حجت‌الاسلام والمسلمین محمدصادق کفیل در گفت‌وگو با خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)،‌ اظهار کرد: خداوند متعال به نبی خاتم (ص) می‌فرماید اگر دعاهای شما نبود، خدا به شما توجهی نمی‌کرد. یعنی عنایت حضرت حق بر بندگان بر اساس دعایی است که می‌کنند.

وی گفت: کلیدی‌ترین جمله ما در نماز «اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ» است. یعنی در نماز هم دعا می‌کنیم خدایا ما را به راه راست هدایت کن.

وی با بیان این‌که «مهمترین و با فضیلت‌ترین دعا و ذکر در دنیا، صلوات بر محمد و آل محمد است» تصریح کرد: پس دعا فضیلت بسیار زیادی دارد و دعا کردن خودش به نوعی عبادت محسوب می‌شود.

کفیل ادامه داد: در روایات اسلامی به عظمت و زیبایی دعاها بسیار تاکید و توجه شده است. دعا روح نیاز و تجلی نیاز عبد به معبود و مولاست. در قرآن به انسان خطاب می‌شود که شما انسان‌ها فقیر هستید و این انسان فقیر باید به سوی خدایی برود که غنی است و احساس عبد بودن و نیازش را به خداوند بگوید و حل مشکلش را باید از او بخواهد.

این کارشناس مسائل مهدویت تاکید کرد: ما هر آنچه که می‌خواهیم باید از خدا بخواهیم رشد، برکت، پیشرفت،‌ سلامتی و همه چیز ما به دست خداست. در روایات داریم که دعا قضای حتمی را رد می‌کند. گاهی برای بنده چیزی نوشته شده است ولی با دعا آن را تغییر می‌دهد.

کفیل اظهار کرد: دعا سبب جذب نیروی مثبت در انسان می‌شود. در روایات وارد شده که در قیامت و در آخرت مقام دو فردی که در دنیا تمام کارهایشان مثل هم بوده است،‌ متفاوت است و دلیل آن این است که خداوند خطاب به آن‌ها می‌گوید که یکی از شما بیشتر از دیگری دعا می‌کرد. پس دعا می‌تواند درجه و مرتبه انسان را در آخرت هم تغییر بدهد.

وی تصریح کرد: ما چگونه قرآن می‌خوانیم دعا را هم باید به همین منوال در زندگی خود وارد کنیم. باید بدانیم که حوایج ما بدون شک پاسخ داده می‌شود ولی ممکن است ما متوجه اجابت آن‌ها نشویم. دعا گاهی در نفس اجابت می‌شود و گاهی در عالم معنا، گاهی هم دعایی به اجابت نمی‌رسد دلیل آن این است که یا خود انسان مانعی برای اجابت آن ایجاد کرده است و یا اینکه صلاح بنده در آن نیست که دعایش اکنون پاسخ داده شود و خداوند در جایی دیگر جای دعای بنده چیز دیگری به او عطا می‌کند.

وی با بیان این‌که «ما باید بدانیم که خدا خالق، قادر و حکیم است و همه جوره به ما توجه می‌کند» ادامه داد: امام سجاد (ع) در صحیفه سجادیه احیا کننده دعاست. صحیفه یک متن تربیتی است، خداشناسی، پیامبرشناسی و امام شناسی را ما در دعای صحیفه سجادیه می‌بینیم و خواندن این دعا سبب می‌شود که انسان نحوه زندگی کردن را بیاموزد و به ما می‌گوید در هر مکان و زمانی باید چگونه برخورد کنیم.

این کارشناس مباحث مهدویت افزود: صحیفه در قالب دعا به نیازهای ما پاسخ می‌دهد و در صحیفه سجادیه ما فقط طلب نیاز از معبود نداریم بلکه در این دعا متن‌های آموزشی و پرورشی برای نیازهای جامعه بشریت وجود دارد. برخی از علمای اهل سنت در اواخر عمرشان حسرت آن را می‌خوردند که چرا زودتر با صحیفه سجادیه آشنا نشدند.

کفیل گفت: در دعا کردن وظیفه ما اصرار کردن است و باید به طور جدی از خالق بخواهیم ولی در امر اجابت هرگز نباید قضاوت و دخالت کنیم. در دعا نباید مایوس و ناامید شویم و امر اجابت را باید به خدا واگذار کنیم. ما وظیفه داریم برای همه مریض‌ها و گرفتارها دعا کنیم ولی قبل از آن باید بدانیم که همه این‌ها بندگان خداوند هستند و در نزد او عزیزند پس اگر دعایی به اجابت نرسید شاید دلیل و یا مانعی وجود دارد. انسان‌ها اگر در حق هم دعا کنند زودتر به اجابت نزدیک می‌شود. یکی از جلوه‌های محبت و توجه اهل بیت (ع) به ما همین دعاهایی است که آن‌ها در حق ما کرده‌اند.

این مطلب را به اشتراک بگذارید :