در روایات متعددی از پوشیدن « لباس شهرت » نهی شده است .

امام حسين عليه السلام فرمود ؛

« هر كس لباس شُهرت بپوشد، خداوند، در روز قيامت، لباسى از آتش بر او مى‏ پوشاند. »(الکافی ج 6 ص 445)

امام صادق عليه السلام فرمود ؛

« آدمى را رسوايى همين بس كه جامه ‏اى بپوشد كه باعث انگشت نمايى او گردد يا مركبى انگشت‏ نما سوار شود »
بحار الانوار ج 78 ص 252

و فرمود ؛

خداوند تبارك و تعالى، لباس شهرت را دشمن مى‏ دارد. »

الکافی ج 6 ص 445

عبّاد بن كثير به امام صادق عليه السلام وارد شد در حالى كه لباس شهرت ضخيمى پوشيده بود، حضرت فرمود: اى عبّاد! اين چه لباسى است؟ عرض كرد: اى ابا عبداللَّه! اين را براى من عيب مى‏ دانى؟ حضرت فرمود: « آرى. رسول خدا فرمود: هركه در دنيا لباسى شهرت‏ آور بپوشد، خداوند در روز قيامت جامه خوارى بر او بپوشاند.»

رجال کشی ج 2 ص 690

از این روایات حرمت پوشیدن لباس شهرت استفاده می شود ، لباس شهرت با توجه به مفهوم لغوی کلمه « شهرت » لباسی است که موجب انگشت نما شدن و شهره شدن و هتک و #خواری صاحب آن شود و مناسب زی و شان شخص نباشد ،

توضیح المسائل مراجع ، بنی هاشم ، ج 1 ص 467

البته پوشیدن لباس شهرت ، اگر چه حرام است ، اما موجب بطلان نماز نمی شود ، زیرا ملازمه ای بین حرمت پوشش لباس شهرت و بطلان نماز با لباس شهرت نیست ، نماز گزار اگر لباس شهرت بپوشد کار حرام کرده است ، اما #نمازش باطل نمی شود .

مستمسک العروه الوثقی ج 5 ص 395

و نکته آخر:
پوشش روحانیت ، همان پوشش پیامبر گرامی و اهل بیت ایشان علیهم السلام است . به خاطر این که روحانیت از پیامبر گرامی و امامان معصوم علیهم السلام ، جانشینی می کنند ، لذا برای شناخته شدن در جامعه به عنوان پاسخگوی سوالات دینی مردم ، همان لباسی را بر تن می کنند که پیامبر گرامی و امامان معصوم معمولا بر تن می کردند ، با توجه به آن که افراد هر قشری از جامعه که وظیفه خاصی دارند ، لباس اختصاصی برای خود انتخاب می کنند تا به آن لباس شناخته شوند ، روحانیت هم ناگزیر از لباس خاصی است که به وسیله آن از دیگر اقشار شغلی جامعه شناخته شود و چه لباسی بهتر از همان لباسی که آورنندگان دین میپوشیدند چرا که روحانیون مبلغ آیین آنها هستند و با پوشیدن لباس آنها ، هم یاد و خاطره آن بزرگواران درجامعه تداعی می شود و هم لباس اختصاصی برای روحانیت تعیین می شود.

آیا می توان گفت لباس نظامیان یا پزشکان ، یا آتش نشانان و ... لباس شهرت است ؟ همانطور که لباس سایر اقشار جامعه لباس شهرت نیست ، زیرا تنها موجب شناخته شدن آنان می شود نه خوار شدن و هتک آنان ، لباس روحانیت هم لباس شهرت نیست ، و تنها موجب شناخته شدن روحانیت می شود ، چرا که نه تنها این لباس موجب خواری و هتک صاحب آن نمی شود ، بلکه به خاطر انتساب لباس مذکور به پیامبر گرامی و اهل بیت ایشان ، موجب شرف و آبرو صاحب آن می شود .

اهل بیت گرامی به صورت مطلق برای تمام مردم خصوصا در نماز توصیه به پوشش عمامه و همچنین عباء ( در نماز ) می کردند ؛

بحار الانوار ج 80 ص 189 باب 2

این بیان اهل بیت برای یاد آوری نام و خاطره آورندگان دین در جامعه بوده است که همگان خود را شبیه به آنان کنند و بهتر بتوانند از اخلاق و رفتار نیکوی آنان الگو گیری کنند ، بنابراین لباسی که یاد آور آورنندگان دین است ، لباس عزت و شرف و بزرگی است نه لباس خواری و مذمت تا مصداق لباس شهرت شود .
این که برخی افراد جاهل روحانیت را به سخره می گیرند ، این سخره گرفتن به خاطر مخالفت با اصل وجودی روحانیون است نه لباس آنان ، چنان که پیامبر اسلام و پیامبران پیشین نیز از دست این افراد در امان نبودند ، تا جایی که خداوند فرمود ؛

« (با اين حال نگران نباش) جمعى از پيامبران پيش از تو را به باد استهزا گرفتند اما سرانجام آنچه را مسخره مى‏ كردند دامانشان را گرفت (و عذاب الهى بر آنها نازل شد).»

انعام 10