■ من الان نزدیک ۳ یا ۴ ساله که نماز نخوندم مثلا یک هفته میخوندم باز نمیخوندم یا یک روز میخوندم دوباره نمیخوندم و من اصلا حال اینکه نماز بخونم رو ندارم هرموقع سرنماز میرم یه حس خستگی دارم و به زور نماز میخونم و حوصله ندارم که چند سال نماز قضا بخونم اخه به خدا نماز عادی رو به زور میخونم و این خستگی درمورد نماز نیست بلکه واسه کار کردن درس خوندن حرف زدن و چیز دیگه هم هست الان چیکار کنم که اون نماز قضا ها رو جبران کنم جز اینکه هر سال بخونم واقعا نمیتونم حتی بعضی از نمازهام قضا میشه یک راه حلی بگو که باز نماز قضا هام رو به مدت کوتاه بتونم اون هارو تموم کنم نه اینکه ۳ یا ۴ سال کمکم کنین
پاسخ از طرف محمد قهرمانی:
سلام وقتتون بخیر ممنون از ارتباطتون با مرکز تخصصی نماز
ذکر چند نکته درباره سوال شما
نکته اول: هر مقدار که احتمال می دهید قضا شده را باید بخوانید اگر احتمال بین دو عدد باشد مثل 3 سال یا 4 سال مراجع بزرگوار تقلید می فرمایند مقدار کم را که انجام بدهید کافی است
نکته دوم: برای سرعت در خواندن نماز قضا می توانید مستحبات نماز را حذف کنید مستحبات مثل اذان و اقامه،
یکبار گفتن ذکر تسبیحات اربعه (سُبْحانَ اللهِ، وَ الْحَمْدُ لِلهِ، وَ لا إلهَ إلاّ اللهُ، وَ اللهُ أکْبَر) در هر رکعت به جای 3 بار گفتن.
حذف کردن قنوت در رکعت دوم یا اکتفاء کردن به یک مرتبه (سُبْحانَ اللهِ) در قنوت .
در سلام نماز فقط سلام آخر را بگویید (اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ)
نکته سوم: در کنار هر وعده ای که نماز واجب ادای خود را می خوانید یک وعده هم قضا بخوانید مثلا یک نماز صبح امروز را خواندید یک نماز صبح قضا هم بخوانید
نکته چهارم: حتما نمازهایی را که قضای آن را می خوانید یادداشت کنید تا تعداد را فراموش نکنید.
■ چه کنیم نماز برای ما سنگین نباشد؟
اینکه احیانا نماز خواندن برای ما سخت و سنگین است، برای آن است که هنوز به این درک و بینش نرسیده‌ایم که چقدر به نماز نیاز داریم و اگر نماز نبود چه چیزهایی را از دست می‌دادیم. در واقع باید گفت نیاز ما به نماز بسیار بیشتر و مهم‌تر از نیازمان به آب و غذا ...
■ زنی هستم که مبتلا به خود ارضایی هستم و می دانم که این عمل گناه است. حالا تصمیم به ترک آن دارم حکم خداوند در رابطه با این عمل چیست و آیا برای اینکه نماز بخوانم باید غسل کنم و چه غسلی؟ و آیا پس از ترک آن خداوند دعای مرا مستجاب خواهد کرد؟
پاسخ اجمالی
این کار نافرمانی و عصیان از دستورات خداوند حکیم و مهربان است که حرام است و مانند باتلاق متعفنی است که انسان، هر چه بیشتر در آن فرو می رود، خود را به نابودی نزدیک می کند به همین خاطر باید هر چه زودتر ترک شود و کسی که مرتکب شده در پیشگاه ...
