پاسخ: از نظر حکم شرعی و فتوای فقهای اسلام نماز قضا تنها با خواندن و به جا آوردنش از ذمه انسان ساقط می گردد و هیچ راه و وسیله دیگری برای اسقاط این تکلیف وجود ندارد و روایات صحیح فراوانی بر این امر دلالت دارد.
اگر روایتی بر خلاف این حکم مسلم و قطعی وجود داشته باشد در تعارض با این روایات متعدد و صحیح است و در برابر آنها نمی تواند ایستادگی کند و به اصطلاح علمای علم اصول ساقط می گردد و قابل اعتنا و توجه نیست كه در این گونه موارد باید روایت مخالف را کنار گذاشت و یا به گونه ای که با اصول و ملاک های شناخته شده دینی هماهنگ باشد توجیه کرد.
بنابراين اگر روايت مذكور از نظر سند هم مشكلي نداشته باشد بدليل وجود روايات قطعي مبني بر قضا نمودن نماز فوت شده، قابل اعتنا نمي باشد و نماز مذكور جبران نمازهاي قضا شده را نمي كند.
البته باید خاطر نشان نمود موارد فراموش شده و موارد احتمالی غیر تکلیف آور است. به طور مثال در اوایل سن بلوغ چه بسا برخی نمازها قضا شده باشد در این صورت به مقداری که یقین داریم قضا شده و یا احتمال جدی می دهیم که قضا شده باید جبران شود. اما احتمالات ضعیف نیازی به قضا ندارد و با خواندن نمازهای مستحبی خداوند با لطف و رحمت، کاستی های احتمالی را جبران می کند.