■ آیا می‌توان در تشهد نمازهای واجب، اضافه بر دستور رسالۀ عملیه، الفاظ و اذکاری دیگر به زبان آورد؟
پاسخ: درباره ذکر تشهد، روایات متعددی وجود دارد و همه فقها آنچه که در رساله ها آمده است را کافی می‌دانند. اما نسبت به گفتن اذکار بیشتر، اگر به قصد عدم ورود(یعنی انجام آن به قصد عدم داشتن دلیل شرعی) باشد مانعی ندارد. ولی اگر با قصد ورود خوانده شود، با توجه به قبول یا رد بعضی از این روایات، برخی آن را اجازه داده اند[1]، ولی اکثر فقها به همان مقداری که در رساله گفته شده اکتفا می‌کنند.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: [2]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
نماز و از جمله تشهد را همان طور که مراجع عظام شیعه (کثرالله امثالهم) در رسالههاى عملیّه بیان نمودهاند بخوانید و چیزى بر آن اضافه نکنید هرچند که کلام حق و صحیحى باشد.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
احتیاط آن است که مطابق معمول انجام گیرد.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
تشهد را همان طوری که در رساله ذکر شده بخوانید.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
گفتن اذکار به قصد عدم ورود بلا مانع است.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
مستحب است بعد از تشهد بگوید أرسله بالحق بشیرا و نذیرا بین یدی الساعه، و أشهد أنّ ربی نعم الرب و أنّ محمدا نعم الرسول و سپس صلوات بفرستد.
[1]. آیت الله سیستانی.
[2]. استفتا از دفاتر آیات عظام: سیستانی، مکارم شیرازی، صافی گلپایگانی، نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.
■ فلسفه آرام خواندن قرائت در نماز ظهر و عصر و بلند خواندن آن در نماز مغرب و عشا چیست ؟
جهر واخفات در نماز یکی ازسنتهای پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله ) است که خداوند خواسته با این سنت ، امت را نسبت به پایبندی به سیره و سنت پیامبرش آزمایش کند. چنانکه خودشان می فرمودند: « نماز بخوانید آن گونه که من می خوانم ». همچنین امام رضا علیه ا ...
■ آیا وجوب نماز آیات اختصاص به کسانی دارد که در شهر وقوع حادثه هستند و یا شامل همه مکلفینی که از آن مطلع شده اند هرچند در آن شهر نباشند نیز می شود؟
وجوب آن مختص کسانی است که در شهر وقوع حادثه هستند و کسی هم که در شهر متصل به شهری که حادثه در آن رخ داده، به طوری که مانند یک شهر محسوب شوند، زندگی می کند، حکم آن ها را دارد. ...
