■ مي خوام به يه دختر بي نماز پيشنهاد ازدواج بدم. خودم آدم بسيار مذهبي. اهل نماز شب و دعاي کميل و زيارت عاشورا و... هستم. از لحاظ اسلام، ازدواج با بي نماز چطوره؟ آيا ميشه بعد از ازدواج يه دختر 22 ساله رو نماز خون کرد؟ لطفا جواب تمام سوالم رو بدين.
پاسخ: ازدواج يکي از مهمترين حوادث زندگي است و نقش اساس در خوشبختي و سعادت يا بدبختي و شقاوت انسان دارد و از آنجا كه مذهب واعتقادات جزیی از زندگی فردی واجتماعی انسانها بوده ودر زندگی مشترک نقش تعیین کننده داشته وحتی گاهی اختلاف در این زمینه با عث اختلافات خانوادگی خواهد شد لذا به نظر مي آيد در اين امر مهم با احتمالات پيش رفتن، و اميدواري بي جا به خود دادن نسبت به اينكه بعدا متدين مي شود و نمازي مي خواند، کار معقول و منطقي نباشد.
فراموش نکنیم که شخصی که تصمیم ازدواج با دیگری را دارد هدف از ازدواج او نمازخوان کردن ویا اصلاح اعتقادات طرف مقابلش نمی باشد بلکه می خواهد با ازدواجش به آرامش،سکون و... دست پیدا کند. چراكه طبق قائده همسر آدمي بايد قبل از ازدواج همان گونه که حق است تربيت شده باشد، نه آنکه در منزل شوهر بخواهد تربيت شود؛ زیرا تجربه نشان داده آنهايي که همسر مناسب و تربيت يافته انتخاب نموده اند در ادامه زندگي با مشکلاتي مواجه مي شوند چه رسد به آنکه شوهری بخواهد همسرش را در منزل خود( بر اساس شاخصه های مورد نظرش ) تربيت نمايد؛ لذا بهتر است وضعیت فعلی طرف مقابل را در نظر گرفته و به این دل خوش نکرد که بعد از ازدواج نماز خوان خواهد شد.
در نتيجه كسي كه مقيد به احکام شرعي و پايبند به دين و مسائل ديني هست و دوست دارد در آينده با همسري متدين زندگي کند بايد از همان ابتدا همسري انتخاب کند كه حد نصاب از ايمان و التزام عملي به احکام شرعي را داشته باشد و الا در آينده نزديك نسبت به موضوعات مختلفي همچون طهارت و نجاست ، تربيت فرزند، مخالفت خانواده شوهر و... مواجه خواهد شد.
در پايان اين نكته را نيز متذكر مي شويم كه در اسلام هم كفو بودن دختر و پسر شرط ازدواج مي باشد و از نظر معارف اسلام و روايات مأثوره از اهل بيت و نيز سيره ئ پيامبر اكرم(ص) و ائمه(ع) تنها چيزي كه كفويت را احراز مي نمايد ايمان است. ايمان يعني اعتقاد باطني به خداوند و التزام عملي به مقتضاي ايمان، يعني به دين و آموزه هاي اسلام. لذا پيامبر خدا جوبير كه مردي سياه پوست و فقير بود را به«دلفار» دختر زيادبن لبيد تزويج نمود و فرمود:« الْمُؤْمِنُ كُفْوٌ لِلْمُؤْمِنَةِ وَ الْمُسْلِمُ كُفْوٌ لِلْمُسْلِمَة» ؛« مرد مؤمن همتاي زن مؤمن و مرد مسلمان همتاي زن مسلمان است»
بنابراين در صورتي كه انسان با همسري ازدواج كند كه از نظر ايماني و يا التزام عملي به احكام و اخلاق اسلامي همچون نماز مشكل دارد و از اين نظر كفويت ندارد، نمي تواند آينده و خوشبختي خود را تضمين شده بداند.
■ چرا خداوند متعال شستن سر و پا را مانند شستن دست و صورت واجب نكرده؟
امام رضا (عليه السلام ) در پاسخ به اين سوال فرموده اند: (اين موضوع ) علّتهاى بسيار دارد از جمله آن كه: عبادت عبارتست از ركوع و سجود و اين دو با صورت و دو دست صورت مىگيرد نه با سر و پاها لذا صورت و دو دست لازم است شسته شوند و بدين وسيله طهارت و نظاف ...
■ در موقع تلاوت قرآن در محافل قرآنی یا در نماز، سکوت مناسب تر است یا همراهی در قرائت؟
قرآن مجید یکی از آداب قرائت قرآن را چنین بیان فرموده است: " و هنگامى که قرآن خوانده شود، گوش فرا دهید و خاموش باشید شاید مشمول رحمت خدا شوید!"[1]
بعضى از مفسران با توجه به جمله "ابن عباس" در مورد شأن نزول این آیه گفتهاند: مسلمانان در آغاز کار، گا ...